Πιπεράτο σεξ για όσους τους τρομάζει το BDSM

Δεν είναι ανάγκη να ξεκινήσεις από τα βαθιά να εξερευνάς την κίνκυ πλευρά σου. Ανάμεσα στο ρομάντζο των αναμμένων κεριών και στη χαρντκορίλα των αξεσουάρ που πονάνε μόνο που τα κοιτάς, υπάρχουν ένα σωρό ενδιάμεσες αποχρώσεις, ιδέες και πρακτικές που μπορείς να δοκιμάσεις για να πας σε άλλο λέβελ το σεξ που κάνεις, χωρίς να τρομάξει –ή να νιώσει άβολα– κανείς. Να, σαν τις παρακάτω.

(*) Για να μην μπλέκουμε με τα τον/την και τα @ που χαλάνε τη ροή του κειμένου, τα φύλα παρακάτω είναι τυχαία. Προσάρμοσε αναλόγως.

Το spanking το σωστό, το πρόστυχο

Σπάνια θα βρεις άνθρωπο να μην το γουστάρει –το ερώτημα είναι μόνο πόσο, και πόσο δυνατά. Αν δεν ξέρεις τα γούστα των παρτενέρ σου, και είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι οι θεωρητικές συζητήσεις τέτοιου είδους σκοτώνουν την ατμόσφαιρα (λάθος κάνεις, αλλά ας είναι) ξεκινάς χαλαρά, και ελέγχεις αντιδράσεις. Μην ανησυχείς, και με τον ντροπαλότερο άνθρωπο του σύμπαντος να έχεις μπλέξει, δεν υπάρχει πιθανότητα να θέλει περισσότερο/ δυνατότερο και να μην το καταλάβεις.

Δέσε με (που έλεγε και ο Πέδρο ο Αλμοδόβαρ)

Άσε τους περίπλοκους προσκοπικούς κόμπους και την αμηχανία που προκαλεί στους αρχάριους η ώρα που παίρνει να δεθούν, και αυτοσχεδίασε πιάνοντας τα χέρια της παρτενέρ σου πάνω από το κεφάλι της όπως είναι ξαπλωμένη, και δένοντάς τα με ένα μαντήλι/ μια ζώνη/ ένα πουκάμισο, ό,τι έχεις εύκαιρο τέλος πάντων. Το κινκ του πράγματος δεν είναι στη δυσκολία να λυθεί, είναι στην αίσθηση πως είναι δεμένη.

Τρώγοντας έρχεται η όρεξη

Ο βασικός λόγος για τον οποίο τόσος κόσμος ορκίζεται στις πρακτικές του BDSM είναι ότι ο πόνος εντείνει την ηδονή –και εκείνη την άλλη αίσθηση, που ξεκινάει από κ και η λογοκρισία δεν μας αφήνει να γράψουμε. Στην περίπτωσή μας εδώ, δεν μιλάμε για κανέναν σοβαρό πόνο, που θα μπορούσε να χαλάσει την ατμόσφαιρα: Μερικά χαλαρά δαγκώματα σε επίμαχα σημεία είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσετε, και να δείτε πόσο και αν σας αρέσει. Έξτρα μπόνους, τα σημάδια στο δέρμα που κρατούν την άλλη μέρα ζωντανή την, εχμ, διάθεση –μην επιμένετε οι πολέμιοι της λογοκρισίας, δεν θα τη γράψουμε την απαγορευμένη λέξη.

Υποταγή πάει να πει (που τραγούδησε και ο Σάκης)

Ένα ωραίο, καθημερινό και λάιτ στοιχείο του BDSM για (πολύ) αρχαρίους είναι οι στάσεις του, που μπορούν να γίνουν πολύ κίνκυ πολύ εύκολα: Σκέψου, ας πούμε, στοματικό στο οποίο ο ένας είναι καθισμένος σε καρέκλα, και ο άλλος γονατισμένος στο πάτωμα. Φτιάχνει ατμόσφαιρα εξουσίας, χωρίς τίποτα το εξεζητημένο ή το τρομακτικό.

Το edging που μας ενώνει

Τα έχουμε πει και ξαναπεί, edging είναι η πρακτική του να φτάνεις ένα βήμα πριν τον οργασμό, να σταματάς, να δίνεις λίγο χρόνο στο σώμα σου να ηρεμήσει και μετά να ξαναξεκινάς. Επαναλαμβάνεις δυο-τρεις φορές, ή όσες αντέξεις, και μετά έχεις έναν από τους εντονότερους οργασμούς της ζωής σου. Θεμελιώδης αλλά μη τρομακτική για αρχαρίους πρακτική του BDSM, το edging λειτουργεί καλύτερα όταν το ελέγχει –σε φτάνει δηλαδή ένα βήμα πριν τον οργασμό και μετά σε αφήνει– κάποιος άλλος, γιατί το κάνει πιο κίνκυ το παιχνίδι του μυαλού σου, που σε βάζει να τον παρακαλάς να συνεχίσει.

Μίλα της (όλα τα έχει πει ο Πέδρο ο Αλμοδόβαρ)

Υπάρχει αφενός το μπλα μπλα κατά τη διάρκεια του σεξ, που μπορεί να γίνει όσο πρόστυχο ή όσο ρομαντικό θες –ναι μην εκπλήσσεσαι, είναι ακριβώς ο συνδυασμός πραγμάτων τόσο φαινομενικά αντιθετικών όσο το ρομάντζο και η ωμότητα που κάνει το BDSM ακαταμάχητο. Και υπάρχει, αφετέρου, εκείνο το άλλο, το μπλα μπλα κατά τη διάρκεια του οργασμού, στα όρια ανάμεσα σε ενθάρρυνση και εντολή, που παρατείνει τη διάρκεια και εξασφαλίζει οργασμούς της κατηγορίας «βλέπω αστράκια». Εγγυημένα αποτελέσματα.