Γιατί έχω υψηλό ουρικό οξύ;
Δεν είναι λίγοι οι παράγοντες που ανεβάζουν το ουρικό οξύ στον οργανισμό μας και καλό είναι να τους γνωρίζεις προκειμένου να δράσεις ανάλογα.
Το ουρικό οξύ παράγεται από όλα τα κύτταρα του οργανισμού, κυκλοφορεί στο αίμα και αποβάλλεται μέσω των ούρων. Πρόκειται για το τελικό προϊόν της αποικοδόμησης των πουρινών.
Οι πουρίνες αποτελούν βασικό συστατικό των νουκλεϊκών οξέων (DNA, RNA) του οργανισμού μας, αλλά ανευρίσκονται επίσης και σε πλήθος τροφών (κυρίως σε πρωτεινούχες τροφές).Κατά τη διάσπασή τους δίνουν ουρικό οξύ το οποίο και αποβάλλεται από τα νεφρά. Οι φυσιολογικές τιμές ουρικού οξέος στο αίμα κυμαίνονται μεταξύ 3,5-7,2 mg /dl στους άνδρες, 2,6-6,0 mg / dl στις γυναίκες και 2,0-5,5 mg /dl στα παιδιά. Αν παρατηρηθούν τιμές ουρικού οξέος πάνω από 7mg/dl στον οργανισμό σου, τότε έχεις αυτό που λέμε «υπερουριχαιμία».
Σου παραθέτουμε λοιπόν τους λόγους για τους οποίους είναι πιθανό να έχεις αυξημένο ουρικό οξύ, ώστε να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό για να το αντιμετωπίσεις κατάλληλα.
Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
Αν το τσούζεις λίγο παραπάνω από όσο πρέπει, τότε αυξάνεις ανησυχητικά τις πιθανότητες να ανεβάσεις το ουρικό σου οξύ. Η κατανάλωση αλκοόλ προκαλεί υπερουριχαιμία, αυξάνοντας την παραγωγή του ουρικού οξέος και μειώνοντας την νεφρική απέκκρισή του.
Ιατρικές παθήσεις
Το αυξημένο ουρικό οξύ σχετίζεται δυστυχώς, πολλές φορές με προϋπάρχουσες ιατρικές παθήσεις όπως είναι το λέμφωμα μη-Hodgkin και λέμφωμα Hodgkin, ο υποθυρεοειδισμός, η λευχαιμία και η ψωρίαση, οι οποίες κι είναι «υπεύθυνες» για τα αυξημένα επίπεδα του, στο αίμα του νοσούντα.
Υπερβολική άσκηση
Η οξεία άσκηση αυξάνει τη συγκέντρωση του ουρικού οξέος λόγω αυξημένης διάσπασης του ATP, τελικό προϊόν της οποίας είναι το ουρικό οξύ. Η αύξηση του ουρικού οξέος μετά την άσκηση διαρκεί το πολύ μια ημέρα χωρίς να προκαλεί συνήθως την προαναφερθείσα υπερουριχαιμία.
Έρευνες στις οποίες μελετήθηκε η προσαρμογή του ουρικού οξέος σε συστηματική μακρόχρονη άσκηση και κατέδειξαν ότι οι προπονημένοι έχουν υψηλότερη συγκέντρωση ουρικού οξέος σε κατάσταση ηρεμίας και μετά από άσκηση, συγκριτικά με όσους δεν αθλούνται.
Παχυσαρκία
Τα άτομα με νοσογόνα παχυσαρκία έχει αποδειχθεί ότι συγκεντρώνουν υψηλά επίπεδα ουρικού οξέως στο αίμα τους. Η συσχέτιση μεταξύ ινσουλινοαντίστασης (που παρατηρείται μεταξύ άλλων και στο μεταβολικό σύνδρομο) και αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα, είναι έντονη και επιβεβαιώνεται από κλινικές μελέτες. Για αυτόν τον λόγο στα άτομα με υπερουριχαιμία συνίσταται η απώλεια βάρους και η μείωση της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε απλά σάκχαρα (όπως είναι η ζάχαρη, τα γλυκά, τα αναψυκτικά, κ.λ.π.)
Οξέωση
Ο όρος οξέωση αναφέρεται στην περίσσεια οξέων στο αίμα. Ο οργανισμός πρέπει να διατηρεί το pH του αίματος σε μία ουδέτερη ισορροπία. Όταν αυτή διαταράσσεται με αποτέλεσμα το αίμα να γίνεται υπερβολικά όξινο ή αλκαλικό, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρά προβλήματα υγείας. Άτομα με οξέωση έχουν και υψηλότερο ουρικό οξύ από το φυσιολογικό.
