Λιθόκτιστα καλντερίμια, παραδοσιακά καπετανόσπιτα, εξαίσια κουζίνα, ονειρική ησυχία. Βολτάρουμε ξανά στο πλέον "ανοιξιάτικο" νησί, ανακαλύπτουμε νέα hot spots, θυμόμαστε σταθερές αξίες και βρίσκουμε ακόμα περισσότερους λόγους για να το αγαπάμε.
Ξεκινάμε για μία βόλτα στην βόρεια όχθη του Κορινθιακού. Ανακαλύπτουμε ένα προς ένα τα μικρά ψαροχώρια, από το Γαλαξίδι μέχρι τη Ναύπακτο, δοκιμάζουμε ολόφρεσκο ψάρι και ρουμελιώτικες συνταγές και κοιμόμαστε με το νανούρισμα της θάλασσας. Η Στερεά Ελλάδα γιορτάζει την Άνοιξη στην Φωκίδα.
Ένα σαββατοκύριακο ξεκούρασης, επαφής με την φύση, με χαλαρωτικές βόλτες και καλό φαγητό έχει να περιμένει ο επισκέπτης των μικρών κωμοπόλεων Ελάτεια και Τιθορέα, τα οποία, ως γνήσια ορμητήρια, κρύβουν και ενδιαφέρουσες εκπλήξεις.
Βρεθήκαμε στο -κατά κοινή ομολογία- ομορφότερο χωριό της Ελλάδας, περπατήσαμε στα πέτρινα καλντερίμια του, μάθαμε την ιστορία του και γνωρίσαμε τις αρκούδες στο καταφύγιο του Αρκτούρου. Και συμφωνήσαμε: Είναι όντως το ομορφότερο.
Λιθόκτιστα καλντερίμια και πέτρινα αρχοντικά με κόκκινες κεραμιδοσκεπές, περικυκλωμένα από ένα καταπράσινο καστανόδασος και σκεπασμένα από την κατάλευκη κορυφή του Ολύμπου. Θα μπορούσε να είναι εικονογράφηση παιδικού παραμυθιού. Είναι, όμως, ένα υπέροχο χωριό στην Πιερία.
Σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, περικυκλωμένη από ένα ελατοδάσος που θα έλεγες ότι φιλοξενεί νεράιδες και χαρακτηρισμένη διατηρητέος οικισμός χάρη στα πέτρινα σπιτάκια με τις τοξωτές καμάρες της, η Αλωνίσταινα δε θα γίνει ποτέ το νέο trend του Μαινάλου. Ευτυχώς.
...Σύμφωνα με το αστρονομικό ημερολόγιο τουλάχιστον. Προβλέπεται, μάλιστα, ιδιαίτερα ζεστό Σαββατοκύριακο, ιδανικό για ένα τελευταίο μπάνιο στην θάλασσα, μία βόλτα στην ύπαιθρο ή στην πόλη και οπωσδήποτε για φαγητό σε "ανοιχτά" ταβερνάκια.
Απόκρημνες πλαγιές, πλούσια χλωρίδα και πανίδα, μαγευτικά χειμωνιάτικα τοπία. Η Ευρυτανία ενδείκνυται για φθινοπωρινές αποδράσεις και εμείς ανακαλύπτουμε τρία από τα ομορφότερα φαράγγια της.
Ψάχνουμε (και βρίσκουμε) δωμάτια για τις ημέρες της Αρμάτας, βολτάρουμε στη Ντάπια, κάνουμε sightseeing σε μουσεία και γκαλερί, χορεύουμε ως το ξημέρωμα στο παλιό λιμάνι και βουτάμε στα κρυστάλλινα νερά του αγαπημένου παιδιού του Αργοσαρωνικού.
Σε απόσταση αναπνοής από το nightlife του Ναυπλίου, αλλά και τόσο κοντά στην Επίδαυρο και τις Μυκήνες ώστε να μη μας λείψει το sightseeing, δύο άγνωστες εν πολλοίς παραλίες μας προ(σ)καλούν για βουτιές σε κρυστάλλινα νερά και ψαρομεζέδες εκεί που σκάει το κύμα.
