Στο εστιατόριο Monzù ανταμώνουν το παρελθόν με το παρόν και η Ιταλία με την Ελλάδα σε συνάντηση κορυφής

Το ατμοσφαιρικό εστιατόριο Monzù της Κηφισιάς μας υποδέχεται αλά ιταλικά με κομψότητα και αληθινή νοστιμιά 

Στο εστιατόριο Monzù ανταμώνουν το παρελθόν με το παρόν και η Ιταλία με την Ελλάδα σε συνάντηση κορυφής

Κάθε χρονιά συνηθίζω να φτιάχνω μια λίστα με τα πιο αγαπημένα μου μέρη στην Αθήνα. Αυτά που διαλέγω για να πηγαίνω με την παρέα μου κι αυτά που προτείνω σε φίλους και γνωστούς όταν με ρωτάνε πού να πάνε για να φάνε καλά και να τα περάσουν όμορφα.  Εστιατόρια όλων των ειδών, ταβέρνες, μαγειρεία και κουτούκια, wine bars, restaurant bars. Όλα παίζουν, το καθένα για διαφορετικούς λόγους και περιστάσεις, έχοντας έναν κοινό παρονομαστή: το καλό φαγητό.

Στη λίστα του 2022 το Monzù φιγούραρε πρώτο και καλύτερο στην κατηγορία του και όταν ήρθε η στιγμή να το επισκεφθώ πάλι για να δοκιμάσω τι καινούργιο έχει να μας πει, παρακαλούσα να το βρω στην ίδια φόρμα.

Αυτή τη φορά διάλεξα το νέο menu dégustation, μέσα από τα εννέα στάδια του οποίου φανερώνεται η ιδιαίτερη ματιά του σεφ Γιάννη Λιόκα. Η μαγειρική του ταυτότητα ξεκινάει από το όνομα του εστιατορίου γιατί Monzù -λέξη που προέρχεται από το Monsieur- ήσαν οι Σικελοί μάγειρες που εκπαιδεύτηκαν τον 18ο αιώνα από σπουδαίους Γάλλους σεφ κι όταν επέστρεψαν στην πατρίδα τους έβαλαν τη γαλλική φινέτσα και δεξιοτεχνία στην κουζίνα της Νότιας Ιταλίας. Ο Γιάννης Λιόκας, ως άλλος Monzù, εκπαιδεύτηκε στην αρχή της καριέρας του στην ιταλική γαστρονομία και δημιούργησε το δικό του στυλ, όχι μόνο χωρίς να ξεχνάει την Ελλάδα, αλλά δίνοντάς της σημαντικό ρόλο μέσα από τα εκλεκτά προϊόντα της.

Έτσι, το menu dégustation είναι σαν ένα ιταλικό φιλμ με ελληνικούς υπότιτλους κι ένα ταξίδι στην αγαπημένη γειτονική μας χώρα, με αφετηρία τις μπουκιές καλωσορίσματος, τελικό προορισμό τις μπουκιές του αποχαιρετισμού και ενδιάμεσους σταθμούς τις όμορφες πόλεις και τις εξοχές της. Το αυγό είναι ωδή στην απαράμιλλη νοστιμιά της carbonara, το ωμό μαγιάτικο μοσχομυρίζει μανταρίνι και θάλασσα μαζί, το καλαμάρι κάνει γκράντε εμφάνιση σαν λευκές κορδέλες από βελούδο και κολυμπάει σε μεθυστική σάλτσα από βότανα και λίγο από το μελάνι του.

Κι έρχεται η σειρά της σελινόριζας για την οποία, γνωρίζοντας από πέρυσι την αδυναμία που της τρέφει ο Γιάννης Λιόκας, μαζί του κι εγώ, περίμενα με αγωνία να δω τι έχει κάνει με αυτήν φέτος. Πού να σας τα λέω! Την κόβει και την μαγειρεύει σαν παπαρδέλες, τόσο καλά που μπορεί και να ξεγελαστεί κάποιος και να νομίζει πως είναι ζυμαρικό, αν και, σχεδόν ταυτόχρονα, η φίνα μυρωδιά της βγαίνει στην επιφάνεια με το σθένος που την διακρίνει. Την παρουσιάζει σαν bolognese, με gremolata και 24μηνης ωρίμανσης παρμεζάνα. Ευφυές, απίστευτα νόστιμο και για μένα, λόγος από μόνος του αρκετός για να πηγαίνει και να ξαναπηγαίνει κάποιος στο Monzù μέχρι το καλοκαίρι που θα αποσυρθεί, αφού άλλος ένας λόγος που κάνει τον Γιάννη Λιόκα εξαιρετικό μάγειρα, είναι ο σεβασμός στην κάθε εποχή.

