Επιφάνειες κοπής: Ξύλο ή Πλαστικό;
Απαντήσεις και συμβουλές για το... αιώνιο δίλλημα στις επιφάνειες κοπής.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι τα αγαπημένα μου ξύλα κοπής διανύουν αισίως τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους αλώβητα, το (ψευτο)δίλημμα παύει μεμιάς να υπάρχει. Παρόλα αυτά, επειδή απεχθάνομαι τα φιρμάνια και τις διαταγές άνευ εξηγήσεως και επιχειρημάτων, παραθέτω τους λόγους για τους οποίους το ξύλο κερδίζει το πλαστικό κατά κράτος.
* Επειδή το πλαστικό δεν έχει πόρους, θα ήταν λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι τα βακτήρια δεν μπορούν να εισχωρήσουν, άρα είναι ασφαλέστερο. Αμ δε! Με το που θα αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε μια πλαστική επιφάνεια, τα κοψίματα από τα μαχαίρια θα είναι βαθιά και θα βαθαίνουν όλο και περισσότερο με κάθε χρήση, η αρχικά λεία επιφάνειά της θα γίνει πολύ γρήγορα τραχιά σαν σύρμα κι έτσι θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος στα βακτήρια, όσο καλά κι αν την πλένουμε.
* Μελέτη που έγινε στο πανεπιστήμιο του Βισκόνσιν απέδειξε ότι τα επικίνδυνα βακτήρια ζουν και βασιλεύουν στο πλαστικό και μάλιστα πολλαπλασιάζονται ραγδαία, αντίθετα με το ξύλο, όπου η σαλμονέλα και η λιστέρια δεν επιβιώνουν, σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Αυτό εν τάχει οφείλεται στο πριονίδι του ξύλου. Στην ίδια μελέτη αποκαλύφθηκε με αριθμούς πως όσοι χρησιμοποιούν πλαστικές επιφάνειες κινδυνεύουν από δηλητηρίαση σε διπλάσιο ποσοστό από όσους χρησιμοποιούν ξύλινες.
* Το ξύλο δεν καταπονεί τις λάμες των πολύτιμων μαχαιριών μας, ενώ αντίθετα το πλαστικό τις καταστρέφει πολύ γρήγορα.
* Τώρα τελευταία είναι της μόδας και οι γυάλινες επιφάνειες κοπής. Ένα θα σας πω: ξεχάστε τις, είναι η σιγουρότερη μέθοδος αφανισμού των μαχαιριών. Αφήστε που ο θόρυβος του μαχαιριού πάνω στο γυαλί είναι ανατριχιαστικός.
* Το bamboo είναι σχεδόν όσο καλό και το ξύλο, με μόνο μειονέκτημα ότι αν δεν το λαδώνετε συχνά θα «σκάσει» γρήγορα κι έτσι αφενός θα εισχωρήσουν τα βακτήρια και αφετέρου θα χρειαστεί να το αντικαθιστάτε συχνά, είναι και πανάκριβο.
* Το ξύλο είναι φυσικό υλικό, βιοδιασπώμενο και ανακυκλώσιμο. Το “plastic is fantastic” πέθανε!
* Το ξύλο είναι πανέμορφο, υπάρχει κάποιος που θα το αντικρούσει;
Αφού καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως σαν το ξύλο δεν έχει, ιδού μερικές συμβουλές για την αγορά και τη συντήρησή του.
Επενδύστε στην καλή ποιότητα, επιλέγοντας μια χοντρή και βαριά επιφάνεια από σκληρό ξύλο. Ενδείκνυνται το πεύκο και η βελανιδιά. Και όπως σοφά έλεγε η μαμά μου, είμαι σίγουρη και η δική σας, η φτήνια τρώει τον παρά.
