Το μουσείο: Η Πινακοθήκη Αβέρωφ λειτουργεί από το 1988 και περιέχει περίπου διακόσια πενήντα έργα κάποιων εκ των σημαντικότερων Ελλήνων Καλλιτεχνών του 19ου και 20ου αιώνα, όπως των Γύζη, Βολανάκη, Ιακωβίδη, Παρθένη, Μαλέα, Βυζάντιου, Μόραλη, Πρέκα, Τέτση κ.α. Εκτός της μόνιμης έκθεσης, στην Πινακοθήκη θα συναντήσει κανείς και περιοδικές εκθέσεις -θεματικές, αναδρομικές, ομαδικές- από άλλα μουσεία της Ελλάδας ή του εξωτερικού. Στις εκθέσεις –μόνιμες ή μη- του μουσείου περιλαμβάνονται έργα ζωγραφικής, χαρακτικής ή γλυπτικής του 19ου και 20ου αιώνα, προβάλλοντας έτσι τις απαρχές τις νεοελληνικής τέχνης, στοιχεία της τάσης του Μοντερνισμού στην Ελλάδα, καθώς και έργα του Μεσοπολέμου, αλλά και της γενιάς του ’60 και του ’80. 
Το μουσείο: Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως η Άνδρος είναι το εν λόγω Μουσείο. Και ίσως να μην έχουν άδικο. Εμείς θα πούμε, ωστόσο, πως το Μουσείο είναι η Άνδρος, όχι μόνο γιατί αυτό εγκαινιάστηκε -το 1979- από τον Βασίλη και την Ελίζα Γουλανδρή (γενέτειρα του πρώτου) αλλά και γιατί κατά βάση φιλοξενεί το έργο του Ανδριώτη γλύπτη Μ. Τόμπρου. Το ίδιο το Μουσείο, έκτασης 200 τ.μ. είναι έργο του αρχιτέκτονα Στάμου Παπαδάκη, ενώ η νέα του πτέρυγα έκτασης 1.000 τ.μ., η οποία εγκαινιάστηκε το 1986, σχεδιάστηκε από τον Χρήστο Κοντοβουνήσιο. Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε ότι η αρχιτεκτονική ένταξη του κτιρίου στον περιβάλλοντα χώρο διακρίθηκε σε διεθνή διαγωνισμό στην Οσάκα της Ιαπωνίας, το 1990. 
Το μουσείο Θεόφιλου: Ανεγέρθηκε το 1964 σε ένα προάστιο της Μυτιλήνης, την Βαρειά, εκεί όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο σπουδαίος λαϊκός ζωγράφος. Το 1965 ο Στρατής Ελευθεριάδης, ιδρυτής του μουσείου, το δώρισε στον Δήμο Μυτιλήνης μαζί με ογδόντα έξι πίνακες του Θεόφιλου και από τότε λειτουργεί ως Δημοτικό Μουσείο. Το κτίριο αποτελείται από τέσσερις συνεχόμενες αίθουσες, μέσα στις οποίες θα δείτε και τους ογδόντα έξι πίνακες, τα θέματα των οποίων προκύπτουν από την ιστορία, τη μυθολογία και την λαογραφία της Ελλάδας. 
Το μουσείο Teriade: Το μουσείο και η βιβλιοθήκη του Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade εγκαινιάστηκε το 1979. Πρόκειται για ένα μουσείο «ανοιχτό βιβλίο», μοναδικό στο είδος του, καθώς στις αίθουσές του ο επισκέπτης θα δει έργα γνωστών καλλιτεχνών, όπως αντίτυπα των «Μεγάλων Βιβλίων» και έργα των Chagal, Matisse, Picasso, Leger κ.α., καθώς και αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων. Εκτός από την μόνιμη έκθεση με το σύνολο του εκδοτικού έργου του Ελευθεριάδη, στο Μουσείο θα δει κανείς κατά καιρούς αναδρομικές εκθέσεις εικαστικών τεχνών, εκδόσεις κ.α. Το μουσείο αυτό βρίσκεται, όπως και το προηγούμενο, στην περιοχή Βαρειά της Μυτιλήνης. Περισσότερες πληροφορίες για το μουσείο θα βρείτε εδώ. 
