ΑΠΟΨΕΙΣ

Η βουλεύτρια Ρ. Χρηστίδου απείλησε έναν κατά τεκμήριο πιο χειροδύναμο από αυτήν ότι θα τον δείρει. Δεν χρειάζονται πολλά για να της ρίξουμε το άδικο. 

Ενώ το νομοσχέδιο... ψήνεται και παρά την ανάγκη που ομολογούμε όλοι για να ξεκολλήσουν τα παιδιά από τα κινητά, η απάντηση δεν είναι εύκολη. 

Το αίτημά του είναι δίκαιο όχι γιατί στηρίζεται σε ατράνταχτα νομικά επιχειρήματα (που μπορεί και να υπάρχουν), αλλά γιατί είναι ηθικά σωστό να ικανοποιηθεί-και αυτό φαίνεται από τη στήριξη του κόσμου.  

Η Εφημερίδα των Συντακτών περνά στην ιδιοκτησία επιχειρηματία και αυτό είναι μια ήττα για ένα φιλόδοξο εγχείρημα. Δεν είναι όμως αναγκαστικά και το τέλος της "ψυχής" της εφημερίδας.   

Δεν ειναι πολύ σαφές τι θέλει να κάνουμε αλλά θέλει να τα "μπλοκάρουμε όλα". Ποια όλα; Όλα αυτά που κρατούν τον κόσμο ζορισμένο. Και ό,τι καταλάβατε.   

Σκέφτηκα ότι μπορεί ως λαός και ως χώρα να μην αξίζουμε, όχι τις αθλητικές επιδόσεις αυτού του παιδιού, αλλά την αγνή του αγάπη για την κοινή πατρίδα. 

Άμυαλος όποιος επιχαίρει για τον θάνατο ενός ανθρώπου, ο οποίος προκλήθηκε από αυτά που ο άμυαλος απεχθάνεται.  

Τα δεινά του Σεπτεμβρίου για τους γονείς είναι μια υπενθύμιση του τι καλείσαι να κουβαλήσεις ως προστάτης τέκνων.