Twitter: "Ακολουθήστε" τον διάδοχο του Facebook

της Ηρώς Κουνάδη

Έχω 44 «ακόλουθους» στο Twitter. Ναι, ξέρω, το ακόλουθους ακούγεται αστείο. Πώς, όμως, μεταφράζεται το followers; Δεν είναι φίλοι, ούτε με την «κανονική» έννοια, ούτε με αυτήν του Facebook. Κι ας πέφτουμε όλοι οι πρωτάρηδες της νέας παγκόσμιας μανίας στην κλασική παγίδα να τσεκάρουμε τις σελίδες τους προσπαθώντας να θυμηθούμε από πού τους ξέρουμε. Δεν τους ξέρουμε.

Από αυτούς τους 44 «ακόλουθους» ένας μένει στο Orange County (;) της Καλιφόρνια και γράφει στο status του –όχι άλλα κατάλοιπα του Facebook, δεν είναι status, είναι τελευταίο tweet– ότι αστυνομικοί του Μίσιγκαν αγόρασαν ένα μαγαζί που φτιάχνει ντόνατς, ένας άλλος μένει στη Μπανγκόκ και ποστάρει συνέχεια διάφορα σχετικά με το iPhone, κι ένας τρίτος από τη Μέσα (;) της Αριζόνα ενημερώνει τους 858 δικούς του «ακόλουθους» ότι μόλις έκανε update στο Blackberry Storm του. Μάλιστα.

«Δε χρησιμοποιώ το Twitter γιατί δε βλέπω ποιον μπορεί να ενδιαφέρει το τι ποσοστό του burger μου έχω καταναλώσει μέχρι αυτή τη στιγμή» γράφει ένας αναγνώστης του Compete, στον οποίο ένας πρωτάρης θα έδινε χίλια δίκια. Ο ιδιαιτέρως αγαπητός LifeHack(er) όμως θα αντιπαρέβαλλε εδώ ότι υπάρχουν πέντε τουλάχιστον διαφορετικοί τρόποι να χρησιμοποιήσουμε το social network –ή microblogging site, όπως προτιμούν να το αποκαλούμε οι εμπνευστές του– για το οποίο μιλά τελευταία όλως ο κόσμος, για καλό –ή έστω ενδιαφέροντα– σκοπό. Τα πάντα είναι θέμα χρήσης τελικά.

Ωραία λοιπόν, και τι είναι επιτέλους αυτό το Twitter; Τι θα πει micro blogging site; Και γιατί να ασχοληθεί κανείς με ένα ακόμη social network; Για να το πούμε απλά, σκεφτείτε το Facebook μόνο με τα status. Κι αυτά μόνο με 140 χαρακτήρες (ναι, μετράνε και τα κενά. Εφιάλτης, αλλά συνηθίζεται). Χωρίς καρδούλες, αρκουδάκια, ανορθόγραφα κουιζάκια, βρικόλακες, λυκάνθρωπους, εικονικούς κήπους και δε συμμαζεύεται. Και χωρίς τις 10.627 φωτογραφίες από το πάρτι του ξαδέρφου σας, την προ 10ετίας αποφοίτηση, και το ταξίδι στις Μπαχάμες.

Ξεκινώντας από την ιδέα του SMS –εξ ου και οι 140 χαρακτήρες– οι δημιουργοί του Twitter, στους οποίους το Time χάρισε ακόμη και μία θέση στη λίστα των 100 "Τιτάνων" του 2009, σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα social network ο κάθε χρήστης του οποίου θα απαντά σε μία και μόνο απλούστατη ερώτηση, το πασίγνωστο πλέον “what are you doing?”.

Και μπορεί το ότι φτιάχνετε φραπέ να μην ενδιαφέρει ιδιαίτερα τον υπόλοιπο πλανήτη, το ότι ψάχνετε κάπου να φάτε στο κέντρο της Αθήνας μεσάνυχτα Τετάρτης, όμως, ή το ότι σκέφτεστε να αγοράσετε καινούρια κάμερα και ακούτε προτάσεις θα σας επιστρέψει τόσες απαντήσεις –ευθέως ανάλογες με τον αριθμό των followers σας, βεβαίως, οι οποίοι θα έχουν και την αποκλειστική τιμή να διαβάσουν τον πόνο σας– που δε θα το πιστεύετε.

Το tweet (οι φανατικοί Facebook-ικοί μπορούν να διαβάζουν status, για να μην μπερδεύονται) σας μπορείτε να το γράψετε από την αρχική σελίδα του site, ή και από το κινητό, στέλνοντας απλά ένα SMS (προσοχή στους 140 χαρακτήρες, αν είναι περισσότεροι δε θα εμφανιστεί ολόκληρο) στο +44 7624 801423, αφού πρώτα συνδέσετε το τηλέφωνο με το προφίλ σας, από την καρτέλα devices στα settings. Η χρέωση είναι μόνο αυτή που επιβάλλει ο πάροχός σας στα SMS που στέλνετε σε οποιοδήποτε νούμερο του εξωτερικού, και καμία άλλη.

