Αυτό που ακυρώνεις σχέδια και νιώθεις ανακούφιση λέγεται joy of missing out
Δεν είσαι αντικοινωνικός. Είσαι ένας χαλαρός άνθρωπος που ανακαλύπτει την ευτυχία του να μην είσαι πάντα εκεί.
Δεν είσαι αντικοινωνικός. Είσαι ένας χαλαρός άνθρωπος που ανακαλύπτει την ευτυχία του να μην είσαι πάντα εκεί.
Κλείνεις το κινητό, φοράς τις πιο άνετες πιτζάμες σου και ακυρώνεις –με λίγες τύψεις αλλά πολλή χαρά– τα σχέδια για έξοδο. Αντί για κοκτέιλ, έχεις πατατάκια και streaming. Αντί για κοινωνικό άγχος, έχεις ηρεμία. Αυτό δεν είναι τεμπελιά. Είναι το Joy of Missing Out (το αντίθετο του FOMO) και ήρθε για να σου θυμίσει ότι δεν χρειάζεται να είσαι παντού για να είσαι ευτυχισμένος/η.
Για πολύ καιρό, μας έμαθαν να φοβόμαστε την απουσία. Να αισθανόμαστε ενοχές αν δεν είμαστε παρόντες παντού. Αν δεν βγούμε, αν δεν κάνουμε check-in, αν δεν ποστάρουμε stories από το πιο πολυσυζητημένο event της εβδομάδας. Το λεγόμενο FOMO, Fear of Missing Out, έγινε τρόπος ζωής. Και τελικά… μας κούρασε.
Η ανάγκη να τα προλάβουμε όλα μάς άφησε εξαντλημένους, υπερδιεγερμένους και συχνά αποσυνδεδεμένους από τον εαυτό μας. Μέχρι που κάναμε παύση. Και σε εκείνη την παύση, κάποιοι από εμάς ανακάλυψαν το αντίθετο του FOMO. Τη χαρά του να λείπεις.
Είναι η εσωτερική ανακούφιση που νιώθεις όταν λες «όχι» σε ένα κάλεσμα –και δεν το μετανιώνεις. Είναι το να μένεις σπίτι με τη γάτα σου αντί να πας για ποτό. Είναι το να διαβάζεις ή να βλέπεις Netflix αντί να συμμετέχεις στο ομαδικό chat που οργανώνει βραδιά trivia. Είναι το να αναγνωρίζεις ότι, όχι, δεν έχεις πάντα όρεξη για κόσμο, και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό.
Το JOMO δεν είναι μιζέρια, δεν είναι εσωστρέφεια, και σίγουρα δεν είναι «αντικοινωνικότητα». Είναι επιλογή. Είναι προτεραιότητα στον εαυτό σου. Είναι μια μικρή επανάσταση απέναντι στην ανάγκη να είμαστε πάντα διαθέσιμοι, πάντα διασκεδαστικοί, πάντα «μέσα στα πράγματα».
Γιατί το burnout παραμονεύει. Γιατί οι ρυθμοί είναι απάνθρωποι. Γιατί το «πάω να γεμίσω μπαταρίες» δεν είναι απλώς ατάκα, είναι κανονική ανάγκη. Το Joy of Missing Out μας προσφέρει ακριβώς αυτό: την ευκαιρία να φορτίσουμε, να αναπνεύσουμε, να μην κάνουμε τίποτα χωρίς ενοχές.
Μας θυμίζει ότι δεν είναι υποχρεωτικό να δίνεις το «παρών» παντού. Ότι δεν είναι αποτυχία να απολαμβάνεις τη μοναχικότητα. Κι ότι τελικά, το πιο σημαντικό ραντεβού είναι αυτό με τον εαυτό σου.
Πόσες φορές δεν ένιωσες ανακούφιση όταν κάποιος άλλος ακύρωσε; Που δεν χρειάστηκε να βρεις δικαιολογία εσύ, αλλά γλίτωσες το ραντεβού που στην πραγματικότητα δεν ήθελες ποτέ να πας; Αυτό ακριβώς είναι το JOMO. Και είναι εντάξει να το νιώθεις. Είμαστε πολλοί. Και είμαστε καλά.
Μάθε να λες «όχι» χωρίς εξηγήσεις. Το «δεν μπορώ» είναι πλήρης πρόταση. Δεν χρειάζεται να προσθέσεις τίποτα μετά.
Διαμόρφωσε το τέλειο JOMO σκηνικό. Κεριά και κουβερτούλα τον χειμώνα, aircondition στο φουλ το καλοκαίρι, λίστα με comfort σειρές ή με βιβλία κάθε εποχή.
Φτιάξε ένα αρχείο με έτοιμες ευγενικές ακυρώσεις. Bonus πόντοι αν περιλαμβάνουν λέξεις όπως «ξεκούραση», «πολλή δουλειά» ή “δεν είμαι πολύ καλά σήμερα».
Ξε-κα-θα-ρι-σέ το. Δεν είσαι υποχρεωμένος να πας σε όλα. Η φράση «δεν είμαι για έξοδο σήμερα» δεν χρειάζεται follow up με emoticons τύψεων.
Θύμισε στον εαυτό σου τι χάνεις. Θόρυβο. Αναμονή για ταξί. Small talk με συναδέλφους του φίλου σου που δε θυμάσαι πώς λέγονται.
Όταν έβρεχε καταρρακτωδώς και ακυρώθηκε το rooftop party που δεν ήθελες να πας.
Όταν σε ξέχασαν από την ομαδική έξοδο και ένιωσες… σχεδόν ευγνωμοσύνη.
Όταν σου χάλασε το internet και δεν χρειάστηκε να μπεις στο Zoom meeting που θα μπορούσε να είναι ένα email.
Όταν έπιασες τον εαυτό σου να χαμογελά με το που ακυρώνεται κάτι.
Όταν άνοιξες stories και σκέφτηκες «καλά που δεν πήγα».