Κέρκυρα: Ιόνιο... κι ακόμα παραπέρα
Γιατί αγαπάμε το Ιόνιο; Για τα τιρκουάζ νερά, τις εξωτικές παραλίες, τις κατάφυτες βουνοπλαγιές, τις βενετσιάνικες πόλεις του. Γιατί λατρεύουμε την Κέρκυρα; Γιατί είναι η επιτομή όλων αυτών, καταφέρνει όμως μυστηριωδώς να παραμένει sui generis.

Οι περιηγήσεις ξεκινούν, φυσικά, από τα περίφημα Καντούνια, τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης της Κέρκυρας. Ενετικά αρχοντικά, ψηλά –έως και επταόροφα– κτίρια κληρονομιά της Αγγλοκρατίας, περίτεχνα μπαλκόνια και αμέτρητα αξιοθέατα πλαισιώνουν αυτόν τον υπέροχο λαβύρινθο που έχει κάτι από μηχανή του χρόνου, παρά τη ζωή και την έντονη κινητικότητα που απολαμβάνει κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας.
Δύο από τις ομορφότερες γειτονιές της πόλης, που αξίζουν όσο από το χρόνο σας μπορείτε να τους αφιερώσετε, είναι η Μουράγια, που ξεκινά από τα Ανάκτορα και ακολουθεί τα παραλιακά τείχη μέχρι το παλιό λιμάνι και η low profile Γαρίτσα, με τα χαμηλά σπιτάκια, τις ολάνθιστες αυλές και τις παραδοσιακές ταβέρνες που βγάζουν τραπεζάκια έξω κάτω από τα δέντρα.
Αν η βορειοδυτική περιοχή του Γύρου ήταν χρώμα, αυτό θα ήταν σίγουρα το πράσινο. Το πράσινο των πανέμορφων κοιλάδων της, που τις διασχίζουν τρεχούμενα νερά, κάνοντας το τοπίο σε κάθε στροφή του δρόμου να προκαλεί για μια ακόμα στάση, μια ακόμα φωτογραφία. Μεγάλες αμμουδιές στα βόρεια, και απέραντο γαλάζιο που ακουμπά τον ουρανό στα δυτικά πλαισιώνουν ιδανικά το... πράσινο προφίλ της. 


