Η... αόρατη (και πανεύκολη) μηλόπιτα

Από τότε που τα μαγειρικά βιντεάκια στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλύσει τις οθόνες, δεκάδες καινούργιες συνταγές ξεφυτρώνουν και γίνονται viral σε δευτερόλεπτα. Κι ενώ οι περισσότερες από αυτές είναι για τα σκουπίδια, κάπου κάπου υπάρχουν και διαμαντάκια που καταφέρνουν να βγουν στον αφρό και να ξεχωρίσουν μέσα στο χαώδες διαδίκτυο.

Μια τέτοια συνταγή είχα βάλει στο μάτι εδώ και καιρό και γι’ αυτή θα σας μιλήσω σήμερα. Αρχικά με ξάφνιασε το όνομα. Αόρατη μηλόπιτα; Τι είναι πάλι αυτό; Τι την κάνει αόρατη; Μετά είδα ότι πρόκειται για εφεύρεση Γαλλίδας blogger από το 2008, μακρινή εποχή για τα σημερινά δεδομένα. Από το αρχικό εκείνο blog – το οποίο δεν υπάρχει σήμερα – η συνταγή απλώθηκε γοργά, υιοθετήθηκε από αξιόπιστα μαγειρικά sites, εδραιώθηκε και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού κι έτσι σήμερα βρίσκουμε δεκάδες παραλλαγές κι όχι μόνο για μηλόπιτα αλλά και για άλλα «αόρατα» γλυκά, ακόμα και σε αλμυρές εκδοχές.

Η ιδέα της Eryn Folle – αυτό είναι το όνομα της εφευρέτριας – είναι ουσιαστικά πολύ απλή: Τα μήλα, κομμένα σε πολύ λεπτές φέτες, βουτάνε σε έναν ελαφρύ χυλό, στρώνονται ομοιόμορφα κι όταν ψήνονται και η μηλόπιτα κόβεται, η ζύμη/χυλός σχεδόν δεν φαίνεται. Αν μάλιστα το στρώσιμο είναι ιδιαιτέρως επιμελές, το γλυκό μοιάζει με μιλφέιγ και γι' αυτό κάποιοι το ονομάζουν μηλόπιτα-μιλφέιγ. Στην υφή, η μηλόπιτα είναι ανάλαφρη επειδή το αλεύρι είναι ελάχιστο σε αναλογία με τα μήλα, τα φρούτα είναι μαλακά και τραγανά συγχρόνως, και το άρωμά τους σπάει μύτες, με μοναδικό αρωματικό στοιχείο τη βανίλια, την πραγματική, βεβαίως. Η ανάλαφρη υφή της παραπέμπει αμυδρά στο άλλο εμβληματικό γαλλικό γλυκό, το κλαφουτί (δείτε εδώ και εδώ δύο συνταγές) και εικάζω ότι η Eryn Folle από αυτό πήρε έμπνευση για την αόρατη μηλόπιτά της.

Οι μηλόπιτες γενικά δεν μου αρέσουν γιατί συχνά είναι περισσότερο σαν κέικ με πολλή ζύμη που δεν αφήνουν στα μήλα περιθώριο να λάμψουν, καθώς και υπερβολικά γλυκές. Εξαιρώ, βέβαια, την περίφημη Tarte Tatin και τη λιγότερο γνωστή σε εμάς Tarte Fine aux Pommes που είναι μία εξαιρετικά λεπτή τάρτα σε πάχος, με ακόμα πιο εξαιρετικά φίνα γεύση. Πώς να το κάνουμε; Η γαλλική ζαχαροπλαστική τέχνη είναι κορυφαία.

Αυτή, λοιπόν, είναι η ιστορία και η διαδρομή της «αόρατης» μηλόπιτας και σας παροτρύνω να την φτιάξετε τώρα που τα μήλα είναι στο φόρτε τους. Και πού είστε; Σας εγγυώμαι ότι το γλυκό θα γίνει κυριολεκτικά αόρατο σε χρόνο ντε τε, μιας και άπαξ και εμφανιστεί στο τραπέζι, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει ούτε ψίχουλο!

