Ιστορίες γυναικών, και μια χούφτα χουρμάδες
Με αφορμή την ημέρα της γυναίκας, η Αγάπη μοιράζεται μαζί μας μία συνταγή με χουρμάδες, και μια ιστορία...
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Αγάπης Μαργετίδη
Σήμερα που κάθομαι στον υπολογιστή για να γράψω, η ημερομηνία είναι 8 Μαρτίου, η μέρα της γυναίκας, ή, για να το πω σωστά, η μέρα των δικαιωμάτων της γυναίκας. Δεν πρόκειται να σας ζαλίσω ούτε με συμβολισμούς, ούτε με αποφθέγματα, ούτε με βαρύγδουπες δηλώσεις. Αυτά τα απεχθάνομαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Θα σας διηγηθώ όμως μια μικρή ιστορία.
Την Κατερίνα τη γνωρίζω πολλά χρόνια. Φίλη άλλων αγαπημένων μου φιλενάδων, είναι μια γυναίκα όμορφη μέσα κι έξω, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με την Κατερίνα δεν βλεπόμαστε συχνά, δεν έχουμε εξομολογηθεί τα μυστικά μας και δεν ξέρω πολλά για τη ζωή της, ούτε εκείνη για τη δική μου. Όμως, όπως συμβαίνει καμιά φορά, υπάρχει ένας σύνδεσμος αόρατος κι άπιαστος. Είναι το ζεστό χαμόγελό της, η κομψή της παρουσία, η φυσική της ντροπαλοσύνη, η αύρα της, όλα αυτά που την κάνουν αγαπητή με την πρώτη ματιά.
Η Κατερίνα στο παρελθόν εκφραζόταν μέσα από τα όμορφα πλεκτά ρούχα που σχεδίαζε και για πολλά χρόνια γινόντουσαν ανάρπαστα. Απευθυνόταν σε γυναίκες με στυλ, που ντύνονται πρώτα πρώτα για να αρέσουν στις ίδιες, σε αυτές που δεν περιφέρουν τις μάρκες σαν παράσημα, ούτε σαν μέσο κοινωνικής καταξίωσης, ούτε σαν παγίδα για αρσενικά θηράματα. Στις όμορφες γυναίκες, στις συνειδητοποιημένες.
Κι έπειτα ήρθε η κρίση. Αυτές οι γυναίκες ήταν που επλήγησαν πρώτες, αυτών η αγοραστική αξία καταβαραθρώθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη. Κι όλες μαζί έχασαν τον κόσμο κάτω από τα πόδια τους. Χάθηκαν δουλειές και καριέρες. Όμως δεν χάθηκε η αξιοπρέπεια. Γιατί αυτές οι γυναίκες έχουν τσαγανό κι αν δεν το φωνάζουν, είναι από δική τους επιλογή.
Η Κατερίνα δεν το ‘βαλε κάτω. Όταν είδε τα σκούρα έκλεισε την εταιρεία της και άρχισε να σκέφτεται τι θα μπορούσε να κάνει. Πάντα της άρεσε να μαγειρεύει, άλλωστε αυτό είναι κοινό χαρακτηριστικό των γενναιόδωρων ανθρώπων. Πολυταξιδεμένη, με φυσική περιέργεια και ανεπτυγμένο το αισθητήριο της γεύσης, ήταν περίπου προδιαγεγραμμένο ότι η ιχνηλασία αυτού του μονοπατιού θα την οδηγούσε σε συναρπαστικές διαδρομές. Και κάπου εδώ ήρθαν και οι φίλοι. Αυτοί που χαίρονται με τη χαρά σου, σού συμπαραστέκονται στις δύσκολες στιγμές σου και σε βοηθούν πριν καν το ζητήσεις. Κι έτσι, η Κατερίνα σήμερα διανύει μια νέα εποχή, εργαζόμενη στον τομέα του private cheffing, με ζέση, σοβαρότητα και εργατικότητα.
Τις προάλλες βρεθήκαμε γύρω από ένα τραπέζι φιλικό, από αυτά που ξεκινάνε νωρίς το μεσημέρι και τελειώνουν το βράδυ, από αυτά που ενώνουν παλιούς και νέους φίλους, αυτά τα αβίαστα και τα νόστιμα. Η Κατερίνα μάς έφερε το γλυκό, μία εξαιρετική πουτίγκα με χουρμάδες και μια βελούδινη sauce, περίπου σαν crème anglaise, αλλά πολύ πιο εύκολη στην ετοιμασία της. Φτιάξτε την και θα με θυμηθείτε.