Για την καθημερινή φροντίδα, το πλένετε καλά με ζεστό νερό (όχι βραστό) και σαπούνι, χωρίς όμως να το μουλιάσετε, ούτε να χρησιμοποιήσετε σύρμα. Σε περίπτωση ανάγκης, χρησιμοποιήστε την πιο τραχιά πλευρά του σφουγγαριού, κάντε το όμως απαλά, χωρίς να τρίψετε το ξύλο με μανία. Σκουπίστε το καλά με καθαρό πανί και αφήστε το στον αέρα να στεγνώσει εντελώς πριν το στοιβάξετε. Για να αναπνέει καλύτερα, μην το βάζετε μέσα σε ντουλάπι. Να το πλένετε αμέσως μετά τη χρήση του, μην αφήνετε να ξεραθούν τα υπολείμματα των τροφίμων, γιατί μετά είναι πιο δύσκολο να τα αφαιρέσετε. Επειδή όμως άνθρωποι είμαστε, αν κάτι σας ξεραθεί, ξεκολλήστε το με προσοχή με ένα μυτερό μαχαίρι πριν πλύνετε το ξύλο.
Για να αφαιρέσετε κάποιον λεκέ (π.χ. παντζάρι, φράουλες, κ.λπ), φτιάξτε ένα παχύρρευστο μίγμα σαν οδοντόκρεμα από νερό, αλάτι και μαγειρική σόδα, τρίψτε τον λεκέ ελαφρά και κατόπιν πλύνετε το ξύλο όπως πιο πάνω.
Για να απομακρύνετε κάποια έντονη μυρωδιά, αφού το πλύνετε και το σκουπίσετε, ψεκάστε το με λευκό ξύδι και αφήστε το να στεγνώσει στον αέρα. Η μυρωδιά του ξυδιού θα εξαφανιστεί μόλις το ξύλο στεγνώσει.
Για βαθύ καθαρισμό πασπαλίστε το με ένα γενναίο στρώμα από αλάτι και τρίψτε όλη την επιφάνεια με την κομμένη πλευρά μισού λεμονιού. Ξεπλύνετε και στεγνώστε. Τέλος, περάστε το με λίγο λάδι, αφήστε για 10’ να απορροφηθεί και να θρέψει το ξύλο και κατόπιν σκουπίστε με καθαρό πανί. Κάντε αυτόν τον καθαρισμό συχνά, ανάλογα βέβαια και με το πόσο συχνά χρησιμοποιείτε το ξύλο σας. Εγώ που το χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά, το περιποιούμαι έτσι μια φορά τον μήνα.
Μην χρησιμοποιείτε ποτέ την ίδια επιφάνεια για να κόβετε κρέας, ψάρι ή πουλερικό και φρούτα ή λαχανικά: αφού κόψετε πρώτα το ένα ή το άλλο, γυρίστε το ξύλο από την άλλη πλευρά. Ακόμα καλύτερα να έχετε δυο διαφορετικά ξύλα για κάθε κατηγορία υλικών. Όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά, συμφωνείτε;
* Επειδή το πλαστικό δεν έχει πόρους, θα ήταν λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι τα βακτήρια δεν μπορούν να εισχωρήσουν, άρα είναι ασφαλέστερο. Αμ δε! Με το που θα αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε μια πλαστική επιφάνεια, τα κοψίματα από τα μαχαίρια θα είναι βαθιά και θα βαθαίνουν όλο και περισσότερο με κάθε χρήση, η αρχικά λεία επιφάνειά της θα γίνει πολύ γρήγορα τραχιά σαν σύρμα κι έτσι θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος στα βακτήρια, όσο καλά κι αν την πλένουμε.
* Μελέτη που έγινε στο πανεπιστήμιο του Βισκόνσιν απέδειξε ότι τα επικίνδυνα βακτήρια ζουν και βασιλεύουν στο πλαστικό και μάλιστα πολλαπλασιάζονται ραγδαία, αντίθετα με το ξύλο, όπου η σαλμονέλα και η λιστέρια δεν επιβιώνουν, σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Αυτό εν τάχει οφείλεται στο πριονίδι του ξύλου. Στην ίδια μελέτη αποκαλύφθηκε με αριθμούς πως όσοι χρησιμοποιούν πλαστικές επιφάνειες κινδυνεύουν από δηλητηρίαση σε διπλάσιο ποσοστό από όσους χρησιμοποιούν ξύλινες.
* Το ξύλο δεν καταπονεί τις λάμες των πολύτιμων μαχαιριών μας, ενώ αντίθετα το πλαστικό τις καταστρέφει πολύ γρήγορα.
* Τώρα τελευταία είναι της μόδας και οι γυάλινες επιφάνειες κοπής. Ένα θα σας πω: ξεχάστε τις, είναι η σιγουρότερη μέθοδος αφανισμού των μαχαιριών. Αφήστε που ο θόρυβος του μαχαιριού πάνω στο γυαλί είναι ανατριχιαστικός.