«ΑΟΡΑΤΗ» ΜΗΛΟΠΙΤΑ

Η μηλόπιτα

Λιώνουμε σε μέτρια φωτιά (ή στον φούρνο μικροκυμάτων) 30 γρ. αγελαδινό βούτυρο, προσέχοντας να μην καεί. Το αφήνουμε να χλιάνει. Σε μεγάλο μπολ βάζουμε 3 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου και 100 γρ. ζάχαρη και χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρι το μίγμα να ασπρίσει και να αφρατέψει. Προσθέτουμε τα σποράκια από ½ λουβί βανίλια (ή 1 κοφτό κ.γλ. καλής ποιότητας εκχύλισμα) και ανακατεύουμε. Προσθέτουμε 150 ml φρέσκο αγελαδινό γάλα σε θερμοκρασία δωματίου και το λιωμένο βούτυρο. Ανακατεύουμε με το σύρμα. Κοσκινίζουμε 1 φλ. τσ. αλεύρι με 1 κ.γλ. baking powder και ¼ κ.γλ. αλάτι. Ρίχνουμε στο μπολ και ανακατεύουμε καλά με το σύρμα μέχρι να ενσωματωθούν τα στερεά υλικά και ο χυλός να είναι λείος, χωρίς σβώλους.

Καθαρίζουμε 6 μεγάλα μήλα κατάλληλα για ψήσιμο βάρους περίπου 250 γρ. το καθένα (βλ. tips), τα κόβουμε στα τέσσερα και κάθε τεταρτημόριο σε όσο πιο ομοιόμορφες φέτες μπορούμε, πάχους 2 χιλιοστών. Σε αυτό βοηθάει σίγουρα το μαντολίνο. Παρόλα αυτά, επειδή δεν είμαστε επαγγελματίες, δεν πειράζει αν οι φέτες δεν είναι εντελώς ομοιόμορφες, αρκεί να μην ξεφύγουμε πολύ, κυρίως στο πάχος. Κάθε που τελειώνουμε με ένα μήλο ραντίζουμε τις φέτες με χυμό λεμονιού για να μην μαυρίσουν και τις ρίχνουμε στο μπολ με τον χυλό. Ανακατεύουμε απαλά μέχρι να καλυφθούν όλες οι φέτες από τον χυλό, χωρίς να κολυμπάνε μέσα σε αυτόν (βλ. tips).

Στρώνουμε μια μακρόστενη φόρμα για κέικ μήκους περίπου 26 εκ. με λαδόκολλα η οποία θα πρέπει να εξέχει από τις δύο πλευρές. Βγάζουμε λίγα μήλα από το μπολ με τρυπητή κουτάλα και τα τοποθετούμε στη φόρμα. Με σπάτουλα ή με τα χέρια μας τα πιέζουμε ελαφρά μέσα στη φόρμα ούτως ώστε να είναι όλα στοιβαγμένα οριζόντια. Κάνουμε την ίδια διαδικασία, πάντα παίρνοντας τα μήλα λίγα λίγα και στρώνοντας επιμελώς κάθε δόση, μέχρι να τελειώσουμε όλη την ποσότητα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα για περίπου μία ώρα, ίσως και λίγο παραπάνω, μέχρι να χρυσίσει η επιφάνεια και το μαχαίρι με το οποίο θα τσεκάρουμε το εσωτερικό να βγει στεγνό.

Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει μέσα στη φόρμα για τουλάχιστον 45΄. Το ξεφορμάρουμε τραβώντας με προσοχή τις άκρες της λαδόκολλας που εξέχουν (εάν δούμε ότι το γλυκό δεν έχει σταθεροποιηθεί το αφήνουμε για λίγη ώρα ακόμη μέσα στη φόρμα) και το μεταφέρουμε με μεγάλη σπάτουλα στη λαμαρίνα του φούρνου μέχρι να κρυώσει εντελώς. Ακόμη καλύτερα είναι μόλις κρυώσει να το βάλουμε στο ψυγείο για λίγο για να σταθεροποιηθεί περισσότερο (βλ. tips). Κόβουμε τα κομμάτια απαραιτήτως με οδοντωτό μαχαίρι, γιατί αλλιώς θα διαλυθούν. Απολαμβάνουμε τη μηλόπιτα είτε σε θερμοκρασία περιβάλλοντος είτε δροσερή, που για μένα είναι ο καλύτερος τρόπος (εάν την έχουμε βάλει στο ψυγείο, την αφήνουμε για λίγο για να μην είναι εντελώς κρύα).

