WEEKENDS

Άδεια ή... "χαρτί γιατρού"; Long weekend στην εξοχή ή μονοήμερη για ουζάκι και μεζέ στη λιακάδα; Όποιες κι αν είναι οι επιλογές σας, εμείς συγκεντρώσαμε πέντε προτάσεις εκδρομών που θα τις καλύψουν απόλυτα.

Η Πάτρα παραδοσιακά "πνίγεται", η Ξάνθη καίει τον Τζάρο, στο Ιόνιο μυρίζει αέρας βενετσιάνικος, στην Ύδρα γλεντούν στα σοκάκια, στην Έδεσσα αρχίζει η Λαμπαδηδρομία και στη Σκύρο ο γέρος κυνηγά την κορέλα. Εμείς πού θα πάμε αυτό το τριήμερο;

Στο βορειοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας, εκεί που ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της ανατολικής Ευρώπης ενώνει και χωρίζει ταυτόχρονα τρεις χώρες, η φύση ανοίγει φιλόξενα την αγκαλιά της και μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε τη μαγεία ενός μεγάλου Δέλτα.

Παραβλέπουμε το γεγονός ότι η πρώτη αργία του 2008 πέφτει Κυριακή και σχεδιάζουμε το πρώτο (long ή short) weekend του χρόνου, σε εννέα ελληνικούς προορισμούς που γιορτάζουν... παραδοσιακά ή όχι.

Με τη θερμοκρασία να πέφτει, ονειρευτήκαμε χιονισμένες βουνοκορφές, φωτιές σε πέτρινα τζάκια και ζεστές σοκολάτες κάτω από μάλλινες κουβέρτες. Και βρήκαμε πέντε καταφύγια που θα στεγάσουν αυτά τα ονειρεμένα, λευκά weekends μας.

Ξεναγήσεις σε οινοποιεία, φυσιολατρικές εξορμήσεις στη φύση, extreme sports σε ποτάμια, άγνωστα μουσεία στην Ελλάδα... Συγκεντρώσαμε κάθε πιθανή και απίθανη δικαιολογία που μπορείτε να επιστρατεύσετε για να συνεχίσετε να... εξαφανίζεστε τα Σαββατοκύριακα. Ποιος χρειάζεται παραλίες;

Οι διακοπές μπορεί να τελείωσαν, το καλοκαίρι όμως είναι ακόμα εδώ και οι κοντινές παραλίες υπάρχουν για να μας το θυμίζουν, ακόμη και τις εργάσιμες. Ξέρετε ότι «παίζει» οργανωμένη παραλία με αποδυτήρια, πισίνα για παιδιά, καφετέρια και θερινό σινεμά, αλλά χωρίς είσοδο; Γνωρίστε την Κακιά Θάλασσα…

Επειδή καλοκαίρι δεν είναι μόνο το δεκαπενθήμερο της άδειας, κι επειδή παραλίες δεν διαθέτει μόνο το Αιγαίο, η συντακτική ομάδα του in2life "χτένισε" την αττική ακτογραμμή και σας παρουσιάζει τις καλύτερες παραλίες της. Χωρίς πολύ κόσμο και με καθαρά νερά.

”Ο Πόρος έχει κάτι από Βενετία. Κανάλι, επικοινωνία ανάμεσα στα σπίτια με βάρκες, χλιδή, νωχέλεια, αισθησιακός πειρασμός...” γράφει ο Σεφέρης για το πλέον υποτιμημένο νησί του Αργοσαρωνικού. Εμείς τι άλλο να προσθέσουμε; Ίσως ότι από τους προβολείς της δημοσιότητας ξεφεύγουν συνήθως τα μεγαλύτερα ταλέντα. Αδίκως, αλλά και ευτυχώς.

Επιβλητικές βουνοκορφές, καταγάλανα νερά, απόκρημνα βράχια. Αυτά ήταν τα δώρα της φύσης στη Μάνη. Δώρα που οι άνθρωποί της κλήθηκαν να αξιοποιήσουν, σμιλεύοντας την πέτρα για να δημιουργήσουν αρχιτεκτονήματα, καλλιεργώντας εδάφη άγονα, μετατρέποντας την αγριάδα του τοπίου σε υπερήφανη ομορφιά. Και τα κατάφεραν.