Στο Κηφισιώτικο εστιατόριο La Meat Maison το κρέας βρήκε τον μάστορά του

Όταν πριν από δυόμισι περίπου χρόνια είχα πρωτογνωρίσει το κρεοπωλείο/ντελικατέσεν της εταιρείας La Meat Maison, είχα γράψει πως η προσωπική μου σχέση με το κρέας οριοθετείται μεταξύ του μέτρου στην κατανάλωση και της επιλογής της ποιότητας. Ως προς αυτό, τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε, όπως δεν έχει αλλάξει και το La Meat Maison, το οποίο όχι μόνο συνεχίζει να προσφέρει εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα, αλλά τα εμπλουτίζει διαρκώς με επίκεντρο τον πελάτη και οδηγό την ευχαρίστησή του.

Ψωνίζοντας από τα τρία καταστήματα της εταιρείας (Νέα Σμύρνη και Κηφισιά στην Αττική κι ένα καλοκαιρινό στη Μύκονο), ο καθένας στρώνει το τραπέζι του όπως ακριβώς το θέλει, είτε αυτό αφορά την κουζίνα της κάθε μέρας, είτε ένα δείπνο τετ-α-τετ, ή μια γιορτινή μάζωξη στο σπίτι. Οι συμβουλές των ανθρώπων που εξυπηρετούν είναι παραπάνω από βοηθητικές. Οι γνώσεις τους γύρω από το κρέας και όσα το συνοδεύουν, η προθυμία και ο ενθουσιασμός τους, μετατρέπουν την υπόθεση ψωνίζω για να φάω σε κανονική διασκέδαση, τέτοια, που άνετα μένεις μια και δυο ώρες, παρακολουθώντας τη δουλειά τους, ακούγοντας προσεκτικά όσα σου λένε, μελετώντας την ετικέτα της σάλτσας ή της μουστάρδας που σου γυάλισε ενόσω σου κατεβαίνουν ιδέες για το μαγείρεμα που θα ακολουθήσει, διαλέγοντας το κρασί, πιάνοντας και την κουβέντα με άλλους πελάτες.

Σήμερα θα σας μιλήσω περισσότερο για το εστιατόριο της Κηφισιάς που συστεγάζεται με το κατάστημα γιατί μέχρι στιγμής δεν το είχα κάνει. Από τότε που άνοιξε πριν από έναν χρόνο περίπου, κάνει πολύ χαρούμενους τους λάτρεις του κρέατος κι αν μέχρι προχτές είχα πάει μόνο μία φορά, ας όψεται η απόσταση που μας χωρίζει. Η δεύτερη φορά ήταν λίγες μέρες πριν, με την ευκαιρία της παρουσίασης του νέου σεφ που ανέλαβε την κουζίνα, Μιχάλη Μερζένη, και του μενού που έχει φτιάξει, λόγος υπεραρκετός για να ξεσηκωθώ, αφού είχα ακούσει τα καλύτερα για εκείνον, ενώ δεν είχε τύχει να φάω από τα χέρια του.

Ο κατάλογος είναι φτιαγμένος με μαεστρία απόλυτα ανάλογη με τη νοστιμιά που γεύεσαι από τον σεφ και την ομάδα του, καθώς και με τη φιλοσοφία του οίκου αυτή καθαυτή, όπως την έχουν ορίσει οι δύο εξαιρετικά φιλόξενοι ιδιοκτήτες και οικοδεσπότες, η Krystel Hoche και ο Christian El Helou. Επιχειρώντας να την περιγράψω με μια λέξη μόνο, αυτή είναι η ελευθερία κι αν προσέθετα και μια δεύτερη, θα έβαζα την άνεση. Μπορεί ο κατάλογος να χωρίζεται κλασικά σε ορεκτικά, κυρίως, συνοδευτικά και επιδόρπια, όμως ο καθένας είναι ελεύθερος να βάλει τη δική του σειρά και το δικό του θέλω. Να διαλέξει, αν τον ευχαριστεί περισσότερο, μία premium κοπή κρέατος κι ένα-δυο συνοδευτικά, ή και κανένα, αν μιλάμε για σκληροπυρηνικό carnivore. Κάποιος άλλος μπορεί να κάνει κέφι να πάρει ένα ορεκτικό, μια σαλάτα κι ένα κυρίως, παραλείποντας ακόμη και το κρέας. Κρίμα και ακραίο για αυτό το μαγαζί, αλλά γιατί όχι; Άλλοι, για να δοκιμάσουν περισσότερες γεύσεις, μπορεί να βάλουν στη μέση τα πιάτα για μοίρασμα.

