Ο Μπέος είναι σύμπτωμα δεν είναι η ασθένεια

Η πανηγυρική επανεκλογή του Αχιλλέα Μπέου στον Βόλο δεν ήταν έκπληξη για όσους έχουν κάποια σχέση με την πόλη η το κριτήριο να καταλάβουν με ποιον τρόπο ψηφίζει το εκλογικό σώμα όχι μόνο στην συγκεκριμένη πόλη, αλλά γενικότερα.

Κατ΄ αρχάς η στάση ενός υποψηφίου απέναντι σε αυτό που θα ονομάζαμε «δικαιώματα» δεν είναι κάτι που φαίνεται να επηρεάζει την απόφαση της πλειοψηφίας. Ούτε- θα τολμούσα να πω- καν το αν είναι αυτό που θα λέγαμε «καλός άνθρωπος», ηθική προσωπικότητα και διάφορα άλλα τέτοια… πολυτελή. Η εντύπωση ότι «μπορεί να κάνει τη δουλειά» συνήθως αρκεί για να προτιμηθεί κάποιος, όπως και ένας συγκεκριμένος τύπος πυγμής που μοιάζει πολύ με το θράσος.

Μένω στα της προσωπικότητας και αφήνω κατά μέρος τις ιδεολογίες και την πολιτική τοποθέτηση του καθενός, καθώς αυτό τείνει να απασχολεί όλο και λιγότερους εξ ημών. Η εκλογική επίδοση του Α. Μπέου λοιπόν δεν είναι η ασθένεια, αλλά σύμπτωμά της.

Δεν εξελέγη «από σπόντα», ούτε βρέθηκε ως «λύση» σε κάποιο αδιέξοδο των ψηφοφόρων. Αυτόν ήθελαν και αυτόν διάλεξαν. Μπορούμε να βαυκαλιζόμαστε για το πως… πλανήθηκαν οι βολιώτες. Όπως συνέβαινε (και συμβαίνει) με την Χρυσή Αυγή και τα παρακλάδια της. Ούτε εξαπατημένο, ούτε μπερδεμένο είναι το 7-8% και καταλαβαίνει μια χαρά τι ψηφίζει.

Έτσι ο Μπέος, τηρουμένων των αναλογιών, είναι ο τοπικός Τραμπ ή ο τοπικός Μπερλουσκόνι. Η νίκη του είναι όμως ταυτόχρονα κα δηλωτική του προφίλ του ηγέτη που ψηφίζεται από τον κόσμο. Από έναν κόσμο στον οποίο η «επιτυχία» και η «επικράτηση» είναι ο άριστος οιωνός. Ασχέτως αν αντιστοιχούν σε συμπεριφορές μίσους, τραμπουκισμού, ανειλικρίνειας, λαϊκισμού και αναξιοπρέπειας.

Δεν είναι ένας κόσμος που διαλέγει σώνει και καλά τους ηγέτες του με τέτοια κριτήρια. Γιατί να διαλέγει τους δημάρχους του; Βέβαια ο εκλεγείς δεν είναι σαν τον νεκρό: δεν δεδικαίωται πάντα. Έτσι καλώς η εισαγγελία του Αρείου Πάγου θα ξεκινήσει διαδικασίες εναντίον του ρατσιστικού λόγου που εκφώνησε το βράδυ των εκλογών της πρώτης Κυριακής. Ε, και; θα αναρωτηθεί κάποιος. Το πιθανότερο είναι ότι ο ένδοξος Δήμαρχος Βόλου δεν θα πάθει τίποτα.

Και αυτό γιατί, ακόμη και αν οι νόμοι ορίζουν διαφορετικά, οι περισσότετρες από τις πράξεις του εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα- κάποιοι άλλωστε τον επευφημούσαν ενώ οχετολογούσε. Ιδού η "αιτία" που λέει και ο τίτλος.