ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Εφημερίδα των Συντακτών περνά στην ιδιοκτησία επιχειρηματία και αυτό είναι μια ήττα για ένα φιλόδοξο εγχείρημα. Δεν είναι όμως αναγκαστικά και το τέλος της "ψυχής" της εφημερίδας.   

Δεν ειναι πολύ σαφές τι θέλει να κάνουμε αλλά θέλει να τα "μπλοκάρουμε όλα". Ποια όλα; Όλα αυτά που κρατούν τον κόσμο ζορισμένο. Και ό,τι καταλάβατε.   

Σκέφτηκα ότι μπορεί ως λαός και ως χώρα να μην αξίζουμε, όχι τις αθλητικές επιδόσεις αυτού του παιδιού, αλλά την αγνή του αγάπη για την κοινή πατρίδα. 

Άμυαλος όποιος επιχαίρει για τον θάνατο ενός ανθρώπου, ο οποίος προκλήθηκε από αυτά που ο άμυαλος απεχθάνεται.  

Τα δεινά του Σεπτεμβρίου για τους γονείς είναι μια υπενθύμιση του τι καλείσαι να κουβαλήσεις ως προστάτης τέκνων.  

Ειδικό δρομολόγιο μόνο για σκουρόχρωμους μετανάστες από τα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης. Όχι τώρα - είναι 7 χρόνια! Ας ξανακοιμηθούμε τώρα.  

Ζούμε ξένα όνειρα επειδή το δικό μας... καθυστερεί και αυτό επηρεάζει την κρίση μας.

"Κρα" κάνουν οι ανθρωπιστικές σπουδές για κρατική ενίσχυση προκειμένου να μην εξαφανιστούν, την ώρα που ιδρύεται έδρα ιστορικών σπουδών "Μέγας Αλέξανδρος".  

Από τη μια το ρούφηγμα μιας κοιλιάς, και από την άλλη ένας-δυο πόλεμοι και άμαχοι νεκροί. Τι διαλέγουμε να συζητήσουμε; Μαντέψτε.  

Γιατί το "λευτεριά στην Παλαιστίνη" είναι ικανό να παραμερίσει άλλα αιτήματα της επικαιρότητας για το εξ αριστερών κοινό;