Οι απαντήσεις των ακολούθων σας –αν εκείνοι επιλέξουν να τις γράψουν «δημόσια» σαν tweets, σκεφτείτε μια αντιστοιχία με το wall του Facebook, και όχι με direct message, το οποίο θα βρίσκατε στο homepage, δεξιά– θα περιλαμβάνουν το username σας, υπό τη μορφή @user, ώστε να ξέρετε ότι τα tweets τους απευθύνονται σε εσάς, και αν μένατε στις ΗΠΑ ή τον Καναδά θα τα λαμβάνατε επίσης με SMS. Στα ελληνικά δίκτυα δεν υπάρχει ακόμα αυτή η δυνατότητα, μπορείτε όμως να δείτε τις απαντήσεις στο site, εφόσον το κινητό σας υποστηρίζει σύνδεση στο internet. Το πλεονέκτημα εδώ είναι ότι το απλούστατο –αλλά όχι κακόγουστο– interface του Twitter φορτώνει με την ταχύτητα του φωτός, σε σχέση με τους μεγατόνους του homepage του Facebook.

Ένας ακόμη καλός λόγος να χρησιμοποιήσετε το Twitter είναι ότι όλα τα αγαπημένα σας online και μη media –του in2life περιλαμβανομένου, βεβαίως βεβαίως– κάνουν επί καθημερινής (κάποια, όπως οι New York Times και το Reuters επί ωριαίας) βάσης tweet τις ειδήσεις, τα κείμενα, τα σχόλια και ό,τι άλλο δημοσιεύουν, παρέχοντας μας το προνόμιο να έχουμε ένα ωραιότατο news feed, ανανεωμένο το τελευταίο πεντάλεπτο και μόνο με θέματα που μας ενδιαφέρουν –οι Times του Λονδίνου έχουν πάει αυτό το τελευταίο ένα βήμα παραπέρα, φτιάχνοντας για την κάθε στήλη τους ένα ξεχωριστό προφίλ, ούτως ώστε να μπορείτε να ακολουθείτε τη μόδα αλλά όχι τα ταξίδια, τις ειδήσεις αλλά όχι τις συνταγές μαγειρικής– μπροστά μας κάθε φορά που κάνουμε login.

Η πρώτη σελίδα, γνωστή και ως home, εμφανίζει τα tweets που έχουν κάνει όσοι ακολουθείτε, από το πιο πρόσφατο στο πιο παλιό, τις τελευταίες ώρες –ή τα τελευταία λεπτά, ανάλογα πόσοι είναι αυτοί και πόσο συχνά ποστάρουν. Αν θέλετε να δείτε όλα τα tweets κάποιου εξ αυτών, ανοίγετε απλά το προφίλ του, με τον ίδιο τρόπο που θα το κάνατε και στο Facebook.

Αν πάλι θέλετε να διαβάσετε τα tweets τυχαίου κόσμου –ή τυχαίων μέσων– για ένα συγκεκριμένο θέμα/ πρόσωπο/ μέρος, απλά το πληκτρολογείτε στην αναζήτηση, δεξιά στο homepage. Κάπως έτσι διαβάζετε γνώμες από την άλλη πλευρά του πλανήτη για την ταινία που θέλετε να δείτε, βρίσκετε κόσμο στην πόλη όπου ταξιδεύετε ή μαθαίνετε πόσο στοίχισε στο «δήμο» του LA η κηδεία του Michael Jackson. 1,4 εκατομμύρια δολάρια, αν αναρωτιέστε.

Το πού βρίσκετε κόσμο για να ακολουθήσετε –και να σας ακολουθήσουν, εφόσον το επιλέξουν– είναι απλό: είτε ψάχνοντας με όνομα ή username φίλους, μέσα και celebrities –ναι, είναι πολλοί από αυτούς στο Twitter– είτε αναζητώντας κόσμο από ένα συγκεκριμένο δίκτυο/ μέρος, γράφοντας, για παράδειγμα, “location:Athens” στο Twitter Search, είτε απλά πατώντας το πλήκτρο follow σε όλον τον κόσμο στις λίστες των followers άλλων προφίλ –των φίλων σας ή των New York Times, καθόλου δε διαφέρει, αφού κανείς δεν πρόκειται να πάρει το follow σας σαν «αίτημα φιλίας», που λέει και η ξεκαρδιστική ελληνική μετάφραση του Facebook, ή να σας κάνει ignore.

Και τώρα που τα ξέρετε όλα…