ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Δύο ταινίες με θέμα την εκδίκηση βγαίνουν στις αίθουσες αυτήν την εβδομάδα: συναισθηματικά φορτισμένη, σε αστείο όμως βαθμό, η πρώτη, επιφανειακή αλλά με εξαιρετικές ερμηνείες η δεύτερη. Διαλέγετε και... βλέπετε.

Mε αφορμή την ελληνική πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας του Christian Petzold «Yella», το Goethe-Institut Athen διοργανώνει ένα διήμερο αφιέρωμα στον σύγχρονο γερμανικό κινηματογράφο, παρουσία και του σκηνοθέτη, στις 15 και 16 Ιανουαρίου.

Η θρυλική περσόνα του Τζέσε Τζέιμς. Οι δύο κορυφαίες ερμηνείες της χρονιάς. Η εκπληκτική φωτογραφία του Ρότζερ Ντίκινς. Η ατμοσφαιρική μουσική των Νικ Κέιβ και Γουόρεν Έλις. Όλα συστατικά στοιχεία μιας από τις καλύτερες φετινές ταινίες.

Μια βαρετή ταινία δράσης που χάνει το νόημα και κατακρεουργεί την ιστορία προς χάριν μιας πιο "εύπεπτης" εκδοχής της είναι η τελευταία κινηματογραφική μεταφορά του εξαιρετικού βιβλίου "I am Legend" του Ρίτσαρντ Μάθεσον, δια χειρός Φράνσις Λόρενς.

Η καλύτερη ίσως γκανγκστερική ταινία της χρονιάς έρχεται στις αίθουσες ανήμερα Χριστουγέννων, με ένα σενάριο που καθηλώνει και δύο πρωταγωνιστές (Ράσελ Κρόου και Ντένζελ Ουάσινγκτον) που παραδίδουν μαθήματα ερμηνείας.

Με το επίκαιρο θέμα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης καταπιάνεται η νέα ταινία του επιτυχημένου σεναριογράφου της τριλογίας "Bourne" Τόνι Γκίλροϋ, σε ένα θρίλερ δυνατών καταστάσεων, με άψογη σκηνοθεσία και άκρως κατάλληλους πρωταγωνιστές. 

Το υλικό ήταν το The Mist του Στίβεν Κινγκ. Η έκπληξη, το αλλαγμένο τέλος του Φρανκ Ντάραμποντ. Το highlight, η άψογη σκηνοθεσία. Το στοίχημα, το να καταφέρει ένα θρίλερ να εγείρει συζητήσεις. Ο σκηνοθέτης του "Πράσινου Μιλιού" το κερδίζει, για μία ακόμα φορά.

259 ανεξάρτητες ταινίες. Δύο διαγωνιστικά τμήματα. Πέντε μεγάλα αφιερώματα. Ένα μέσο. Το βίντεο. Κι ένα Διεθνές Φεστιβάλ που μετρά ήδη πέντε χρόνια ζωής. Το in2life μίλησε με την υπεύθυνη προγράμματος του Πλατφόρμα Βίντε07 για τους στόχους, τη φιλοσοφία και την εξέλιξη του φεστιβάλ που ξεκινά σήμερα.

Πιστή στο βιβλίο του Μπόχουμιλ Χράμπαλ, η νέα ταινία του Γίρι Μένζελ ανατρέχει στην Τσεχία του '50 και αφηγείται με χιούμορ και μαεστρία το όνειρο του πρωταγωνιστή να πετύχει το μοναδικό στόχο της ζωής του. 

"Όποιος βιάζεται σκοντάφτει" λέει η παροιμία, κάτι που φαίνεται να ισχύει και για τον Γούντι Άλεν, ο οποίος εξαιτίας της κεκτημένης ταχύτητας με την οποία κάνει πλέον ταινίες, δεν πρόσεξε τόσο το Cassandra's Dream με αποτέλεσμα σενάριο και σκηνοθεσία κάπου να... σκοντάφτουν!