Τα cappelletti παντρεύουν τολμηρά τη στεριά με τη θάλασσα, αφού γεμίζονται με μοσχαρίσια ουρά, συνοδεύονται από άψογα ψημένες καραβίδες, ενώ ο ζωμός έχει τη γήινη νοστιμιά των βασιλομανίταρων. Για το έβδομο στάδιο του menu, κι επειδή έκανε αρκετό κρύο εκείνη τη βραδιά, διάλεξα το τρυφερό αρνάκι με τα αγαπημένα μου λαχανάκια Βρυξελλών και το εξίσου αγαπημένο kohlrabi (ρίζα μεταξύ γογγυλιού και λάχανου). Το ξέρω πως ανήκω στην μειοψηφία όσων λατρεύουν τα λαχανάκια Βρυξελλών, όμως πιστέψτε με, εδώ αξίζει να τους δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία και θα καταλάβετε ότι αυτό το λαχανικό ανταποδίδει απλόχερα την ευγένεια εκείνου που ξέρει να του συμπεριφερθεί σωστά.

Η ανάλαφρη πανακότα με ποσαρισμένα κυδώνια, crumble με σουσάμι και σάλτσα με λευκό κρασί, μέλι και μπαχαρικά είναι ο ορισμός του επιδορπίου όπως το θέλουμε μετά από ένα πλούσιο γεύμα, οι δε mignardises που συνοδεύουν τον καφέ γράφουν το τέλος του ταξιδιού και μας λένε arrivederci amici miei!

Έχοντας παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό μου για το φαγητό του Monzù, αμέλησα να γράψω κάτι για τον χώρο του. Επανορθώνω πάραυτα. Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν αγαπώ πολύ τα εστιατόρια που στεγάζονται σε σπίτια, όμως εδώ υπάρχει κάτι διαφορετικό γιατί αυτό το Κηφισιώτικο αρχοντικό ταιριάζει γάντι με την αισθητική ενός Monzù, τόσο μέσα στα ατμοσφαιρικά δωμάτια, όσο και στο αίθριο που μπορεί να φιλοξενήσει κάποιο ιδιωτικό γεγονός, αλλά και στον υπέροχο κήπο του ο οποίος είναι ακόμη σκεπασμένος για να υποδεχθεί όσους θέλουν να τον χαρούν ακόμα και μέσα στην καρδιά του χειμώνα, ενώ όταν ανοίξει για το καλοκαίρι είναι ένας πραγματικός παράδεισος.

Πληροφορίες

Monzù
Λεωφ. Κηφισίας 317Β, Κηφισιά
Κρατήσεις:  210-62.00.495

Τρίτη - Παρασκευή: 18:00 - 02:00
Σάββατο: 12:00 – 02:00
Κυριακή: 12:00 - 18:00
Δευτέρα κλειστά

https://monzu.gr/
https://www.instagram.com/monzu_kifisia/
https://www.facebook.com/MonzuKifisia

Το μενού γευσιγνωσίας προσφέρεται κάθε Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη στην τιμή των € 70 κατ’ άτομο, ενώ για όποιον επιθυμεί υπάρχει επιλογή wine pairing με € 27 κατ’ άτομο. Σε αυτό το σημείο θέλω να αναφέρω και την ομάδα του μπαρ με επικεφαλής τον Σπύρο Κερκύρα και bartenders τους Λυκούργο Χριστοθανόπουλο και Γιάννη Καραπά, οι οποίοι έχουν φτιάξει μια σειρά από εξαιρετικά aperitivi και cocktails, ταιριαστά με το φαγητό. Το κλασικό μενού à la carte/dinner menu προσφέρεται όλα τα βράδια. Για τα μεσημέρια του Σαββάτου και της Κυριακής προτείνεται ένα πιο comfort μενού με πρωταγωνιστή την εξαιρετική πίτσα για την οποία είναι γνωστό το εστιατόριο, και πολλά ακόμη νόστιμα πιάτα. Θα βρείτε όλα τα μενού, καθώς και τις λίστες των ποτών και των κρασιών, στην ιστοσελίδα του εστιατορίου που έχω αναρτήσει πιο πάνω.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v