Έχεις τόνο; Έχεις φαγητό

της Αγάπης Μαργετίδη

Δεν νομίζω να υπάρχει έστω και μία περίπτωση στις χίλιες που να μην έχει κάποιος στο ντουλάπι του μια και δυο κονσέρβες τόνου. Φοιτητές, εργαζόμενοι και παντός είδους βιαστικοί μάγειρες. Εργένηδες αλλά και πολυπληθείς οικογένειες. Γυμναζόμενοι και διαιτώμενοι. Είναι καλόβολος ο τόνος και συμπονετικός. Κάνει παρέα με χίλια μύρια άλλα πράγματα και γίνεται σαλάτα και σάντουιτς, μακαρονάδα και τάρτα, ορεκτικό και κυρίως φαγητό. Μόνο γλυκό δεν γίνεται. Ε, μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας!

Συνταγές για σάλτσες ζυμαρικών με τόνο υπάρχουν πολλές. Οι περισσότερες είναι με ντομάτα. Όμως βαρέθηκα πλέον την ντομάτα, άλλωστε η εποχή της τελείωσε κι ακόμα κι αν υπάρχουν τα παντός καιρού ντοματίνια, εγώ λέω basta‧ του χρόνου πάλι, να προλάβω να τις λαχταρίσω. Στην περίπτωση που θα είναι κάπου απολύτως απαραίτητη, θα βάλω λίγο πελτέ.



Τούτων λεχθέντων, σήμερα σας έφτιαξα μια λιμπιστική φθινοπωρινή μακαρονάδα με ελάχιστα υλικά αλλά πλούσια γεύση. Γίνεται και στη στιγμή. Διαιτητική δεν είναι, να μην σας λέω ψέματα, αλλά ούτε και πολύ παχυντική σαν την καρμπονάρα, ας πούμε. Μακαρονάδα είναι, στο κάτω κάτω της γραφής. Παρόλα αυτά, αν χρησιμοποιήσετε είτε ζυμαρικά ολικής άλεσης, είτε χωρίς γλουτένη, είτε τα ζυμαρικά νέας γενιάς από όσπρια, οι θερμίδες θα μειωθούν αρκετά.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝΟ, ΚΑΡΥΔΙΑ & ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ

Για 3-4 άτομα. Όπως πάντα, ξεκινάμε με το να βάλουμε να βράσει άφθονο νερό στην κατσαρόλα. Αλάτι βάζουμε μόλις πάρει βράση για να κερδίσουμε χρόνο, αφού είναι γνωστό ότι αν το βάλουμε από την αρχή, ο βρασμός θα καθυστερήσει. Περιμένοντας να βράσει το νερό καβουρδίζουμε χωρίς λιπαρή ουσία 100 γρ. καρυδόψιχα (ολόκληρη ή χοντροσπασμένη) και την αφήνουμε στην άκρη. Μόλις βάλουμε τα ζυμαρικά να βράσουν (500 γρ. spaghetti ή linguine ή spaghettoni ή bucatini, δηλ. κάποιου είδους μακρύ ζυμαρικό, όχι πολύ λεπτό, για να κολλήσει η σάλτσα καλά επάνω), ετοιμάζουμε τη σάλτσα, που γίνεται στο λεπτό. Σε ένα μεγάλο τηγάνι που θα πρέπει μετά να χωράει και τα βρασμένα ζυμαρικά, ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά 50 γρ. αγελαδινό βούτυρο και το καβουρδίζουμε μέχρι να σκουρύνει λίγο. Προσθέτουμε καμιά 12αριά φυλλαράκια φρέσκου φασκόμηλου και τα τηγανίζουμε για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να γίνουν τραγανά. Τα αφαιρούμε από το σκεύος με τρυπητή κουτάλα και τα τοποθετούμε πάνω σε απορροφητικό χαρτί. Στη θέση τους στο τηγάνι βάζουμε 400 γρ. τόνο (βλ. tips) και με την ξύλινη κουτάλα χωρίζουμε τα φιλέτα σε μικρότερα κομμάτια (όχι όμως πολύ μικρά, να μην σπάσουν σαν κιμάς, γιατί η γεύση δεν θα είναι ίδια). Σοτάρουμε για λίγα λεπτά (στην ουσία τον ζεσταίνουμε) και πιπερώνουμε γενναιόδωρα. Μόλις τα ζυμαρικά είναι έτοιμα, τα μεταφέρουμε στο τηγάνι, φροντίζοντας να πάρουμε και λίγο από το νερό στο οποίο έβρασαν για να βοηθήσει να χυλώσει η σάλτσα. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε 2-3 κ.σ. τριμμένη παρμεζάνα και εάν χρειαστεί, λίγο νερό ακόμη. Απομακρύνουμε το τηγάνι από την φωτιά, προσθέτουμε τα καρύδια και το φασκόμηλο και σερβίρουμε αμέσως.



Tips
• Δοκιμάστε τον τόνο Αλοννήσου, είναι ό, τι καλύτερο μπορείτε να βάλετε στο πιάτο σας, από όλες τις απόψεις : υγείας, νοστιμιάς, άριστης ποιότητας. Από τον ντόπιο τόνο, χωρίς βλαβερά βαρέα μέταλλα, απίστευτα νόστιμο και εξαιρετικά θρεπτικό, σε όμορφα βαζάκια αντί για κονσέρβα, αναντίρρητα αξίζει τη λίγο αυξημένη τιμή του. Θα τον βρείτε είτε σε νερό, είτε σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, σε διάφορες συσκευασίες. Τον έχω βρει και ελαφρώς καπνισμένο, με πολύ φίνο άρωμα και γεύση.
• Το να βάζουμε την παρμεζάνα μέσα στη σάλτσα και όχι από πάνω, βοηθάει στο να γίνεται κρεμώδης, χωρίς την ανάγκη προσθήκης κρέμας. Βρίσκω επίσης πως αλλάζει και την τελική γεύση. Σε κάθε περίπτωση, εννοείται πως όποιος θέλει μπορεί να προσθέσει κι άλλη από πάνω.