ΠΟΥΤΙΓΚΑ ΜΕ ΧΟΥΡΜΑΔΕΣ
Για την πουτίγκα : Βγάζουμε τα κουκούτσια από 1 φλ. τσ. χουρμάδες και τους κόβουμε σε μικρά κομμάτια. Τους μουλιάζουμε για 10΄περίπου σε 1 φλ. τσ. ζεστό νερό στο οποίο έχουμε διαλύσει 1 κ.γλ. μαγειρική σόδα. Σε ένα μπολ βάζουμε 2 κ.σ. βούτυρο μαλακωμένο σε θερμοκρασία δωματίου, 2 αυγά, ¾ φλ. τσ. καστανή ζάχαρη και μια πρέζα καλής ποιότητας εκχύλισμα βανίλιας (φυσικά, αν έχουμε λοβούς βανίλιας τους προτιμούμε και σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούμε τα σποράκια από ½ λοβό). Χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα και κατόπιν προσθέτουμε ¼ φλ. τσ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και τους χουρμάδες, αφού τους στραγγίσουμε. Ανακατεύουμε με σπάτουλα σιλικόνης και αδειάζουμε το μίγμα σε μια μακρόστενη φόρμα για κέικ που έχουμε προετοιμάσει είτε με τον κλασικό τρόπο του βουτυρώματος και αλευρώματος, είτε, για μεγαλύτερη ευκολία, στρώσει με λαδόκολλα που θα πρέπει να εξέχει αρκετά από όλες τις πλευρές της φόρμας για να ξεφορμάρουμε την πουτίγκα μετά το ψήσιμο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για περίπου 30΄.
Για τη συνοδευτική sauce : Σε ένα μικρό κατσαρολάκι βάζουμε ¾ φλ. τσ. καστανή ζάχαρη, 1 φλ. τσ. κρέμα γάλακτος, ½ φλ. τσ. βούτυρο, ½ κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας (ισχύει ό, τι και πιο πάνω) και λεπτό ξύσμα από 1 μέτριο λεμόνι. Βράζουμε για περίπου 5΄, ανακατεύοντας συνεχώς με το σύρμα, μέχρι η sauce να πήξει ελαφρώς. Φροντίζουμε όλα τα υλικά να είναι σε θερμοκρασία δωματίου και εάν παρ’ ελπίδα ξεχαστούμε και δεν ανακατεύουμε διαρκώς με αποτέλεσμα κάποιους ανεπιθύμητους σβώλους, περνάμε τη sauce από ψιλή σήτα.
Σερβίρισμα : Κόβουμε την πουτίγκα σε κομμάτια, τα τοποθετούμε σε πιατέλα και τα περιχύνουμε με τη ζεστή sauce.
Αυτή ήταν λοιπόν η συνταγή που μου έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία της Κατερίνας, αυτή τη μέρα που γιορτάζουμε τα δικαιώματα της γυναίκας και τους αγώνες της για μια καλύτερη ζωή. Ευχαριστώ Κατερίνα!
Σήμερα που κάθομαι στον υπολογιστή για να γράψω, η ημερομηνία είναι 8 Μαρτίου, η μέρα της γυναίκας, ή, για να το πω σωστά, η μέρα των δικαιωμάτων της γυναίκας. Δεν πρόκειται να σας ζαλίσω ούτε με συμβολισμούς, ούτε με αποφθέγματα, ούτε με βαρύγδουπες δηλώσεις. Αυτά τα απεχθάνομαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Θα σας διηγηθώ όμως μια μικρή ιστορία.
Την Κατερίνα τη γνωρίζω πολλά χρόνια. Φίλη άλλων αγαπημένων μου φιλενάδων, είναι μια γυναίκα όμορφη μέσα κι έξω, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με την Κατερίνα δεν βλεπόμαστε συχνά, δεν έχουμε εξομολογηθεί τα μυστικά μας και δεν ξέρω πολλά για τη ζωή της, ούτε εκείνη για τη δική μου. Όμως, όπως συμβαίνει καμιά φορά, υπάρχει ένας σύνδεσμος αόρατος κι άπιαστος. Είναι το ζεστό χαμόγελό της, η κομψή της παρουσία, η φυσική της ντροπαλοσύνη, η αύρα της, όλα αυτά που την κάνουν αγαπητή με την πρώτη ματιά.
Η Κατερίνα στο παρελθόν εκφραζόταν μέσα από τα όμορφα πλεκτά ρούχα που σχεδίαζε και για πολλά χρόνια γινόντουσαν ανάρπαστα. Απευθυνόταν σε γυναίκες με στυλ, που ντύνονται πρώτα πρώτα για να αρέσουν στις ίδιες, σε αυτές που δεν περιφέρουν τις μάρκες σαν παράσημα, ούτε σαν μέσο κοινωνικής καταξίωσης, ούτε σαν παγίδα για αρσενικά θηράματα. Στις όμορφες γυναίκες, στις συνειδητοποιημένες.
Κι έπειτα ήρθε η κρίση. Αυτές οι γυναίκες ήταν που επλήγησαν πρώτες, αυτών η αγοραστική αξία καταβαραθρώθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη. Κι όλες μαζί έχασαν τον κόσμο κάτω από τα πόδια τους. Χάθηκαν δουλειές και καριέρες. Όμως δεν χάθηκε η αξιοπρέπεια. Γιατί αυτές οι γυναίκες έχουν τσαγανό κι αν δεν το φωνάζουν, είναι από δική τους επιλογή.