Εμείς, βέβαια, οι συνάδελφοί μου κι εγώ, δοκιμάσαμε σχεδόν τα πάντα για να είμαστε σε θέση να σας μεταφέρουμε τα καθέκαστα. Κατ’ αρχάς θα σας πω πως οι γεύσεις μυρίζουν Ελλάδα, Μεσόγειο και Λεβάντε και πως πολλά από τα υλικά είναι χειροποίητα. Έτσι, το olive fed Wagyu tartare γίνεται πιο πικάντικο από την Ισπανική sobrassada, το ανατολίτικο μαντί έχει στη σάλτσα του καυτερούτσικο chorizo ενώ δροσίζεται από το γιαούρτι, το olive fed Wagyu carpaccio συνοδεύουν λαχταριστά λαχματζούν, η ιδιαίτερη σαλάτα του καψαλισμένου kale πασπαλίζεται με τριμμένη Ισπανική γραβιέρα, τα ψητά παντζάρια και τα χόρτα τους έχουν pesto αμυγδάλου και χειροποίητο νόστιμο κρεμώδες τυρί.

Το ιδιότυπο «παστίτσιο» είναι από μόνο του σπουδή, αφού ο ρόλος του κιμά έχει δοθεί στα short ribs, τα ζυμαρικά είναι φρέσκα στριφτάρια και η βελούδινη μπεσαμέλ-κρέμα έχει smoky μυρωδιά από Μετσοβόνε. Το αρνάκι ψιλοκόβεται σαν γύρος, έρχεται σε μαντεμένιο σκεύος που τσιτσιρίζει και ο καθένας φτιάχνει το δικό του μίνι τυλιχτό μέσα στις πίτες έχοντας να διαλέξει μεταξύ της μαρμελάδας κόκκινης πιπεριάς, της σάλτσας chimichurri και του γιαουρτιού με κύμινο. To baby κοτόπουλο μου πήρε την καρδιά για το τέλειο ζουμερό ψήσιμό του κάτω από την κριτσανιστή του πέτσα και το μεθυστικό άρωμα του κουμκουάτ. Τι να πω και για το «στέικ» από λάχανο; Καψαλισμένο και τραγανό, με φιλέ αμυγδάλου και κρέμα αγκινάρας, κάνει κάθε κρεοφάγο να σκεφτεί μεταξύ σοβαρού κι αστείου να αλλαξοπιστήσει!

Σε ένα μαγαζί σαν το La Meat Maison δεν χρειάζεται καν να γράψω κάτι για την ποιότητα του inside skirt steak που παράγεται αποκλειστικά για τον οίκο. Μαστόρικα ψημένο και κομμένο, το χαρήκαμε με τρεις σάλτσες, τραγανά σοτέ ζαρζαβατικά του μπαχτσέ που μοσχοβόλαγαν βούτυρο κι έναν πουρέ πατάτας υπόδειγμα, με κρούστα παρμεζάνας/panko και κρόκο αυγού.

Από τα επιδόρπια χειροκρότησα το Βάσκικο cheesecake με τη φίνα μαρμελάδα φραμπουάζ, ενώ θεωρώ ότι τα άλλα δύο του καταλόγου (σοκολατένια μους και pavlova) σηκώνουν βελτιώσεις για να το ανταγωνιστούν ισάξια.

Αντί επιλόγου, γράφω τις τρεις λέξεις που όταν βρεθείτε εκεί θα πρέπει να συγκρατήσετε, πέρα από την έτσι κι αλλιώς υψηλή ποιότητα και βαθιά νοστιμιά: κομψότητα, κοσμοπολιτισμός, δεξιοτεχνία‧ όλα χωρίς επιτήδευση, χωρίς τάχαμου επίδειξη.

La Meat Maison Κηφισιά
Χαριλάου Τρικούπη 92 και Αλαμάνας, Κηφισιά
Για παραγγελίες και κρατήσεις: 210 8087372, 8085183