Τι να κάνω αν με τσιμπήσει…;

Τα τσιμπήματα από διάφορους... καλοκαιρινούς εισβολείς είναι συνηθισμένα στις διακοπές μας. Πώς θα τα αντιμετωπίσουμε;
Τι να κάνω αν με τσιμπήσει…;

Οι καλοκαιρινές διακοπές μπορούν εύκολα να διαταραχτούν από ένα τσίμπημα με δυσάρεστες επιπτώσεις. Μέδουσες, σφήκες, μέλισσες, ακόμα και φίδια (πιο σπάνια) αποτελούν μερικούς από τους πιο συνηθισμένους καλοκαιρινούς εισβολείς.

Πώς τα αντιμετωπίζουμε;

Μωβ μέδουσα

Απομακρύνετε τα τυχόν κολλημένα στο σώμα σας πλοκάμια. Όχι όμως με γυμνά χέρια, διότι αυτό θα οδηγήσει σε κόλλημα των πλοκαμιών στα χέρια και μεταφορά του ερεθισμού εκεί.

Ξεπλύνετε την περιοχή του τσιμπήματος με άφθονο θαλασσινό νερό. Αν δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος, γεμίστε τη χούφτα σας με άμμο και τρίψτε το σημείο του σώματος που είναι κολλημένα τα πλοκάμια της τσούχτρας. Μη χρησιμοποιείτε γλυκό νερό, διότι μπορεί να ενεργοποιήσει κεντριά που έχουν μείνει στο δέρμα.

Τοποθετείστε στο σημείο του τσιμπήματος πάγο ή κρύες κομπρέσες. Αυτό περιορίζει τα τοπικά φαινόμενα από το δέρμα.

Αλείψτε την πάσχουσα περιοχή με κορτιζονούχο κρέμα. Περιορίζει την τοπική φλεγμονώδη αντίδραση και ανακουφίζει γρήγορα από το τσούξιμο και την φαγούρα. Αν δεν υπάρχει τέτοια κρέμα, χρησιμοποιείστε κομπρέσες με ξυδόνερο (1 μέρος ξύδι και 3 νερό).

Πάρτε κάποιο αντισταμινικό. Με το χάπι αντιμετωπίζονται συστηματικότερα τα συμπτώματα. Η ανάγκη για χάπια τέτοιου είδους είναι μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη είναι η έκταση του προσβληθέντος δέρματος.

Τέλος, αν τα συμπτώματα είναι έντονα και ιδιαίτερα αν δεν υποχωρούν μετά την εφαρμογή των τοπικών μέτρων, μπορεί να χρειασθεί κάποια ένεση κορτιζόνης. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει οπωσδήποτε να πάτε στο νοσοκομείο ή να επισκεφθείτε κάποιο Κέντρο Υγείας.

Μέλισσα/ σφίγγα

Οι αντιδράσεις στη μέλισσα και τη σφήκα διακρίνονται σε:

(1) Μικρές τοπικές (οίδημα στο σημείο νυγμού, πόνος) - δεν απαιτούν ιδιαίτερη αντιμετώπιση (ίσως πάγο τοπικά).

(2) Μεγάλες τοπικές (μπορεί το οίδημα να καταλαμβάνει και την πλησιέστερη άρθρωση) - απαιτούν φαρμακευτική παρέμβαση (αντιισταμινικά, κορτιζόνη από το στόμα για μερικές ημέρες).

(3) Αναφυλακτικές αντιδράσεις (πρόκειται για εκδηλώσεις από ένα ή περισσότερα συστήματα πχ. κνίδωση/πετάλες στο σώμα και δύσπνοια) - απαιτείται άμεση αυτο-θεραπεία και στη συνέχεια μετάβαση στο πλησιέστερο υγειονομικό περιβάλλον.

(4) Αλλεργικό σοκ - πρόκειται για συστηματική αναφυλαξία που συνοδεύεται από πολύ χαμηλή πίεση (απαιτείται η άμεση αυτο-ένεση αδρεναλίνης και η λήψη των φαρμάκων που αναφέρθηκαν παραπάνω - μετάβαση στο πλησιέστερο νοσοκομειακό περιβάλλον).

Σκορπιός/ φίδι

Τα τσιμπήματα από σκορπιούς και τα δαγκώματα από φίδια είναι πιο σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα και σπάνια βάζουν σε κίνδυνο την ζωή του ατόμου που δέχθηκε το τσίμπημα ή το δάγκωμα.

Οι τοπικές δερματικές αντιδράσεις είναι ίδιες με τα τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες με μόνη διαφορά τον εντονότατο τοπικό πόνο που προκαλείται στο μέρος του τσιμπήματος ή του δαγκώματος.

Τα γενικά τοπικά μέτρα που θα πρέπει να εφαρμόζονται  είναι πάγος, παγωμένα επιθέματα, και αλοιφή, ενώ η χορήγηση του αντιισταμινικού χαπιού θα πρέπει να συνοδεύεται και από την χορήγηση κάποιου παυσίπονου για την αντιμετώπιση του ισχυρού πόνου.

Η ανάγκη για ένεση κορτιζόνης στις περιπτώσεις αυτές είναι πιο συχνή ενώ για τα υπερευαίσθητα και αλλεργικά άτομα ισχύει ό,τι αναφέραμε πιο πάνω για τσιμπήματα από σφήκες και μέλισσες.

Με πληροφορίες από Iatronet.gr

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v