Οι φράσεις που παρεξηγούνται στους καυγάδες

Μπορεί να τις εκστομίζεις με τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά οι παρακάτω φράσεις δεν θα σώσουν κανέναν καυγά –για την ακρίβεια, θα τον κάνουν πολύ, πολύ χειρότερο. Αποστήθισέ τις, και μετά διέγραψέ τις για πάντα, και μην τις ξαναχρησιμοποιήσεις ποτέ. Εν ανάγκη δάγκωσε την γλώσσα σου αν πάει να τις ξεφύγει κάτι από τα παρακάτω.

«Δεν είσαι ο μόνος/ η μόνη που…»

Από τις πιο παρεξηγήσιμες φράσεις, γιατί εσύ μπορεί να τη λες παρηγορητικά ή ακόμα και υποστηρικτικά (στο πλαίσιο του «και άλλοι άνθρωποι αισθάνονται έτσι» ή «κι εγώ έτσι νιώθω») αλλά ο άλλος ακούει υποτίμηση και υποβιβασμό των συναισθημάτων του. Συν ότι φορτώνεται και έξτρα ενοχές, γιατί είναι σαν να του λες ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί μια κατάσταση που άλλοι διαχειρίζονται μια χαρά.

«Άκου να σου πω…»

Φράση ταφόπλακα για οτιδήποτε ακολουθήσει, ακόμα και σωστό να είναι, ακόμα και όλο το δίκιο με το μέρος σου να έχεις. Την ξεστομίζεις και αμέσως όλοι σκέφτονται τη μαμά τους στα χειρότερά της, και δεν ακούνε τίποτα απ’ ό,τι έχεις να πεις.

«Εσύ πάντα…»

Ξέρεις τι λες σε κάποιον όταν του λες ότι πάντα κάνει/ σκέφτεται/ λέει ένα συγκεκριμένο πράγμα; Ότι τον βλέπεις μονοδιάστατο, δεν ξέρεις πραγματικά ποιος είναι. Και δεν υπάρχει χειρότερη συνειδητοποίηση από το ότι ο άνθρωπος με τον οποίο σχετίζεσαι δεν ξέρει ποιος είσαι.

«Σ’ αγαπάω, αλλά…»

Φράσεις που ακολουθούν το «αλλά» ακυρώνουν την προηγούμενη, μην τα ξαναλέμε, τη δίδαξε αυτή τη σοφία μέχρι και ο Ned Stark στο Game of Thrones. Και δεν υπάρχει χειρότερη ακύρωση από αυτήν του «σ’ αγαπάω». Καλύτερα ξεκίνα απευθείας από το αλλά, κράτα τις δηλώσεις αγάπης για μετά, που θα τα βρείτε.

«Δεν είναι αυτό που νομίζεις»

Μπορεί όντως να μην είναι, αλλά πρώτον η ποπ κουλτούρα έχει σκοτώσει αυτή την φράση πέρα από κάθε πιθανότητα νεκρανάστασης, και δεύτερον «τι; με λες και ηλίθιο τώρα;».

«Συγνώμη αν σε στεναχώρησα»

Αν είναι να ζητήσεις συγνώμη για οτιδήποτε, καν’ το σωστά. Συγνώμη, τελεία. Τα υποθετικά σενάρια που υποδηλώνει το «συγνώμη αν» είναι πρώτον πατρονάρισμα και δεύτερον απαίσια εκ μέρους σου, γιατί αυτό που στην πραγματικότητα λες είναι «κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να στεναχωρηθείς, αλλά ΑΝ εσύ αποφασίζεις ότι στεναχωρήθηκες, τι να πω, έχεις άδικο, ξέρω γω συγνώμη, αλλά δεν πας καλά». Πώς σου ακούγεται;