Κορωνοϊός: Γιατί μπορούμε τώρα να αισιοδοξούμε

Είμαστε στο τέλος του Γολγοθά, όσο δύσκολο κι αν μοιάζει να το πιστέψεις. Και μπορούμε να μιλήσουμε με στοιχεία γι’ αυτό.
Κορωνοϊός: Γιατί μπορούμε τώρα να αισιοδοξούμε
της Ηρώς Κουνάδη

Όσο πληθαίνουν οι φωνές που λένε «άντε επιτέλους, τι θα γίνει;» τόσο πιο κοντά στο τέλος του δρόμου είμαστε. Ναι, μοιάζει οξύμωρο, ειδικά μετά την κακοδιαχείριση που έγινε με τα εμβόλια και που έκανε ακόμα και τον ατσαλάκωτο γερμανό υπουργό οικονομικών να ξεστομίσει την φράση «τα κάνατε σκατά», απευθύνοντάς την μάλιστα στην ίδια την Κομισιόν. Μπορεί η πανδημία να μην τελειώνει τον άλλο μήνα, όπως πιστέψαμε για λίγο τον Δεκέμβριο, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν έχουμε σημαντικούς λόγους να αισιοδοξούμε.

Φάρμακα και θεραπείες

Μην κοιτάς που κάνουν λιγότερο θόρυβο σε σχέση με τα εμβόλια (το γιατί είναι μια πονεμένη αλλά αναμενόμενη κουβέντα που συνοψίζεται στην απάντηση «καπιταλισμό θέλατε»). Θεραπείες και φάρμακα αναπτύσσονται, δοκιμάζονται και δίνουν το ένα ελπιδοφόρο αποτέλεσμα μετά το άλλο.

Πριν από λίγες μέρες, στον Καναδά γιόρτασαν την επιτυχία του πειραματικού αντιικού φαρμάκου πεγκιντερφερόνη-λάμδα, που επιτάχυνε την ανάρρωση των συμπτωματικών μεν, εκτός νοσοκομείων δε, ασθενών.

Ταυτόχρονα, στις αρχές Φεβρουαρίου, Ελλάδα και Ισραήλ συμφώνησαν να συμμετέχουν τα ελληνικά νοσοκομεία στις κλινικές δοκιμές εισπνεόμενου ισραηλινού φαρμάκου, το οποίο έχει δώσει ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα στις μέχρι στιγμής δοκιμές. 

Επίσης, βρετανικές έρευνες κατέληξαν πως η θαψιγαργίνη είναι ένα πολλά υποσχόμενο αντιικό φάρμακο, που φαίνεται αποτελεσματικό τόσο εναντίον του κορωνοϊού όσο και άλλων αναπνευστικών ιών, όπως του κοινού κρυολογήματος, της γρίπης Α και του RSV.

Τα λοκντάουν δεν θα συνεχιστούν για πολύ

Από το γερμανικό κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης ως την Ολλανδία, και από εκεί στο ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας, οι προσφυγές αγανακτισμένων (σου θυμίζει κάτι;) πολιτών που δικαιώνονται στα ευρωπαϊκά δικαστήρια αυξάνονται και πληθύνονται, κρούοντας στους ιθύνοντες τον κώδωνα του κινδύνου. Γιατί μπορεί τα λοκντάουν να ήταν καλή ιδέα τον Μάρτιο του 2020, όταν τα συστήματα υγείας μας χρειάζονταν χρόνο, χρειάζονταν γνώση που δεν είχαν (και την οποία απέκτησαν στην πορεία), χρειάζονταν προετοιμασία για αυτό που ερχόταν, τώρα όμως, σχεδόν έναν χρόνο μετά, χρειάζονται άλλα πράγματα. Λεφτά, βασικά. Λεφτά για ιατρικό προσωπικό, λεφτά για εξοπλισμό, λεφτά για έρευνα. Λεφτά που σπαταλιούνται σε δυνάμεις καταστολής όσο οι δυτικές κυβερνήσεις επιμένουν να εφαρμόζουν την αναποτελεσματική στρατηγική που πριν από χίλια χρόνια (ή τόσο μοιάζει;) λεγόταν «μένουμε σπίτι».

Τα εμβόλια δουλεύουν

Η πρώτη μεγάλη έρευνα έγινε στο Ισραήλ, την χώρα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην κορυφή του κόσμου όσον αφορά τα ποσοστά εμβολιασμών, έχοντας ήδη εμβολιάσει το 48% του πληθυσμού. Τα αποτελέσματά της είναι παραπάνω από ενθαρρυντικά: Κατά 94% μειώθηκαν τα συμπτωματικά κρούσματα, μετά τον εμβολιασμό. Η έρευνα ήταν κάθε άλλο παρά μικρής κλίμακας: Το δείγμα άγγιξε το 1,2 εκατομμύριο ανθρώπους, 600 χιλιάδες εμβολιασμένους και άλλους τόσους ανεμβολίαστους.

Το εμβόλιο σε ρόλο… Ολυμπιάδας

Της αρχαίας, όχι αυτής που αφήνει τους πολέμους να συνεχίζονται όσο η ΔΟΕ μοιράζει μετάλλια. Σε μια είδηση που μας έκανε να χαμογελάσουμε, ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Ντόμινικ Ράαμπ εισηγείται στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ την κατάπαυση του πυρός σε όλες τις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη, για να μπορέσει να προχωρήσει ο εμβολιασμός ενάντια στον κορωνοϊό. Επειδή κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά. Και αν δεν είναι αισιόδοξο το ότι (έστω) έχουμε φτάσει να το συζητάμε αυτό σε θεσμικό επίπεδο, δεν ξέρουμε τι είναι.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v