Θα πέσετε στα ληγμένα (και με το νόμο)!

Εδώ και καιρό μια πολεοδομική λεπτομέρεια στα κτίρια που στεγάζονται τα απανταχού σούπερ μάρκετ μαρτυρά πολλά για την ραγδαία επιδείνωση του επιπέδου ζωής στην Ελλάδα. Λέω για τα κλουβιά που περιβάλλουν τους κάδους σκουπιδιών, όπου τα σούπερ μάρκετ πετούν τα ληγμένα τρόφιμα.

Αθόρυβα και αποτελεσματικά οι μεταλλικές αυτές κατασκευές κρατούν μακριά τους πεινασμένους συμπολίτες μας από τα απορρίμματα του καταναλωτικού μας πολιτισμού. Πέρα από την κακή εικόνα που προσδίδει στην φίρμα το να παίζουν ξύλο κάτι πεινασμένοι για ένα ληγμένο γάλα, μέχρι τώρα υπήρχε και σχετική νομοθετική διάταξη προς προστασία της δημόσιας υγείας, η οποία επέβαλε στα σούπερ μάρκετ να εξαφανίζουν τα ληγμένα τρόφιμα με δική τους ευθύνη.

Με νέο ρυθμιστικό κανόνα τα ληγμένα τρόφιμα που μετονομάζονται σε τρόφιμα «περασμένης διατηρησιμότητας» (sic!) θα μπορούν πλέον να πωλούνται από τα σούπερ μάρκετ σε χαμηλότερες τιμές. Με τον τρόπο αυτό η ευθύνη για τη δημόσια υγεία φεύγει από τη δημόσια υγεία και επαφίεται στον κάθε καταναλωτή, ο οποίος πιθανότατα θα κάνει σκόντο στην ποιότητα αυτών που καταναλώνει ανάλογα με την οικονομική του κατάσταση.

Στη θάλασσα του αμοραλισμού που πλέει η ελληνική wannabe οικονομία της αγοράς θα έμοιαζε εκτός πραγματικότητας να στηλιτεύσει κάποιος την κίνηση της πολιτείας ως τέτοια. Αφού θεωρούν ότι αυτό θα βοηθήσει τον κόσμο και ότι αυτός είναι ο τρόπος να βοηθήσουν τον κόσμο, καλά έκαναν.

Εκείνο που με αγριεύει είναι ότι ως κοινωνία φτάσαμε σε εκείνο το επίπεδο ώστε αυτή η εξέλιξη, η νόμιμη διάθεση των μέχρι πρότεινος ακατάλληλων προς κατανάλωση τροφίμων,  να είναι αποδεκτή ως άλλη μια είδηση που τις περισσότερες φορές δημοσιεύτηκε χωρίς καν θαυμαστικό.

Θα συνηθίσει το στομάχι του κόσμου και στα ληγμένα. Απ΄ το να διαμαρτύρονται ότι πεινάνε χίλιες φορές καλύτερα, ε;