* Το bamboo είναι σχεδόν όσο καλό και το ξύλο, με μόνο μειονέκτημα ότι αν δεν το λαδώνετε συχνά θα «σκάσει» γρήγορα κι έτσι αφενός θα εισχωρήσουν τα βακτήρια και αφετέρου θα χρειαστεί να το αντικαθιστάτε συχνά, είναι και πανάκριβο.
* Το ξύλο είναι φυσικό υλικό, βιοδιασπώμενο και ανακυκλώσιμο. Το “plastic is fantastic” πέθανε!
* Το ξύλο είναι πανέμορφο, υπάρχει κάποιος που θα το αντικρούσει;
Αφού καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως σαν το ξύλο δεν έχει, ιδού μερικές συμβουλές για την αγορά και τη συντήρησή του.
Επενδύστε στην καλή ποιότητα, επιλέγοντας μια χοντρή και βαριά επιφάνεια από σκληρό ξύλο. Ενδείκνυνται το πεύκο και η βελανιδιά. Και όπως σοφά έλεγε η μαμά μου, είμαι σίγουρη και η δική σας, η φτήνια τρώει τον παρά.
Για την καθημερινή φροντίδα, το πλένετε καλά με ζεστό νερό (όχι βραστό) και σαπούνι, χωρίς όμως να το μουλιάσετε, ούτε να χρησιμοποιήσετε σύρμα. Σε περίπτωση ανάγκης, χρησιμοποιήστε την πιο τραχιά πλευρά του σφουγγαριού, κάντε το όμως απαλά, χωρίς να τρίψετε το ξύλο με μανία. Σκουπίστε το καλά με καθαρό πανί και αφήστε το στον αέρα να στεγνώσει εντελώς πριν το στοιβάξετε. Για να αναπνέει καλύτερα, μην το βάζετε μέσα σε ντουλάπι. Να το πλένετε αμέσως μετά τη χρήση του, μην αφήνετε να ξεραθούν τα υπολείμματα των τροφίμων, γιατί μετά είναι πιο δύσκολο να τα αφαιρέσετε. Επειδή όμως άνθρωποι είμαστε, αν κάτι σας ξεραθεί, ξεκολλήστε το με προσοχή με ένα μυτερό μαχαίρι πριν πλύνετε το ξύλο.
Για να αφαιρέσετε κάποιον λεκέ (π.χ. παντζάρι, φράουλες, κ.λπ), φτιάξτε ένα παχύρρευστο μίγμα σαν οδοντόκρεμα από νερό, αλάτι και μαγειρική σόδα, τρίψτε τον λεκέ ελαφρά και κατόπιν πλύνετε το ξύλο όπως πιο πάνω.
Για να απομακρύνετε κάποια έντονη μυρωδιά, αφού το πλύνετε και το σκουπίσετε, ψεκάστε το με λευκό ξύδι και αφήστε το να στεγνώσει στον αέρα. Η μυρωδιά του ξυδιού θα εξαφανιστεί μόλις το ξύλο στεγνώσει.
Για βαθύ καθαρισμό πασπαλίστε το με ένα γενναίο στρώμα από αλάτι και τρίψτε όλη την επιφάνεια με την κομμένη πλευρά μισού λεμονιού. Ξεπλύνετε και στεγνώστε. Τέλος, περάστε το με λίγο λάδι, αφήστε για 10’ να απορροφηθεί και να θρέψει το ξύλο και κατόπιν σκουπίστε με καθαρό πανί. Κάντε αυτόν τον καθαρισμό συχνά, ανάλογα βέβαια και με το πόσο συχνά χρησιμοποιείτε το ξύλο σας. Εγώ που το χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά, το περιποιούμαι έτσι μια φορά τον μήνα.
Μην χρησιμοποιείτε ποτέ την ίδια επιφάνεια για να κόβετε κρέας, ψάρι ή πουλερικό και φρούτα ή λαχανικά: αφού κόψετε πρώτα το ένα ή το άλλο, γυρίστε το ξύλο από την άλλη πλευρά. Ακόμα καλύτερα να έχετε δυο διαφορετικά ξύλα για κάθε κατηγορία υλικών. Όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά, συμφωνείτε;
