Πώς ένα μανιτάρι μπορεί να σώσει τον κόσμο;
Ωραία τα μανιτάρια, αηδιαστικοί λίγο οι μύκητες, αλλά σαν οργανισμοί δεν μας προσφέρουν μόνο τροφή και μολύνσεις.
Ισχυρά αλλά βιοδιασπώμενα και αναπαραγόμενα με ελάχιστους πόρους, τα μανιταρογενή υλικά έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν στην επίλυση πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία αυτή τη στιγμή.
Είναι δύσκολο να φανταστείς ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα φωτιστικό ή ακόμα και ένα σπίτι φτιαγμένο από πορτομπέλο ή πλευρώτους, αλλά δεν είναι απίθανο. Το βρώσιμο μέρος ενός μανιταριού είναι απλώς το καρποφόρο σώμα του - η κορυφή του παγόβουνου θα έλεγε κανείς: κάτω από το έδαφος, αυτοί οι οργανισμοί αναπτύσσουν ένα δίκτυο λεπτών, διακλαδιζόμενων πεπτικών νημάτων γνωστού ως μυκήλιο, το οποίο όταν συμπιεστεί σχηματίζει ένα σκληρό και ελαφρύ υλικό.
Το μυκήλιο έχει αρχίσει να ενθουσιάζει τους σχεδιαστές βιομηχανικών προϊόντων, τους μηχανικούς και τους επιστήμονες υλικών: όχι μόνο μπορεί να καλλιεργηθεί χρησιμοποιώντας πόρους όπως υπολείμματα τροφών ή απόβλητα αγροκτημάτων, αλλά μπορεί να μπορεί να πάρει οποιοδήποτε σχήμα με τη χρήση μόνο ενός καλουπιού. Κι όχι μόνο. Είναι σχετικά εύκολο να αναπτυχθεί σε μεγάλη κλίμακα, απαιτώντας μόνο μια πηγή τροφής, αέρα και νερό.
Μία από αυτές τις πηγές τροφής μπορεί να είναι τα σκουπίδια τα οποία δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με κανέναν απολύτως τρόπο, όπως τις φλούδες ξηρών καρπών, τις φλούδες πατάτας, τα χάρτινα κύπελλα του καφέ, τα υφάσματα, ακόμη και τα βιομηχανικά απόβλητα.
Στην πραγματικότητα, για σχεδόν οποιοδήποτε τύπο απορριμμάτων, φαίνεται να υπάρχει ένα είδος μυκήτων που απολαμβάνει να τον διασπά. Υπάρχουν ακόμη και είδη μυκήτων που απορροφούν τοξικά βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και το αρσενικό, και μερικά που αναπτύσσονται σε ραδιενεργά απόβλητα. Πίσω στο 2011, ένα είδος μύκητα βρέθηκε στον Αμαζόνιο να «τρέφεται» με σκληρή πλαστική πολυουρεθάνη.
Μέχρι στιγμής, το μυκήλιο έχει χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή των πάντων: από ελαφριές συσκευασίες χωρίς προσθήκη πλαστικού, έως εξαιρετικά ισχυρά και πυρίμαχα μπλοκ αερίου. Οι σχεδιαστές έχουν αρχίσει να κάνουν δοκιμές παραγωγής ρούχων, παπουτσιών, βάζων, λαμπών, τραπεζιών και άλλων προϊόντων, χωρίς τη χρήση επιβαρυντικών για το περιβάλλον πόρων, όπως πλαστικό ή σκυρόδεμα. Η χρήση τέτοιων πόρων απαιτεί την εξόρυξη τους από το έδαφος και την επεξεργασία τους σε υψηλές θερμοκρασίες. Αδιανόητα κακές για το περιβάλλον διεργασίες.
Ορισμένοι ειδικοί ακόμη πιστεύουν ότι τα μανιτάρια και οι μύκητες θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να καλλιεργήσουμε τρόφιμα ή κτίρια σε άλλους κόσμους όπως ο Άρης. Ένα είδος μύκητα που θα μπορούσε να τρέφεται από το άγονο έδαφος του Άρη θα μπορούσε να αποικίσει τεράστιες εκτάσεις «γης» στον πλανήτη και σιγά-σιγά να τον κάνει πιο φιλόξενο για τους ανθρώπους.
Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα, αλλά σε αυτόν τον πλανήτη, τα μανιτάρια που «καταβροχθίζουν» απορρίμματα χρησιμοποιούνται ήδη σε πρότζεκτ περιβαλλοντικού καθαρισμού. Ένα παράδειγμα αυτού βρίσκεται στο τροπικό δάσος του Ισημερινού, στην τοποθεσία της μεγαλύτερης πετρελαιοκηλίδας στον κόσμο, όπου επιστήμονες και περιβαλλοντικές ομάδες σχεδιάζουν να καλλιεργήσουν γιγάντια μανιτάρια τα οποία θα καταβροχθίζουν το πετρέλαιο.
Όλα αυτά είναι λίγα από αυτά που κάνουν τα μανιτάρια. Εκκρεμεί η μελέτη ακόμη 1,4 εκατομμυρίων ειδών μυκήτων στον κόσμο σχετικά με το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άλλους τομείς της βιοτεχνολογίας και της ιατρικής. Αυτή η απίστευτα ποικιλόμορφη ομάδα οργανισμών έχει την προοπτική να μετατρέψει πληθώρα μη βιώσιμων οικοτόπων σε βιώσιμους και ταυτόχρονα να αποτελέσει πηγή δυνητικά χρήσιμων ενώσεων, όπως τα αντιμικροβιακά και τα αντιιικά. Το μέλλον θα είναι γεμάτο μύκητες.