Τροφές πλούσιες σε πουρίνες
Τροφές πλούσιες σε πουρίνες είναι πολύ πιθανό τα αυξήσουν το ουρικό οξύ του οργανισμούς για αυτό συνίσταται να προσαρμόζουμε κατάλληλα τις διατροφικές μας συνήθειες. Τέτοιες τροφές είναι τα καφεϊνούχα αναψυκτικά, οι αντσούγιες, τα λαχανικά, το σπανάκι, τα σπαράγγια, τα μανιτάρια, τα κρέατα, το συκώτι, οι σάλτσες κι η μαγιά.
Νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά)
Οι πέτρες στα νεφρά προσβάλλουν συχνότερα άνδρες ηλικίας άνω των 30 ετών και προκαλούν μεγάλο πόνο στον ασθενή κάνοντας την ούρηση αφόρητη στην κυριολεξία. Μια από τις παρενέργειες τους είναι ότι αυξάνουν και τη συγκέντρωση ουρικού οξέως στο αίμα.
Φαρμακευτική Αγωγή
Πολλές φορές η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιούμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε κάποια πάθηση, κρύβεται πίσω από το ανεβασμένο μας ουρικό οξύ. Σύμφωνα με μελέτες κάποιες από αυτές που εμφανίζουν την παραπάνω παρενέργεια είναι οι ακόλουθες: ακεταζολαμίδη, ασπαραγινάση, βουσουλφάνη, χλωροθειαζίδη, χλωρθαλιδόνη, κορτικοστεροειδή, κυκλοφωσφαμίδη, δακτινομυκίνη, υδροχλωρική δαουνορουβικίνη, δεξτράνη, διαζοξίδη, διλτιαζέμη, διουρητικά (εκτός σπιρονολακτόνη), επινεφρίνη, αιθακρυνικό οξύ, αιθαμβουτόλη, αιθυλική αλκοόλη (αιθανόλη), φρουκτόζη, φουροσεμίδη, θειική γενταμυκίνη.
Νεφρική ανεπάρκεια
Στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια μειώνεται η απέκκριση ουρικού οξέος με αποτέλεσμα να αυξάνεται η συγκέντρωσή του στο αίμα, ενώ και η οξεία νεφρική ανεπάρκεια συνδέεται με υπερουριχαιμία, ιδίως σε περιπτώσεις ραβδομυόλυσης (απελευθέρωση από τα κατεστραμμένα κύτταρα) ή προνεφρικής αιτιολογίας ΟΝΑ.
Με πληροφορίες από το Iatronet
Οι πουρίνες αποτελούν βασικό συστατικό των νουκλεϊκών οξέων (DNA, RNA) του οργανισμού μας, αλλά ανευρίσκονται επίσης και σε πλήθος τροφών (κυρίως σε πρωτεινούχες τροφές).Κατά τη διάσπασή τους δίνουν ουρικό οξύ το οποίο και αποβάλλεται από τα νεφρά. Οι φυσιολογικές τιμές ουρικού οξέος στο αίμα κυμαίνονται μεταξύ 3,5-7,2 mg /dl στους άνδρες, 2,6-6,0 mg / dl στις γυναίκες και 2,0-5,5 mg /dl στα παιδιά. Αν παρατηρηθούν τιμές ουρικού οξέος πάνω από 7mg/dl στον οργανισμό σου, τότε έχεις αυτό που λέμε «υπερουριχαιμία».
Σου παραθέτουμε λοιπόν τους λόγους για τους οποίους είναι πιθανό να έχεις αυξημένο ουρικό οξύ, ώστε να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό για να το αντιμετωπίσεις κατάλληλα.
Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
Αν το τσούζεις λίγο παραπάνω από όσο πρέπει, τότε αυξάνεις ανησυχητικά τις πιθανότητες να ανεβάσεις το ουρικό σου οξύ. Η κατανάλωση αλκοόλ προκαλεί υπερουριχαιμία, αυξάνοντας την παραγωγή του ουρικού οξέος και μειώνοντας την νεφρική απέκκρισή του.
