Sweet Basil: Το εστιατόριο του ξενοδοχείου Stanley συστήνεται από την αρχή

Για τους ανθρώπους της γενιάς μου τα εστιατόρια των Αθηναϊκών ξενοδοχείων ήταν, μέχρι πριν από λίγα χρόνια και εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων όπως το θρυλικό Kona Kai, έξοδος για τους γονείς μας, κι αν. Βαρετό το περιβάλλον, βαρετό και πανάκριβο, άνευ λόγου και αιτίας, το φαγητό. Όταν η Αθήνα άρχισε να ανοίγεται ως αυτοτελής τουριστικός προορισμός και χτίστηκαν νέα, μεγάλα - και μικρότερα - ξενοδοχεία, τα εστιατόρια που φιλοξενούν σχεδιάστηκαν έτσι, ώστε να έχουν δική τους οντότητα, προσωπικότητα και στιλ, τόσο σε ό,τι αφορά τον χώρο, όσο και τη γαστρονομία. Κι έτσι σταδιακά, η πόλη απέκτησε πολλά και αξιόλογα εστιατόρια ξενοδοχείων ανοιχτά σε όλους, ταξιδιώτες και μη.

Όπως ήταν φυσικό, τα παλαιότερα ξενοδοχεία είχαν μπροστά τους μια νέα πρόκληση, αυτή του να μετατρέψουν ή και να σχεδιάσουν από την αρχή το προφίλ των εστιατορίων τους, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν ισότιμα τον ανταγωνισμό, προσφέροντας στους ενοίκους τους δελεαστικές σύγχρονες προτάσεις γαστρονομίας αλλά και για να φέρουν στους χώρους εστίασής τους εξωτερική πελατεία. Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση του ιστορικού Αθηναϊκού ξενοδοχείου The Stanley το οποίο, στα εξήντα χρόνια λειτουργίας του στην Πλατεία Καραϊσκάκη, έχει συνδεθεί όχι μόνο με τους επισκέπτες της Αθήνας, αλλά και με τους κατοίκους της πόλης μας.

 

Cloud 9 έχει ονομασθεί ο ένατος όροφος του Stanley, και κυριολεκτικά στον ένατο ουρανό αισθάνθηκα πως βρέθηκα πριν από λίγες μέρες. Τα 1.350 τετραγωνικά μέτρα, η ιλιγγιώδης θέα των 360 μοιρών και η υπέροχη πισίνα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά. Εκεί βρίσκεται το εστιατόριο Sweet Basil που είναι σχεδιασμένο με τέτοιον τρόπο ώστε, τόσο μέσα όσο κι έξω, να αφήνει την πρωτοκαθεδρία στη θέα και να σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα με σωστό φωτισμό, άνετα καθίσματα και την απουσία κάθε άσκοπης φλυαρίας στον κομψά λιτό διάκοσμο.

 

Έχει ήδη περάσει παραπάνω από ένας χρόνος που την κουζίνα του Sweet Basil έχει αναλάβει ο Κωνσταντίνος Φιλιππόπουλος και το εστιατόριο στα χέρια του είναι αγνώριστο. Με αξιοσημείωτη εμπειρία τόσο σε εστιατόρια της Ελλάδας (όπως το Βαρούλκο και το Nice n’ Easy στον Αστέρα)  και του εξωτερικού, όσο και σε μεγάλα ξενοδοχεία (τον είχα γνωρίσει στο Galaxy του Hilton), ο σεφ κατόρθωσε να αντιμετωπίσει την πρόκληση του συγκερασμού δύο εκ διαμέτρου αντιθέτων φιλοσοφιών και πρακτικών: εκείνες της κουζίνας ενός μεγάλου ξενοδοχείου με αυτές ενός cozy εστιατορίου.  