Εάν είστε πολύ γλυκατζήδες και αγαπάτε την καραμέλα, φτιάξτε μία sauce αλμυρής καραμέλας με καστανή ζάχαρη και ρούμι για να συνοδεύσετε το γλυκό. Δοκίμασα και τα δύο και προσωπικά μου άρεσε περισσότερο σκέτη για τη φινέτσα των αρωμάτων των μήλων και της βανίλιας, που αναδεικνύονται στην άνευ καραμέλας εκδοχή. Παρόλα αυτά, η sauce είναι πολύ νόστιμη και θα συνοδεύσει πολλά γλυκά, όπως cheesecake, κρέπες, βάφλες και pancakes, ακόμη και παγωτό ή γιαούρτι, αλλά και σαν άλειμμα αντί για μαρμελάδα.

Sauce αλμυρής καραμέλας με καστανή ζάχαρη και μαύρο ρούμι

Σε κατσαρολάκι λιώνουμε σε μέτρια φωτιά 110 γρ. αγελαδινό βούτυρο. Προσθέτουμε 1 φλ. τσ. καστανή ζάχαρη και ανακατεύουμε με σπάτουλα σιλικόνης μέχρι να λιώσει εντελώς η ζάχαρη και το μίγμα να πήξει ελαφρώς. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε αργά και με μεγάλη προσοχή ½ φλ. τσ. κρέμα γάλακτος σε θερμοκρασία δωματίου, ανακατεύοντας διαρκώς. Τέλος, προσθέτουμε ½ κ.γλ. άνθος αλατιού και 1 κ.σ. μαύρο ρούμι (εάν υπάρχουν παιδιά, παραλείψτε το). Ανακατεύουμε και μεταφέρουμε σε βάζο. Η sauce θα πήζει όσο κρυώνει. Συντηρείται στο ψυγείο για περίπου 2 εβδομάδες. Τη ζεσταίνουμε στον φούρνο μικροκυμάτων ή σε κατσαρολάκι σε χαμηλή φωτιά.

Tips

• Διαλέξτε μήλα που δεν χάνουν το σχήμα τους ούτε το δάγκωμά τους στο ψήσιμο, ενώ συγχρόνως μελώνουν όμορφα. Εγώ χρησιμοποίησα τα πολύ αρωματικά Fuji που ψήθηκαν στην εντέλεια.
• Συστήνω να μεταφέρετε τα μήλα στη φόρμα με τρυπητή κουτάλα ούτως ώστε η ποσότητα του χυλού να είναι αυτή που πρέπει, στην περίπτωση που τα μήλα είναι λιγότερα. Όπως έγραψα πιο πάνω, ο χυλός θα πρέπει να τα καλύπτει εξ ολοκλήρου αλλά να μην περισσεύει.
• Σημαντικό είναι, επίσης, να τοποθετήσετε τα μήλα σε δόσεις στην φόρμα για να είναι οι στρώσεις όσο πιο ομοιόμορφες γίνεται. Στις φωτογραφίες που τράβηξα θα παρατηρήσετε πως κάποια σημεία έχουν ξεφύγει και το αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο, αλλά τελικά ελάχιστα ήταν τα σημεία με λίγο περισσότερη ζύμη κι έτσι αυτή η μικρή μου αστοχία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στη συνολική υφή.
• Αν αγαπάτε τους ξηρούς καρπούς, μπορείτε να πασπαλίσετε την επιφάνεια της μηλόπιτας με αμύγδαλα φιλέ. Σε αυτή την περίπτωση θα τα βάλετε μετά το πρώτο μισάωρο του ψησίματος για να μην καούν.