ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Οι νικητές, τα παρασκήνια και ποιοι έπρεπε -κατά την γνώμη μας- να κερδίσουν φέτος τις πολυπόθητες Χρυσές Σφαίρες, η απονομή των οποίων πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Χόλυγουντ.

Δράση καταιγιστική και άψογα χορογραφημένη, εφέ που αγγίζουν την τελειότητα. Αρκούν αυτά για να σώσουν μια μέτρια ταινία; Δυστυχώς όχι. Έτσι, η ρεβιζιονιστική ματιά του Γκάι Ρίτσι επάνω στον βρετανό ντετέκτιβ καταλήγει φλύαρη και άνιση, με τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ να μονοπωλεί το ενδιαφέρον.

Οι αδερφοί Κοέν επιστρέφουν... στο στοιχείο τους, τη μαύρη ηθογραφική κωμωδία, και ποντάρουν σε σχετικά άγνωστους ηθοποιούς και άψογο κωμικό τάιμινγκ, για να διηγηθούν με το γνωστό τους διασκεδαστικό τρόπο μια νέα εκδοχή ενός παλιού μύθου.

Άκρως σινεφίλ η χρονιά που αποχαιρετήσαμε, μας «χάρισε» μερικές από τις ωραιότερες κινηματογραφικές παραγωγές. Ξεχωρίζουμε blockbusters, κωμωδίες, ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά και μιούζικαλ που σημάδεψαν κινηματογραφικά το 2009.

Μέσα σε τρεις μόνο εβδομάδες κυκλοφορίας, το Avatar ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο δολάρια σε κέρδη παγκοσμίως, αποτελώντας προς το παρόν την τέταρη μεγαλύτερη σε πωλήσεις ταινία όλων των εποχών.

Αστείρευτος από σκηνοθετικές ιδέες, ο Αλαίν Ρενέ απογειώνει κινηματογραφικά δύο κλισέ χαρακτήρες στήνοντας ένα οπτικά απολαυστικό παραμύθι για μεγάλους. Αρωγοί του, οι δύο πρωταγωνιστές και οι εκπληκτικές ερμηνείες τους.

Όπως κάποτε έκλειναν τη χρονιά οι λίστες με τα "ευπώλητα" και ο απολογισμός των εισιτηρίων που έκοψαν οι αίθουσες, τώρα διαβάζουμε τα top 10 των πιο "πειρατευμένων" ταινιών. Περιμένατε διαφορετικό κλείσιμο για τη δεκαετία του web 2.0;

Χωρίς να εμπλουτίζει την ιστορία των μιούζικαλ, ή να έχει να προσθέσει κάτι σε όσα είπε ο Φελίνι, το Nine είναι διασκεδαστικό και οπτικοακουστικά απολαυστικό, με τις καλές στιγμές του, τα δυνατά τραγούδια του και τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις σε μια ερμηνεία που δείχνει να απολαμβάνει.

Ένα αληθινό μπλοκμπάστερ - οπτική πανδαισία, με απλή, καθαρή αφήγηση και άψογες ερμηνείες είναι η τελευταία δημιουργία του "βασιλιά του κόσμου", κατά κόσμον Τζέιμς Κάμερον.

Η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Αρμάντο Ιανούτσι, είναι μια καλογυρισμένη πολιτική σάτιρα που παρά το ανεπίκαιρο θέμα της εντυπωσιάζει με το εξαιρετικό της καστ και τον φρενήρη ρυθμό της.