Η μέρα της μαρμότας

Η Αγάπη μαγειρεύει τόσο συχνά την πιο μυρωδάτη ομελέτα που υπάρχει, που της θυμίζει τη μέρα της μαρμότας
Η μέρα της μαρμότας

της Αγάπης Μαργετίδη

Δεν ξέρω αν ανήκετε στην ίδια κατηγορία με μένα, αλλά αυτή την εποχή, κάθε φορά που πάω στον μανάβη ή τη λαϊκή, βρίσκομαι με τουλάχιστον ένα μάτσο από κάθε φρέσκο μυρωδικό που υπάρχει.  Τα βάζω παντού, σε φαγητά και σούπες, σε μακαρονάδες, σε σαλάτες, σε ωμές σάλτσες για ψάρι και κρέας της ώρας, σε αλμυρά κέικ και σε σάντουιτς.  Πάντα μου περισσεύουν, αλλά δεν διανοούμαι να τα πετάξω.  Όταν φτάσουν στο αμήν και αρχίσουν να χάνουν την φρεσκάδα τους, έρχεται η μέρα της ομελέτας, κάπως σαν τη μέρα της μαρμότας, σε εβδομαδιαία βάση. 



Η ομελέτα είναι άλλο ένα από τα εύκολα και γρήγορα φαγητά που λατρεύω.
  Εύκολα είπα;  Λάθος.  Δεν είναι εύκολο πράγμα μια πετυχημένη ομελέτα.  Πρέπει να είναι αφράτη και ζουμερή.  Ελάτε όμως που σπανίως βγαίνει αρτιμελής από τα δικά μου χέρια, γιατί ως γνωστόν είμαι ολίγον τι ατσούμπαλη.  Ευτυχώς που ο σύζυγός μου τα καταφέρνει μια χαρά και όταν θέλω ομελέτα κλασική, τον επιστρατεύω, κι έτσι στο πιάτο προσγειώνεται μία άρτια ομελέτα, όπως ακριβώς την θέλω, λίγο υγρή στη μέση (baveuse την λένε οι Γάλλοι, δηλαδή που της τρέχουν τα σάλια, όχι και πολύ όμορφη παρομοίωση, αλλά σίγουρα παραστατική!). 

Εγώ από την άλλη έχω βρει ένα περίφημο κόλπο, την ομελέτα φούρνου, ή, για να το πω πιο σωστά, την ομελέτα που μπαίνει στον φούρνο για να ολοκληρωθεί εκεί το ψήσιμό της, κάτι δηλαδή μεταξύ γαλλικής ομελέτας και ισπανικής τορτίγιας.
   Δεν μένει υγρή στο μέσον, αλλά φροντίζω να μην την παραψήσω.  Έχει κι αυτή τα μυστικά της.  Δείτε πώς θα την φτιάξετε.  Η ανοιξιάτικη/καλοκαιρινή έκδοση μοσχοβολάει από τα μυρωδικά.

ΟΜΕΛΕΤΑ ΦΟΥΡΝΟΥ ΜΕ ΦΡΕΣΚΑ ΜΥΡΩΔΙΚΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Για 2 - 3 άτομα.  Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο C. Ζεσταίνουμε ένα τηγάνι κατάλληλο και για τον φούρνο σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο και 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι κομμένο σε όχι πολύ λεπτά μισοφέγγαρα.  Αλατίζουμε και μαγειρεύουμε το κρεμμύδι, ανακατεύοντας συχνά, μέχρι να μαλακώσει, χωρίς να πάρει χρώμα.  Αν δούμε ότι πάει να τηγανιστεί, προσθέτουμε ελάχιστο νερό σταδιακά, έτσι ώστε να αχνιστεί, παραμένοντας μαλακό.  Στο μεταξύ χτυπάμε σε ένα μπολ 8 αυγά και προσθέτουμε μισό κεσεδάκι στραγγιστό γιαούρτι και προαιρετικά 1 κ.σ. μουστάρδα.  Αλατοπιπερώνουμε και χτυπάμε καλά με το σύρμα.  Προσθέτουμε μπόλικα ψιλοκομμένα φρέσκα μυρωδικά σε όποιον συνδυασμό μας αρέσει.  Ρίχνουμε το μίγμα των αυγών στο τηγάνι και μόλις δούμε ότι η ομελέτα αρχίζει να πήζει στο κάτω μέρος, μεταφέρουμε το σκεύος στον φούρνο και αποτελειώνουμε εκεί το ψήσιμο.  Προσέχουμε να μην παραψηθεί (η διαδικασία θα κρατήσει περί τα 10΄- 15΄).  Ξεφουρνίζουμε την ομελέτα, την κόβουμε σε κομμάτια, την μοιράζουμε σε πιάτα και πασπαλίζουμε με έξτρα μυρωδικά. 

Tips

  • Στο παρελθόν είχα αφιερώσει ένα ολόκληρο άρθρο στα φρέσκα βότανα. Σας το ξαναθυμίζω.  
  • Το ξερό κρεμμύδι προσθέτει γλύκα στην ομελέτα και το προτιμώ από το φρέσκο, το οποίο, συν τοις άλλοις, χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή στο αρχικό σοτάρισμα για να μην καεί.  Άλλο υλικό που μπορεί να αντικαταστήσει το κρεμμύδι είναι το πράσο, με ελαφρώς διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα.
  • Το σύνηθες συστατικό στις ομελέτες είναι το γάλα, βρίσκω όμως ότι το γιαούρτι, εκτός από το φούσκωμα, δίνει έξτρα γεύση και δροσιά σε αυτήν την ελαφριά ομελέτα.
  • Αυτή είναι άλλη μία συνταγή-βάση, πρώτον όσον αφορά το ποια και πόσα μυρωδικά θα βάλουμε και δεύτερον εάν και ποια άλλα υλικά θα προσθέσουμε : προσωπικά το λίγα και καλά μού ταιριάζει περισσότερο.  Αν προσέθετα κάτι, θα ήταν κάποια λαχανικά της εποχής, όπως αρακά, αγκινάρες ή κολοκυθάκια, τα οποία ταιριάζουν πάρα πολύ με τα μυρωδικά.  Εάν ήθελα να την κάνω πιο χορταστική, τύπου τορτίγια, θα προσέθετα πατάτες‧ σε αυτή την περίπτωση, θα κόψετε μία πατάτα σε λεπτές ροδέλες ή κύβους, και θα τις σοτάρετε μαζί με το κρεμμύδι.  Αυτό που σίγουρα δεν θα προσέθετα, για τον απλό λόγο ότι θα αφαιρέσει όλη τη δροσιά από το φαγητό, είναι αλλαντικό.  Όσο για το τυρί, το μόνο που ίσως θα διάλεγα, θα ήταν λίγη, κι όταν λέω λίγη το εννοώ, τριμμένη φέτα και μάλιστα εκτός φωτιάς, δηλαδή θα την έτριβα πάνω από την ψημένη ομελέτα.
  • Η ομελέτα είναι ένα άριστο υλικό για σάντουιτς, επομένως, αν περισσέψει, βγάλτε την από το ψυγείο αρκετή ώρα πριν το γεύμα σας για να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και φτιάξτε ένα σάντουιτς με λίγη μουστάρδα ή/και μαγιονέζα, φύλλα μαρουλιού, αγγούρι και ντομάτα σε λεπτές φέτες. 
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v