Από την αριστερά στην εξουσία- Μια Μακρόνησος δρόμος

Του είπαν ότι από το προφίλ του λείπει η αριστερή γενεαλογία και αυτός αποφάσισε να το καλύψει βγάζοντας προς τα έξω κάτι παρεμφερές. Και επειδή ο χρόνος είναι λίγος και η εντύπωση πρέπει να είναι άμεση και ζωηρή, διάλεξε κάτι κραυγαλέο. Και ιδού ο Κασσελάκης στη Μακρόνησο, να περιδιαβαίνει τα εγκαταλειμμένα κτίρια εγκλεισμού και να αναμοχλεύει άτσαλα και σοσιαλμιντιακά τις τραυματικές μνήμες των μεταπολεμικών δεκαετιών.

Και εγένετο χαμός. Οι ταγοί της αριστερής ιδεολογίας φρούμαξαν μιλώντας για καπήλευση του τραυματικού παρελθόντος, για ασέβεια για φτηνά επικοινωνιακά τρυκ και άλλα τέτοια ωραία.

Όμως η προσέγγιση της «διαδοχής» και της «γενεαλογίας» δεν είναι πολλή λογική. Τι είναι ο Σύριζα σήμερα; Είναι η συνέχεια του Συνασπισμού της δεκαετίας του 1990; Μήπως είναι το ΚΚΕ Εσωτερικού του Λεωνίδα Κύρκου ή μήπως ακόμη-ακόμη η ΕΔΑ του Ηλιού και το ΕΑΜ; Θέλω να πω ότι οι πολιτικές γενεαλογίες έχουν την σημασία τους, η οποία δεν είναι μόνο συμβολική αλλά αλληλεπιδρά με το θυμικό των ανθρώπων. Η σημασία όμως αυτή δεν φτάνει μέχρι του σημείου να διαμορφώνει την πολιτική πραγματικότητα των παρατάξεων.

Έτσι, αν ψάξουμε να βρούμε ποιων κομμάτων μετεξέλιξη ήταν ο Σύριζα, πιθανότατα θα καταλήξουμε σε απαντήσεις σαν τις παραπάνω. Όμως ως προς την παραγωγή πολιτικών αποτελεσμάτων ο Σύριζα του 2015 ήταν κάτι ανεπανάληπτο όπως ανεπανάληπτη ήταν και η ΕΔΑ, το ΚΚΕσ. και ο Σύριζα του 2019. Έτσι πιστεύω ισχύει και για τον σημερινό Σύριζα  Για όσους θέλουν να τον δουν κυβέρνηση δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα να περιορίζονται οι επιλογές ανάλογα με το πόσο έχουν αποκλίνει από το παρελθόν. Άλλωστε και αυτό το ίδιο παρελθόν ούτε ενιαίο ήταν, ούτε από ιδιαίτερη συνέχει χαρακτηρίστηκε.

Αυτό που έχει σημασία για τον Σύριζα και τα μέλη του είναι να σκεφτούν τι θέλουν να κάνουν σήμερα και τι δυνατότητες έχουν να απευθυνθούν στον κόσμο όχι με όση αριστεροσύνη γράφουν τα κιτάπια του μαρξισμού-λενινισμού, αλλά με όση μπορούν να σηκώσουν οι ψηφοφόροι μιας κυβερνώσας  αριστεράς.   

Αν μείνουν σε αυτό, οι μεν θα πάψουν να προβάλουν διαφημιστικά σποτάκια πασπαλισμένα πρόχειρα με ολίγη από σύγχρονη ελληνική κινηματική ιστορία και σερβιρισμένα σαν από φούρνο μικροκυμάτων, και οι δε να ξεκατινιάζονται ρίχνοντας το επίπεδο της αντιπαράθεσης και αγνοώντας τα μηνύματα των ψηφοφόρων.  

Υ.Γ. Για να μην παραλείψουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, το περιεχόμενο του βίντεο Κασσελάκη ήταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μπαρούφα. Το κείμενο ήταν ανιστορικό και επιφανειακό η περιπλάνησή του άσκοπη και το συναίσθημα εκβιασμένο. Όμως, επικοινωνιακά, πιθανότατα έκανε τη δουλειά του. Και εδώ η δουλειά είναι να γίνει αρχηγός ο Στέφανος- τα άλλα δεν τον πολυνοιάζουν, κατά αμερικανικές λογικές τύπου "ο πρώτος πανηγυρίζει και ο δεύτερος σκούζει".