 

Ό,τι γεύτηκα εκείνο το βράδυ, από τα ορεκτικά μέχρι τα επιδόρπια, ήταν εξαιρετικά παρουσιασμένο, άρτια εκτελεσμένο και, βεβαίως και πρωτίστως, νόστιμο. Στο δια ταύτα, οι μικρές μπουκιές άνοιξαν το δείπνο με τον καλύτερο τρόπο: τραγανά στικς από κολοκυθάκια με πανάρισμα tempura, τρυφερά μικρά μοσχαρίσια σουβλάκια, κριτσανιστές μπουκιές χοιρινού chicharron που λες και δεν είχαν περάσει από τηγάνι, νοστιμότατα πουγκιά λαχανικών. Τα ορεκτικά συμπλήρωσαν οι αφράτοι λουκουμάδες από κολοκυθάκια με μους τζατζίκι, η γραβιέρα σαγανάκι τυλιγμένη σε νιφάδες καλαμποκιού με πικάντικη μαρμελάδα ντομάτας και σφαιρίδια φέτας, το ριζότο με όλα τα μυρωδικά της σπανακόπιτας. Ένας εντυπωσιακός δίσκος με ποικιλία sushi έκανε όσους ήμασταν στο τραπέζι να αναφωνήσουμε με θαυμασμό και κατόπιν, βεβαίως, να τα εξαφανίσουμε εν ριπή οφθαλμού. Στα κυρίως, το μαδημένο (pulled) αρνάκι μου θύμισε το οικογενειακό Κυριακάτικο ψητό, το γιουβέτσι θαλασσινών είχε πολύ ευχάριστο τσίμπημα στη γλώσσα από την πικάντικη ‘nduja και το μοσχαρίσιο διάφραγμα που έλιωνε στο στόμα, μοσχομύριζε από το άγριο εστραγκόν.

 

Τα επιδόρπια ήταν, κι αυτά, αποκάλυψη. Η δροσερή φρουτοσαλάτα συνοδευόταν από σορμπέ γιαουρτιού και κρεμέ μελιού, η βελούδινη γλύκα από τη ναμελάκα της λευκής σοκολάτας κόντραρε με το κραμπλ που είχε αρωματιστεί με ελληνικό καφέ και η κρέμα της τάρτας από φιστίκι Αιγίνης ανέδιδε και το λεπτεπίλεπτο άρωμα από το ιαπωνικό τσάι μάτσα.

 

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το πολύ ευγενικό, πρόσχαρο και αποτελεσματικότατο σέρβις και την καλή σχέση ποιότητας/τιμής (μέσος όρος για τα ορεκτικά 9 €, για τα κυρίως 19 € και για τα επιδόρπια 9 €), το Sweet Basil το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, λειτουργεί και τους δώδεκα μήνες του χρόνου, είναι ένα εστιατόριο στο οποίο αξίζει κανείς να πηγαίνει και να ξαναπηγαίνει. Εγώ πάντως, αν με ρωτάτε, αυτό σκοπεύω να κάνω.

Λίγα λόγια για το ξενοδοχείο
Το ξενοδοχείο The Stanley άνοιξε τον Μάιο του 1964 και έχει υπηρετήσει ως σύμβολο του Αθηναϊκού τουρισμού για δεκαετίες. Όλα αυτά τα χρόνια το ξενοδοχείο έχει αλλάξει και έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες του σύγχρονου ταξιδιώτη. Σήμερα, μετά από τρεις επιτυχημένες ανακαινίσεις, τα συνολικά 376 Standard, Superior και Family δωμάτια και σουίτες με θέα Ακρόπολη, το νέο γυμναστήριο και η σάουνα, αλλά και το άκρως εντυπωσιακό rooftop αντιπροσωπεύουν το νέο πρότυπο της λειτουργίας του, καθιστώντας ένα από τα καλύτερα 4* ξενοδοχεία τις Αθήνας. Επιπλέον, διαθέτει συνολικά 8 μοντέρνες και πλήρως εξοπλισμένες αίθουσες συνεδριάσεων με ηλιακό φως και χωρητικότητα από 10 έως 150 άτομα, για εταιρικές εκδηλώσεις.

THE STANLEY (πατήστε εδώ για να συνδεθείτε με την ιστοσελίδα)
Οδυσσέως 1, Πλ. Καραϊσκάκη, 104 37Αθήνα
Τηλ.: 211 9900900