Το τρις εξαμαρτείν

της Αγάπης Μαργετίδη
Την προηγούμενη εβδομάδα ανακάλυψα μια συνταγή για ένα εξαιρετικά αφράτο κέικ με έντονο άρωμα λεμονιού, κάπως σαν το αμερικάνικο chiffon cake. Η συνταγή ήταν γαλλική και ονομαζόταν moelleux au citron, δηλαδή κάτι που λιώνει στο στόμα, εν ολίγοις ένα συννεφένιο κέικ, ψηλό και καμαρωτό. Στην φωτογραφία το εσωτερικό έμοιαζε περισσότερο με κρέμα παρά με κέικ. Η τεχνική συνίσταται στο να χτυπήσεις ξεχωριστά τα ασπράδια των αυγών σε μαρέγκα, η οποία ενσωματώνεται απαλά στο μίγμα των κρόκων και των υπόλοιπων υλικών.
Η πρώτη προσπάθεια έληξε άδοξα. Το κέικ βγήκε μαλακό και αφράτο μεν, αλλά από ύψος μηδέν. Σαν παντεσπάνι ήταν. Επαναφέροντας στη μνήμη μου τις κινήσεις που είχα κάνει, ανακάλυψα ένα-δυο λαθάκια και εκεί απέδωσα την αποτυχία. Μιας και η γεύση και το άρωμα του λεμονιού ήταν έξοχα, δεν θα πήγαινε χαμένο κι έφτιαξα αυτό :
ΚΕΙΚ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΚΡΕΜΑ
Κόβουμε δίσκους από το κέικ/παντεσπάνι με ένα τσέρκι ή φλιτζάνι. Χτυπάμε κρύα κρέμα γάλακτος σε ελαφριά σαντιγί (μπορούμε να την αρωματίσουμε με βανίλια, ή μαστίχα, ή τριαντάφυλλο, ή, αφού χτυπηθεί, να προσθέσουμε ξύσμα λεμονιού). Πλένουμε και στεγνώνουμε φράουλες ή/και φρούτα του δάσους. Στήνουμε το γλυκό στοιχίζοντας εναλλάξ έναν δίσκο από κέικ, κρέμα και φρούτα. Εννοείται πως το επιδόρπιο δεν γίνεται μόνο με αποτυχημένο κέικ : οποιοδήποτε αφράτο κέικ μπορεί να κοπεί σε λεπτές φέτες που θα γίνουν στρογγυλές με τσέρκι.