Πηγή: Sciencefocus
Είναι δύσκολο να φανταστείς ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα φωτιστικό ή ακόμα και ένα σπίτι φτιαγμένο από πορτομπέλο ή πλευρώτους, αλλά δεν είναι απίθανο. Το βρώσιμο μέρος ενός μανιταριού είναι απλώς το καρποφόρο σώμα του - η κορυφή του παγόβουνου θα έλεγε κανείς: κάτω από το έδαφος, αυτοί οι οργανισμοί αναπτύσσουν ένα δίκτυο λεπτών, διακλαδιζόμενων πεπτικών νημάτων γνωστού ως μυκήλιο, το οποίο όταν συμπιεστεί σχηματίζει ένα σκληρό και ελαφρύ υλικό.
Το μυκήλιο έχει αρχίσει να ενθουσιάζει τους σχεδιαστές βιομηχανικών προϊόντων, τους μηχανικούς και τους επιστήμονες υλικών: όχι μόνο μπορεί να καλλιεργηθεί χρησιμοποιώντας πόρους όπως υπολείμματα τροφών ή απόβλητα αγροκτημάτων, αλλά μπορεί να μπορεί να πάρει οποιοδήποτε σχήμα με τη χρήση μόνο ενός καλουπιού. Κι όχι μόνο. Είναι σχετικά εύκολο να αναπτυχθεί σε μεγάλη κλίμακα, απαιτώντας μόνο μια πηγή τροφής, αέρα και νερό.
Μία από αυτές τις πηγές τροφής μπορεί να είναι τα σκουπίδια τα οποία δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με κανέναν απολύτως τρόπο, όπως τις φλούδες ξηρών καρπών, τις φλούδες πατάτας, τα χάρτινα κύπελλα του καφέ, τα υφάσματα, ακόμη και τα βιομηχανικά απόβλητα.
Στην πραγματικότητα, για σχεδόν οποιοδήποτε τύπο απορριμμάτων, φαίνεται να υπάρχει ένα είδος μυκήτων που απολαμβάνει να τον διασπά. Υπάρχουν ακόμη και είδη μυκήτων που απορροφούν τοξικά βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και το αρσενικό, και μερικά που αναπτύσσονται σε ραδιενεργά απόβλητα. Πίσω στο 2011, ένα είδος μύκητα βρέθηκε στον Αμαζόνιο να «τρέφεται» με σκληρή πλαστική πολυουρεθάνη.
Μέχρι στιγμής, το μυκήλιο έχει χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή των πάντων: από ελαφριές συσκευασίες χωρίς προσθήκη πλαστικού, έως εξαιρετικά ισχυρά και πυρίμαχα μπλοκ αερίου. Οι σχεδιαστές έχουν αρχίσει να κάνουν δοκιμές παραγωγής ρούχων, παπουτσιών, βάζων, λαμπών, τραπεζιών και άλλων προϊόντων, χωρίς τη χρήση επιβαρυντικών για το περιβάλλον πόρων, όπως πλαστικό ή σκυρόδεμα. Η χρήση τέτοιων πόρων απαιτεί την εξόρυξη τους από το έδαφος και την επεξεργασία τους σε υψηλές θερμοκρασίες. Αδιανόητα κακές για το περιβάλλον διεργασίες.
Ορισμένοι ειδικοί ακόμη πιστεύουν ότι τα μανιτάρια και οι μύκητες θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να καλλιεργήσουμε τρόφιμα ή κτίρια σε άλλους κόσμους όπως ο Άρης. Ένα είδος μύκητα που θα μπορούσε να τρέφεται από το άγονο έδαφος του Άρη θα μπορούσε να αποικίσει τεράστιες εκτάσεις «γης» στον πλανήτη και σιγά-σιγά να τον κάνει πιο φιλόξενο για τους ανθρώπους.
Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα, αλλά σε αυτόν τον πλανήτη, τα μανιτάρια που «καταβροχθίζουν» απορρίμματα χρησιμοποιούνται ήδη σε πρότζεκτ περιβαλλοντικού καθαρισμού. Ένα παράδειγμα αυτού βρίσκεται στο τροπικό δάσος του Ισημερινού, στην τοποθεσία της μεγαλύτερης πετρελαιοκηλίδας στον κόσμο, όπου επιστήμονες και περιβαλλοντικές ομάδες σχεδιάζουν να καλλιεργήσουν γιγάντια μανιτάρια τα οποία θα καταβροχθίζουν το πετρέλαιο.
Όλα αυτά είναι λίγα από αυτά που κάνουν τα μανιτάρια. Εκκρεμεί η μελέτη ακόμη 1,4 εκατομμυρίων ειδών μυκήτων στον κόσμο σχετικά με το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άλλους τομείς της βιοτεχνολογίας και της ιατρικής. Αυτή η απίστευτα ποικιλόμορφη ομάδα οργανισμών έχει την προοπτική να μετατρέψει πληθώρα μη βιώσιμων οικοτόπων σε βιώσιμους και ταυτόχρονα να αποτελέσει πηγή δυνητικά χρήσιμων ενώσεων, όπως τα αντιμικροβιακά και τα αντιιικά. Το μέλλον θα είναι γεμάτο μύκητες.
Πηγή: Sciencefocus
