Πώς θα καταλάβεις αν ζεις σε φούσκα

Στα ελληνικά προς το παρόν δεν έχουμε όρο για αυτό που αγγλιστί ονομάζεται echo chamber, το περιβάλλον μέσα στο οποίο ακούμε και αναπαράγουμε απόψεις που ταυτίζονται μεταξύ τους. Και αν αυτό σου ακούγεται καλό, στη λογική «έχω βρει τη φυλή μου και καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας» άδικο δεν έχεις, όμως, μεγάλο όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει επικίνδυνο. Πότε; Όταν αγνοείς τον έξω από τη φούσκα σου κόσμο, με αποτέλεσμα να σοκάρεσαι, να πέφτεις από τα σύννεφα, ή ακόμα και να φτάνεις να πληγώνεσαι όταν βρίσκεσαι εκεί που δεν ανήκεις.

Προφανώς, δε λέμε ότι θα έπρεπε να κάνεις συνειδητή προσπάθεια να συναναστρέφεσαι κόσμο που αντιπαθείς. Αυτό που έλεγαν οι γιαγιάδες μας «να μην πηγαίνεις εκεί που δεν σε θέλουνε» ήταν σοφό μέσα στην απλότητά του. Ωστόσο, το να αναγνωρίζεις τη φούσκα σου ως τέτοια, θα σε προφυλάξει από απανωτά εγκεφαλικά και μεγατόνους απογοήτευσης κάθε φορά που θα έρχεσαι σε επαφή με τον έξω κόσμο. Και να πώς θα το καταφέρεις αυτό.

Ρίξε μια ματιά στα αποτελέσματα των εκλογών

Νούμερο ένα φράση μέλους πολιτικοποιημένης φούσκας: «Μα καλά, ποιος ψηφίζει [το τάδε κόμμα];». Μπες λίγο στο Υπουργείο Εσωτερικών, άνοιξε μια τυχαία περιφέρεια, τη δική σου ή άλλη, και κάνε τα μαθηματικά: τι πληθυσμό έχει η συγκεκριμένη περιοχή, βγάλε αυτούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν, και βρες με την απλή μέθοδο των τριών πόσοι άνθρωποι είναι αυτό το 19% (τυχαίο ποσοστό) που βλέπεις στο συγκεκριμένο κόμμα που σε κάνει να απορείς. Μετά φαντάσου αυτούς τους (ας πούμε) 45.112 ανθρώπους να γεμίζουν ένα γήπεδο σε μια συναυλία. Δεν είναι «αυτοί εκεί οι περίεργοι», ούτε «οι εξαιρέσεις» που έχεις στο μυαλό σου.

Τσέκαρε τα σχόλια κάτω από μια τυχαία σελίδα στο Facebook

Όχι μια σελίδα που ακολουθείς επειδή συμφωνείς με το πνεύμα/ τις τοποθετήσεις/ τις απόψεις της. Ας πούμε, μια σελίδα μεγάλου ελληνικού ΜΜΕ που δεν διαβάζεις. Αν τα σχόλια σου φαίνονται λες και προέρχονται από άλλον πλανήτη, σε τρομοκρατούν ή σε σοκάρουν, η απάντηση είναι «ναι, ζεις σε φούσκα».

…Αλλά μην τρομάξεις υπερβολικά

Το πρόβλημα με τα social media είναι ότι φασαρία κάνουν αυτοί με τις πιο ακραίες απόψεις, με αποτέλεσμα ο υπόλοιπος κόσμος να μην μπαίνει στον κόπο να ασχοληθεί μαζί τους. Αν 135 σχόλια κάτω από ένα ποστ στο Facebook σου δίνουν την εντύπωση πως έτσι και γίνονταν εκλογές αύριο θα έβγαινε πανηγυρικά κυβέρνηση η Χρυσή Αυγή (αν δεν ήταν φυλακή) αυτό είναι φούσκα από την ανάποδη. Μην ψαρώνεις.

Διεύρυνε τον κύκλο σου

Και πάλι, δε λέμε να κάνεις παρέα με κόσμο που αντιπαθείς. Μερικά ποτά ωστόσο με εκείνον τον καινούριο συνάδελφο που μοιάζει συμπαθής, κι ας έχει διαφορετικές πολιτικές απόψεις, μπορείς να τα πιείς. Αν μη τι άλλο, η εποικοδομητική διαφωνία (αυτή που γίνεται σε πολιτισμένα πλαίσια, απαλλαγμένη από προσωπικές αντιπάθειες) σου ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο, και σου οξύνει τα επιχειρήματα, τα οποία κακά τα ψέματα αδρανούν όταν συζητάς μόνο με κόσμο που ξέρει, καταλαβαίνει και συμφωνεί μαζί σου.