Με ένα εκτενές αφιέρωμα στον σπουδαίο Ακίρα Κουροσάβα εγκαινιάζεται το φετινό κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας που για τις επόμενες δέκα μέρες θα παρουσιάσει τις νέες ταινίες που θα διεκδικήσουν για 66η φορά τον Χρυσό Λέοντα.
Όλο το πρωτότυπο οπτικοακουστικό υλικό και μάλιστα στην υψηλότερη ανάλυση των νέων ταινιών της Walt Disney Pictures θα μπορούν πλέον και οι Έλληνες χρήστες να παρακολουθούν μέσω της οθόνης του υπολογιστή τους από το κανάλι του YouTube.
Αποκλειστικά ως νοηματική γέφυρα για την επόμενη λειτουργεί η έκτη ταινία του Harry Potter, όντας εντυπωσιακή από την άποψη των εφέ, επαρκής όσον αφορά στις ερμηνείες αλλά και αρκετά μακροσκελής, αφήνοντας νυσταγμένα ερωτηματικά για το τέλος της σειράς.
Επιστρατεύοντας όλα τα αγαπημένα του κόλπα (σινεφίλ αναφορές, γλαφυρές καρικατούρες, καλοστημένα πλάνα, καρτουνίστικη βία, φαφλατάδικους διαλόγους) ο Ταραντίνο φτιάχνει ένα pulp fiction έπος με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που δύσκολα κρατά το ενδιαφέρον για δυόμισι ώρες ελάχιστης δράσης.
Η επιστροφή του Κέβιν Σπέισι στην μεγάλη οθόνη είναι μία αμήχανη προσπάθεια να απομυθοποιηθεί το Χόλυγουντ, με υπερβολικά στημένο σενάριο και τυποποιημένη σκηνοθεσία. Αποκλειστικά και μόνο για τους φάνς του -κατά τα άλλα- συμπαθέστατου ηθοποιού.
Όχι, δεν είναι αποκλειστικό μας προνόμιο. Η λογοκρισία αγκαλιάζει στοργικά ολόκληρο τον πλανήτη, για να τον προστατεύσει από οτιδήποτε μπορεί να του βλάψει τα ήθη, να του προσβάλλει τις αρχές, να του κοροϊδέψει τα πιστεύω. 11 ταινίες που δε γλίτωσαν το... μένος της, και οι επίμαχες σκηνές τους.
Μια ταινία χαμηλών τόνων, με εξαιρετικό καστ, ενδιαφέροντες χαρακτήρες σε... ακόμη πιο ενδιαφέροντα αδιέξοδα, και αισιόδοξο (;) feeling είναι η καλύτερη πρόταση για θερινό σινεμά αυτήν την εβδομάδα.
Μια φλύαρη ιστορία, χωρίς αγωνία και χωρίς ικανοποιητικό φινάλε, που βλέπεται λόγω των πρωταγωνιστών της και των χαρακτήρων τους, οι οποίοι, όμως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, δεν καταφέρνουν να τη σώσουν.
Όταν οι ζωές των καλλιτεχνών γίνονται ταινίες, η μυθοπλασία "εισβάλλει" στην ιστορία και το αποτέλεσμα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ακολουθούν δέκα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τον παραπάνω κανόνα.
Η νέα ταινία του Τοντ Φίλιπς είναι η απόδειξη του πώς μπορεί μια κωμωδία χοντροκομμένη και χυδαία, με χαρακτήρες στερεοτυπικούς και αντιπαθέστατους, να είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να είναι μια κωμωδία. Αστεία. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
