Στον Τυπογράφο τρώμε τους πιο νόστιμους μεζέδες του Μεταξουργείου

Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, υπάρχει πλέον το «κάτω» Μεταξουργείο, το γύρω από το ορίτζιναλ εργοστάσιο μεταξιού στην πλατεία Αυδή, και το «επάνω» Μεταξουργείο, εκείνο του ομώνυμου σταθμού του μετρό στην πλατεία Καραϊσκάκη. Το πρώτο το ανακαλύπτει τα τελευταία χρόνια η τουριστική βιομηχανία της Αθήνας, και αποκτά ανησυχητικά μπραντσάδικα, το δεύτερο παραμένει προς ώρας γειτονιά. Εκεί είναι που θα βρεις στέκια με την παλιά, την αρχική σημασία της λέξης, από εκείνα που απευθύνονται πρωτίστως στους γείτονες, δευτερευόντως στους επισκέπτες. Στέκια, δηλαδή, σαν τον Τυπογράφο.

Αν δεν το υποψιαστείς από την ολντσκούλ ταμπέλα, σίγουρα θα σου το μαρτυρήσουν οι παλιές μηχανές και οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό: Εδώ ήταν όντως το τυπογραφείο του κυρίου Αχιλλέα, ο γιός του οποίου το μετέτρεψε το 2018 σε εστιατόριο, κρατώντας άθικτα όλα εκείνα τα στοιχεία που μαρτυρούσαν την παλιά ζωή του χώρου.

Το αποτέλεσμα είναι ένα μαγαζί ανοιχτόκαρδο, βγαλμένο από την εικονογράφηση της παλιάς Αθήνας, με τα ζωγραφιστά πλακάκια του στο δάπεδο, τις νοσταλγικές καρέκλες καφενείου –εκείνες με την χαρακτηριστικά αθηναϊκή ψάθα–, τον κιτρινωπό φωτισμό του και τις ενδιαφέρουσες διακοσμητικές λεπτομέρειες που γίνονται θέμα συζήτησης καθώς τσουγκρίζεις τσιπουράκια. Στο δε πεζοδρόμιο έξω, μπροστά από τις μεγάλες τζαμαρίες, οι φυλλωσιές εξασφαλίζουν την πολυπόθητη σκιά στα τραπεζάκια που δε λέμε να απαρνηθούμε για τουλάχιστον κανά μήνα ακόμα –κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους θεριακλήδες εξ ημών.

Τι θα φάμε στον Τυπογράφο;

Μπριόζικα μεζεδάκια για τη μέση, καλοψημένα κρεατικά στη σχάρα, ιδιαζόντως ενδιαφέροντα ζυμαρικά από εκείνα που δεν έχεις συνηθίσει στα μαγαζιά του είδους του, αλλά και απολύτως κόμφορτ πιάτα ημέρας, σαν το κοκκινιστό μοσχαράκι με τραχανά που μπορεί να έχει πάρει το αυτί σου να συζητιέται στους ιντερνετικούς διαδρόμους.

Εμείς δοκιμάσαμε κάτι φοβερά ντολμαδάκια-μπιζουδάκια (5,80€), «της γιαγιάς» θα τα βρεις στον κατάλογο, απολαυστικά λεμονένια και με μια βελουδένια σως γιαουρτιού ό,τι πρέπει για βούτες, εξίσου σπιτικούς κολοκυθοκεφτέδες (5,40€), ζουμερά μπριζολάκια χοιρινά (8,80€) και άψογα τηγανισμένες πατατούλες (4€). Το απόλυτο χαϊλάητ μας όμως ήταν τα χειροποίητα ζυμαρικά (12,80€) με απάκι και ντοματίνια, και μια ελαφριά κρεμώδη σάλτσα που τα έδενε όλα μεταξύ τους σε ένα πιάτο βαθιάς καλοκαιρινής νοστιμιάς.

Για την επόμενη φορά αφήσαμε το γαμοπίλαφο (12,50€) και τις παπαρδέλες με μοσχαράκι ραγού (14€) που ακούμε ότι κάνουν θραύση, ενώ οι κρεατοφάγοι της παρέας θα χαρείτε να μάθετε ότι πέρα από τα κλασικά μοσχαρίσια μπιφτέκια (10,80€), λουκάνικο (7,80€) και κεμπάπ (10,80€) στο μενού θα βρείτε επίσης κυπριακές σεφταλιές (9,20€), σιγομαγειρεμένο κότσι χοιρινό (13,80€) και rib eye από black angus (26,50€).

Για να τα συνοδεύσεις όλα αυτά, έχεις να διαλέξεις από μια μικρή αλλά ενδιαφέρουσα ποικιλία από αποστάγματα σαν το παλαιωμένο τσίπουρο Αγιονέρι και τα ούζα Μπαμπατζίμ και Αποστολάκη (οι τιμές τους από 7,50€ έως 11€), ρακή που έρχεται απευθείας από την Κρήτη (6,50€ το μεγάλο καραφάκι) και γίνεται όταν πιάσουν οι πρώτες ψύχρες και ωραίο ρακόμελο και κρασί, τόσο χύμα (6€ το λίτρο) όσο και εμφιαλωμένο (στα 18€). Χαρήκαμε που βρήκαμε και τη θεσσαλονικιά Νύμφη ανάμεσα στις κλασικές κι αγαπημένες μπύρες, που τιμώνται όλες στα 3,50€-4€.