Τσίπρας παντός καιρού

Αυτό που θα προκύψει θα είναι ένα πολιτικό κόμμα βασικά κυβερνητικό που η ιδεολογική του τοποθέτηση θα είναι φραστικά αριστερή αλλά πρακτικά κεντρώα, όπως συνέβη στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Το όνομα είναι σημαντικό και είναι θέμα branding. Ποιος θα κρατήσει το Σύριζα; Κατά τη γνώμη μου ο Λαφαζάνης έχει δίκιο: ο Σύριζα είναι αυτοί, οι άλλοι είναι που άλλαξαν και οι άλλοι πρέπει να αλλάξουν και όνομα.

Άκουγα την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη Τσίπρα στο Κόκκινο και σκεφτόμουν:

Πρώτον, ότι όταν ο δημοσιογράφος είναι του χεριού του είναι σχεδόν αγενής. «Να αφήσουμε τους λαϊκισμούς» παρότρυνε σκωπτικά τον ερωτώντα όταν τόλμησε να τον ρωτήσει για τα μνημόνια που η Κυβέρνησή του θα έσκιζε δια μιας. ‘Αλλους (Χατζηνικολάου κλπ) τους αφήνει να τον διακόπτουν διαρκώς στωικά. Όχι όμως και τα “ναυτάκια” που τώρα έγιναν “καπεταναίοι”. «Εγώ δεν είπα ποτέ προεκλογικά ότι θα σκίσουμε τα Μνημόνια». Σωστός, Αλέξη! Βλέπω προσχωρείς γοργά στην εμπειρία των προκατόχων…

Δεύτερον, τον άκουγα που μίλαγε για την κυβερνώσα αριστερά και το πώς αυτή αντιδιαστέλλεται με την αριστερά της επίκρισης και της αιώνιας αντιπολίτευσης, και το μυαλό μου πήγε στις ευγενικές ηγετικές φιγούρες της αλλοτινής ΕΔΑ, τον Ηλιού, τον Πασσαλίδη και άλλους που πρότειναν μια πιο… ανθρωπομορφική εκδοχή για την εν ελλάδι αριστερά και όχι την σταλινική που είχε επιβάλει δια στόματος του εξόριστου ΚΚΕ η ΕΣΣΔ.

Υπάρχει κάποιος λόγος που πασχίζουμε μέσω της μεθόδου της νομιμότητας αναρωτιώταν με οξυδέρκεια ο Ηλιού, ενώ το ΚΚΕ ήταν παράνομο, ή απλώς περνάμε τον καιρό μας μέχρι να ωριμάσουν οι επαναστατικές συνθήκες; Οι άνθρωποι μιλούσαν για νερό στο ιδεολογικό κρασί τους προκειμένου να μπορέσουν να υλοποιήσουν κάτι από όσα πίστευαν και διεκήρυτταν. Στην ιδεολογική αυτή κληρονομιά έστησε ο Λεωνίδας Κύρκος με τον Μπάμπη Δρακόπουλο το ΚΚΕ Εσωτερικού και στην ίδια επιχειρηματολογία στηρίζεται και η εν εξελίξει μετάλλαξη του Σύριζα.

Υπάρχει ένα λεπτό σημείο όμως. Είναι εκείνο που το ιδεολογικό καύσιμο εξαντλείται και η ίδια η εξουσία δεν σε αφήνει να δεις ότι στη συνέχεια κάνεις απλώς διαχείρισή της με ιδεολογική επικάλυψη.

Άραγε, αναρωτιώμουν, υπάρχει περίπτωση να γίνουν τα πράγματα διαφορετικά; Να μην εκφυλιστεί η θεωρία μπροστά στην πλανεύτρα εξουσία και οι άνθρωποι να κάνουν ό,τι έλεγαν;

Η απάντηση νομίζω βρίσκεται και πάλι στις συνθήκες. Τι κυβέρνηση θέλει η πλειοψηφία
του εκλογικού σώματος; Αυτή την εποχή, ακριβώς αυτή που έχει. Για το λόγο αυτό ακόμη και αν χάσει το όνομα «Σύριζα» η παράταξη Τσίπρα έχει μπροστά της κάποια χρόνια για να χτίσει το δικό της κράτος που θα την κρατήσει για ακόμη περισσότερα εντός των εξελίξεων.