Τα ωραιότερα μέρη στην Αθήνα για βόλτα

Αν έχεις περπατήσει έστω και λίγο στην Αθήνα, ξέρεις καλά ότι η πόλη αυτή κρύβει μικρούς παραδείσους για βόλτα, είτε ψάχνεις πράσινο, είτε θέα, είτε θάλασσα στα πόδια σου.

Τι λες λοιπόν, πάμε μια βόλτα;

Ξεκινάμε απ’ τα βασικά: Πιάνουμε τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου –ναι, πιο all time classic δεν γίνεται– και κατηφορίζουμε χαλαρά από το Μουσείο της Ακρόπολης, μπροστά απ’ το Ηρώδειο, μέχρι την Αποστόλου Παύλου και το Θησείο. Στα πεζούλια κάνουμε την πρώτη μας στάση, ακούμε μουσικούς του δρόμου, χαζεύουμε την Ακρόπολη και ξαναθυμόμαστε γιατί αγαπάμε αυτή την πόλη.

Αν είμαστε στο mood για λίγο χώμα και φύση, ο λόφος του Φιλοπάππου είναι η αμέσως επόμενη στάση. Όχι, δεν θα πας όπου κι όπου: Πιάσε τη διαδρομή της Κοίλης Οδού, από τον λόφο των Νυμφών, και κατέβα προς Πετράλωνα, ζιγκ-ζαγκ μέσα στο πράσινο και στις... άμαξες του 5ου αιώνα π.Χ. –ναι, υπάρχουν ακόμα τα σημάδια τους στο λιθόστρωτο.

Αν τώρα θες κάτι πιο απρόσμενο, βάλε πλώρη για την Πετρούπολη. Το μικρό Δασάκι Κονδύλη είναι ό,τι πρέπει για να νιώσεις εκτός πόλης –έχει και θέα που κόβει την ανάσα. Αν θες να το τερματίσεις, πιες τον καφέ σου στο Terra Petra και κοίτα από ψηλά την Αθήνα να απλώνεται μπροστά σου.

Άλλη μία θέα που δεν πρέπει να χάσεις: το Αττικό Άλσος στα Τουρκοβούνια. Πράσινο, μονοπάτια, παγκάκια στρατηγικά τοποθετημένα και δύο σημεία με θέα που πιάνει όλο το λεκανοπέδιο. Είναι και κοντά στο Γαλάτσι –οπότε κάνεις και το ντουέτο βόλτας-καφέ.

Για εκείνες τις στιγμές που θες κάτι πιο νησιώτικο, αλλά δεν σε παίρνει να φύγεις από την πόλη, υπάρχουν πάντα τα Αναφιώτικα. Κυκλάδες στην καρδιά της Αθήνας, με αγιοκλήματα, φρεσκοβαμμένα σπιτάκια και έναν χωμάτινο περίπατο στο τελείωμά τους που φωνάζει «ρομάντζο με θέα».

Και μιας και μιλάμε για βόλτες με αέρα ρετρό, ο Κεραμεικός και το Μεταξουργείο είναι γεμάτα δρομάκια με νεοκλασικά, σφαίρες από τα Δεκεμβριανά και μια υπόγεια καλλιτεχνική αύρα. Κάνε μια στάση στην Δημοτική Πινακοθήκη και ψάξε το σπίτι στη Μυλέρου με τις τρύπες στον τοίχο.

Και τώρα, ήρθε η ώρα για λίγη θάλασσα.

Πειραιάς λοιπόν. Ξεκινάμε από την Καστέλλα, χαζεύουμε τα παστέλ νεοκλασικά, κατηφορίζουμε στο Μικρολίμανο, πίνουμε μπύρα στον Δον Κιχώτη και συνεχίζουμε μέχρι το Πασαλιμάνι και την Πειραϊκή. Ηλιοβασίλεμα, κύματα και ρομαντζάδα σε κάθε βήμα.

Αντίστοιχα vibes, αλλά στα νότια, προσφέρει και η Παραλιακή: από το Δέλτα Φαλήρου μέχρι τη Βούλα, με πιο δυνατό σημείο τον Φλοίσβο –ιδανικό για περπάτημα με θέα τα ιστιοπλοϊκά και το ηλιοβασίλεμα.

Μην ξεχάσεις τα μονοπάτια του Υμηττού –ειδικά αν είσαι από τα βορειοανατολικά. Προσβάσιμα από Χολαργό, Καισαριανή και Βύρωνα, σου δίνουν αυτή την ωραία αίσθηση ότι ξέφυγες απ’ όλα χωρίς να φύγεις καν απ’ την πόλη.

Στο ίδιο mood και το Άλσος του Αγίου Δημητρίου στην Πετρούπολη –το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν. Αν το ανακαλύψεις, θα βρεις διαδρομές μέσα στο πράσινο και θέα που πιάνει όλη την Αθήνα. Και μπορείς να κλείσεις με καφέ στον Άπολις εκεί δίπλα.

Τέλος, μην ξεχνάς τον Λυκαβηττό. Όχι μόνο το γνωστό σημείο με τα πεζούλια, αλλά και όλα τα χωμάτινα μονοπάτια που τον διατρέχουν –με κάθε στροφή, μια νέα θέα στην Αθήνα. Κι αν σε βγάλει ο δρόμος βράδυ, ακόμα καλύτερα.