Η Κατερίνα δεν το ‘βαλε κάτω. Όταν είδε τα σκούρα έκλεισε την εταιρεία της και άρχισε να σκέφτεται τι θα μπορούσε να κάνει. Πάντα της άρεσε να μαγειρεύει, άλλωστε αυτό είναι κοινό χαρακτηριστικό των γενναιόδωρων ανθρώπων. Πολυταξιδεμένη, με φυσική περιέργεια και ανεπτυγμένο το αισθητήριο της γεύσης, ήταν περίπου προδιαγεγραμμένο ότι η ιχνηλασία αυτού του μονοπατιού θα την οδηγούσε σε συναρπαστικές διαδρομές. Και κάπου εδώ ήρθαν και οι φίλοι. Αυτοί που χαίρονται με τη χαρά σου, σού συμπαραστέκονται στις δύσκολες στιγμές σου και σε βοηθούν πριν καν το ζητήσεις. Κι έτσι, η Κατερίνα σήμερα διανύει μια νέα εποχή, εργαζόμενη στον τομέα του private cheffing, με ζέση, σοβαρότητα και εργατικότητα.
Τις προάλλες βρεθήκαμε γύρω από ένα τραπέζι φιλικό, από αυτά που ξεκινάνε νωρίς το μεσημέρι και τελειώνουν το βράδυ, από αυτά που ενώνουν παλιούς και νέους φίλους, αυτά τα αβίαστα και τα νόστιμα. Η Κατερίνα μάς έφερε το γλυκό, μία εξαιρετική πουτίγκα με χουρμάδες και μια βελούδινη sauce, περίπου σαν crème anglaise, αλλά πολύ πιο εύκολη στην ετοιμασία της. Φτιάξτε την και θα με θυμηθείτε.
ΠΟΥΤΙΓΚΑ ΜΕ ΧΟΥΡΜΑΔΕΣ
Για την πουτίγκα : Βγάζουμε τα κουκούτσια από 1 φλ. τσ. χουρμάδες και τους κόβουμε σε μικρά κομμάτια. Τους μουλιάζουμε για 10΄περίπου σε 1 φλ. τσ. ζεστό νερό στο οποίο έχουμε διαλύσει 1 κ.γλ. μαγειρική σόδα. Σε ένα μπολ βάζουμε 2 κ.σ. βούτυρο μαλακωμένο σε θερμοκρασία δωματίου, 2 αυγά, ¾ φλ. τσ. καστανή ζάχαρη και μια πρέζα καλής ποιότητας εκχύλισμα βανίλιας (φυσικά, αν έχουμε λοβούς βανίλιας τους προτιμούμε και σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούμε τα σποράκια από ½ λοβό). Χτυπάμε με το μίξερ χειρός μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα και κατόπιν προσθέτουμε ¼ φλ. τσ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και τους χουρμάδες, αφού τους στραγγίσουμε. Ανακατεύουμε με σπάτουλα σιλικόνης και αδειάζουμε το μίγμα σε μια μακρόστενη φόρμα για κέικ που έχουμε προετοιμάσει είτε με τον κλασικό τρόπο του βουτυρώματος και αλευρώματος, είτε, για μεγαλύτερη ευκολία, στρώσει με λαδόκολλα που θα πρέπει να εξέχει αρκετά από όλες τις πλευρές της φόρμας για να ξεφορμάρουμε την πουτίγκα μετά το ψήσιμο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για περίπου 30΄.
Για τη συνοδευτική sauce : Σε ένα μικρό κατσαρολάκι βάζουμε ¾ φλ. τσ. καστανή ζάχαρη, 1 φλ. τσ. κρέμα γάλακτος, ½ φλ. τσ. βούτυρο, ½ κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας (ισχύει ό, τι και πιο πάνω) και λεπτό ξύσμα από 1 μέτριο λεμόνι. Βράζουμε για περίπου 5΄, ανακατεύοντας συνεχώς με το σύρμα, μέχρι η sauce να πήξει ελαφρώς. Φροντίζουμε όλα τα υλικά να είναι σε θερμοκρασία δωματίου και εάν παρ’ ελπίδα ξεχαστούμε και δεν ανακατεύουμε διαρκώς με αποτέλεσμα κάποιους ανεπιθύμητους σβώλους, περνάμε τη sauce από ψιλή σήτα.
Σερβίρισμα : Κόβουμε την πουτίγκα σε κομμάτια, τα τοποθετούμε σε πιατέλα και τα περιχύνουμε με τη ζεστή sauce.
Αυτή ήταν λοιπόν η συνταγή που μου έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία της Κατερίνας, αυτή τη μέρα που γιορτάζουμε τα δικαιώματα της γυναίκας και τους αγώνες της για μια καλύτερη ζωή. Ευχαριστώ Κατερίνα!
