Σημάδια ότι δεν αγαπάς τον εαυτό σου

Όλοι μερικές φορές είμαστε σκληροί με τον εαυτό μας. Μήπως όμως είσαι παραπάνω απ’ όσο πρέπει; Αυτά είναι τα σημάδια που θα σε βοηθήσουν να το αναγνωρίσεις.
Σημάδια ότι δεν αγαπάς τον εαυτό σου
Δεν είναι εύκολο να βρεις τη χρυσή ισορροπία ανάμεσα στο να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου, χωρίς να τον παρακανακεύεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουμε να είμαστε είτε πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας, είτε πολύ ελαστικοί. Η πρώτη περίπτωση δημιουργεί σχεδόν πάντα προβλήματα εσωτερικά, η δεύτερη κατά κανόνα προβλήματα με τους γύρω μας. Μάντεψε ποια είναι η πιο συνήθης.

Τώρα, μήπως εσύ το παρακάνεις; Μήπως είσαι τόσο αυστηρός/η με τον εαυτό σου που καταλήγεις να μην τον αγαπάς; Για να διορθώσεις το πρόβλημα (γιατί περί προβλήματος πρόκειται· ίσως μάλιστα ενός από τα μεγαλύτερα που μπορείς να έχεις) πρέπει πρώτα να το αναγνωρίσεις. Κι εμείς είμαστε εδώ για να σε βοηθήσουμε να το κάνεις, αναγνωρίζοντας τον εαυτό σου σε κάποια από τα παρακάτω.

Δεν βάζεις σε προτεραιότητα τις ανάγκες σου. Τις βάζεις δεύτερες, τρίτες ή και τελευταίες σε σχέση με τις ανάγκες των άλλων. Γιατί; Γιατί φοβάσαι μην τους στεναχωρήσεις. Και γιατί φοβάσαι μην τους στεναχωρήσεις; Επειδή…

…Φοβάσαι πως οι άλλοι θα σταματήσουν να σε αγαπούν. Ζητάς διαρκώς την αναγνώριση και την επιβεβαίωση των γύρω σου, επειδή δεν λαμβάνεις αναγνώριση και επιβεβαίωση από εσένα τον ίδιο. Κι αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος που δε σταματά ποτέ.

Όταν ακούς κομπλιμέντα για τον χαρακτήρα σου, η αυτοπεποίθησή σου ανεβαίνει για σύντομα χρονικά διαστήματα. Επειδή όμως το feedback δεν έρχεται εκ των έσω, διαρκεί λίγο, με αποτέλεσμα μετά να αναζητάς εναγωνίως την επόμενη αναγνώριση/ επιβεβαίωση/ καλή κουβέντα, και να γίνεσαι χαλί για να την λάβεις. Όπως είπαμε, φαύλος κύκλος.

Κατηγορείς τον εαυτό σου για ό,τι πηγαίνει στραβά γύρω σου. Για τις σχέσεις σου, για τα προβλήματα στη δουλειά σου, ενίοτε ακόμα και για τα προβλήματα των φίλων σου, στο μυαλό σου φταις εσύ και μόνο εσύ.

Δεν αντέχεις μόνος/η ούτε λεπτό. Όχι, αυτό δε σημαίνει ότι «είσαι πολύ κοινωνικός». Σημαίνει ότι σε τρομάζει η μοναξιά, κι οι άνθρωποι που φοβούνται τη μοναξιά είναι αυτοί που δεν περνάνε καλά με τον εαυτό τους.

Ακριβώς επειδή φοβάσαι τη μοναξιά, κάνεις εκπτώσεις στις σχέσεις σου –ερωτικές, φιλικές, ακόμα και στο με ποιους ανθρώπους κάνεις παρέα. Το δικαιολογείς στον εαυτό σου με το ότι «σου αρέσουν γενικώς οι άνθρωποι, με τα καλά τους και τα στραβά τους» αλλά κατά βάθος ξέρεις πως δεν περνάς ωραία με ανθρώπους που δεν ταιριάζεις.

Και συνεχίζεις να τους κάνεις παρέα, όχι μόνο επειδή φοβάσαι μη μείνεις μόνος, αλλά και για ένα λόγο ακόμα σκοτεινότερο: Ότι η αναγνώριση που αποζητάς, είναι καλοδεχούμενη ακόμα και από ανθρώπους τους οποίους εσύ κατά βάθος δεν εγκρίνεις. Σου φτάνει που εγκρίνουν αυτοί εσένα.

Δεν προσέχεις την υγεία σου. Καπνίζεις σαν φουγάρο, πίνεις σαν πειρατής του 17ου αιώνα, τρως σαν έφηβος αμερικάνος σε ταινία των 70s. Γιατί; Επειδή κατά βάθος πιστεύεις ότι δεν αξίζει φροντίδα ο εαυτός σου.

Δεν εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου. Σπανίως μιλάς γι’ αυτά που σκέφτεσαι, κι ακόμα σπανιότερα για αυτά που νιώθεις. Επειδή τα θεωρείς λάθος/ γελοία/ αμελητέα/ ανάξια λόγου.

Δεν έχεις αφιερώσει χρόνο σε όλα αυτά. Γιατί έχεις αυτή τη γνώμη για τον εαυτό σου; Από πού πηγάζει; Τι μπορείς να κάνεις για να σε αγαπήσεις; Αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σε κάμποσα από τα παραπάνω σημάδια –και λίγο τρομάζεις– ίσως έφτασε η ώρα να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο. Όλα λύνονται, αρκεί να το θέλεις (και για να σε προλάβουμε, εδώ μια αναζήτηση του Google με τις λέξεις «δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη online»)

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v