Η Πινακοθήκη: Το διαμάντι του νησιού, ένα από αυτά τουλάχιστον, είναι η Πινακοθήκη του, η οποία άρχισε να λειτουργεί το 1978 και από το 1995 και μετά στεγάζεται στην ανατολική πτέρυγα των Παλαιών Ανακτόρων Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, στο ιστορικό κέντρο της πόλης της Κέρκυρας. Μέρος της έκθεσης, ωστόσο, στεγάζεται από το 2008 και στο ιστορικό κτίριο της Ιονίου Βουλής. Στα δύο υπέροχα νεοκλασικά οικήματα ο επισκέπτης θα γνωρίσει την εξέλιξη της ζωγραφικής και χαρακτικής στην Κέρκυρα (από τον 16ο έως τον 20ο αιώνα). Σε αρμονία με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία των κτιρίων συναντά κανείς έργα τέχνης επτανήσιων καλλιτεχνών (π.χ. του Γεωργίου Σαμαρτζή, της Αγλαΐας Παππά, του Φίλιππου Μάκοτσις). Στην ιστοσελίδα της Πινακοθήκης θα δείτε αναλυτικά τους καλλιτέχνες που φιλοξενούνται στους χώρους, ενώ έχετε την δυνατότητα μιας ψηφιακής-εικονικής περιήγησης σε αυτούς. 
Το μουσείο Ασιατικής Τέχνης: Πρόκειται για το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα αφιερωμένο αποκλειστικά στην τέχνη και τις αρχαιότητας της Άπω Ανατολής και της Ινδίας, το οποίο στεγάζεται επίσης στο Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Το Μουσείο αριθμεί περίπου 10.500 αντικείμενα από δωρεές ιδιωτικών συλλογών, με πυρήνα την συλλογή του Γρηγορίου Μάνου, ο οποίος διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδας στην Αυστρία και εκεί αγόρασε σε δημοπρασίες έργα κινεζικής, κορεάτικης και ιαπωνικής τέχνης. Το 1919 τα δώρισε όλα στο ελληνικό κράτος, το 1924 αυτά μεταφέρθηκαν στην Κέρκυρα και το 1926 ιδρύθηκε το μουσείο. Περισσότερες πληροφορίες για το Μουσείο θα δείτε εδώ. 
Το μουσείο: Μετά από προετοιμασία πολλών χρόνων, η Δημοτική Πινακοθήκη της Ρόδου -Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης πλέον- εγκαινιάστηκε επίσημα το 1964. Στις συλλογές του ο επισκέπτης συναντά έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, καθώς και πολλά γλυπτά, σχέδια και ντοκουμέντα, τα οποία εκπροσωπούν πλήρως την ελληνική τέχνη του 20ου αιώνα και τους διακεκριμένους εικαστικούς της. Κάποια από τα τρανταχτά ονόματα που φιλοξενούνται στο μουσείο είναι των Γαΐτη, Μόραλη, Εγγονόπουλου, Τσαρούχη, Μπουζιάνη, Τσόκλη, ως προς την ζωγραφική. Στα έργα χαρακτικής συναντάμε τους Βεντούρα, Γαλάνη, Κατράκη, ενώ στα έργα γλυπτικής τους Απάρτη, Θόδωρο και Καπράλο. Οι συλλογές, ωστόσο, των έργων του μουσείο μοιράζονται σε τρία κτίρια: Στην Πινακοθήκη της πλατείας Σύμης, στη Νέα Πινακοθήκη της πλατείας Χαρίτου και στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στην Μεσαιωνική Πόλη. Περισσότερες και αναλυτικές πληροφορίες για το εν λόγω μουσείο θα βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του. 