Ιατρικές παθήσεις
Το αυξημένο ουρικό οξύ σχετίζεται δυστυχώς, πολλές φορές με προϋπάρχουσες ιατρικές παθήσεις όπως είναι το λέμφωμα μη-Hodgkin και λέμφωμα Hodgkin, ο υποθυρεοειδισμός, η λευχαιμία και η ψωρίαση, οι οποίες κι είναι «υπεύθυνες» για τα αυξημένα επίπεδα του, στο αίμα του νοσούντα.
Υπερβολική άσκηση
Η οξεία άσκηση αυξάνει τη συγκέντρωση του ουρικού οξέος λόγω αυξημένης διάσπασης του ATP, τελικό προϊόν της οποίας είναι το ουρικό οξύ. Η αύξηση του ουρικού οξέος μετά την άσκηση διαρκεί το πολύ μια ημέρα χωρίς να προκαλεί συνήθως την προαναφερθείσα υπερουριχαιμία.
Έρευνες στις οποίες μελετήθηκε η προσαρμογή του ουρικού οξέος σε συστηματική μακρόχρονη άσκηση και κατέδειξαν ότι οι προπονημένοι έχουν υψηλότερη συγκέντρωση ουρικού οξέος σε κατάσταση ηρεμίας και μετά από άσκηση, συγκριτικά με όσους δεν αθλούνται.
Παχυσαρκία
Τα άτομα με νοσογόνα παχυσαρκία έχει αποδειχθεί ότι συγκεντρώνουν υψηλά επίπεδα ουρικού οξέως στο αίμα τους. Η συσχέτιση μεταξύ ινσουλινοαντίστασης (που παρατηρείται μεταξύ άλλων και στο μεταβολικό σύνδρομο) και αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα, είναι έντονη και επιβεβαιώνεται από κλινικές μελέτες. Για αυτόν τον λόγο στα άτομα με υπερουριχαιμία συνίσταται η απώλεια βάρους και η μείωση της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε απλά σάκχαρα (όπως είναι η ζάχαρη, τα γλυκά, τα αναψυκτικά, κ.λ.π.)
Οξέωση
Ο όρος οξέωση αναφέρεται στην περίσσεια οξέων στο αίμα. Ο οργανισμός πρέπει να διατηρεί το pH του αίματος σε μία ουδέτερη ισορροπία. Όταν αυτή διαταράσσεται με αποτέλεσμα το αίμα να γίνεται υπερβολικά όξινο ή αλκαλικό, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρά προβλήματα υγείας. Άτομα με οξέωση έχουν και υψηλότερο ουρικό οξύ από το φυσιολογικό.
Τροφές πλούσιες σε πουρίνες
Τροφές πλούσιες σε πουρίνες είναι πολύ πιθανό τα αυξήσουν το ουρικό οξύ του οργανισμούς για αυτό συνίσταται να προσαρμόζουμε κατάλληλα τις διατροφικές μας συνήθειες. Τέτοιες τροφές είναι τα καφεϊνούχα αναψυκτικά, οι αντσούγιες, τα λαχανικά, το σπανάκι, τα σπαράγγια, τα μανιτάρια, τα κρέατα, το συκώτι, οι σάλτσες κι η μαγιά.
Νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά)
Οι πέτρες στα νεφρά προσβάλλουν συχνότερα άνδρες ηλικίας άνω των 30 ετών και προκαλούν μεγάλο πόνο στον ασθενή κάνοντας την ούρηση αφόρητη στην κυριολεξία. Μια από τις παρενέργειες τους είναι ότι αυξάνουν και τη συγκέντρωση ουρικού οξέως στο αίμα.
Φαρμακευτική Αγωγή
Πολλές φορές η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιούμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε κάποια πάθηση, κρύβεται πίσω από το ανεβασμένο μας ουρικό οξύ. Σύμφωνα με μελέτες κάποιες από αυτές που εμφανίζουν την παραπάνω παρενέργεια είναι οι ακόλουθες: ακεταζολαμίδη, ασπαραγινάση, βουσουλφάνη, χλωροθειαζίδη, χλωρθαλιδόνη, κορτικοστεροειδή, κυκλοφωσφαμίδη, δακτινομυκίνη, υδροχλωρική δαουνορουβικίνη, δεξτράνη, διαζοξίδη, διλτιαζέμη, διουρητικά (εκτός σπιρονολακτόνη), επινεφρίνη, αιθακρυνικό οξύ, αιθαμβουτόλη, αιθυλική αλκοόλη (αιθανόλη), φρουκτόζη, φουροσεμίδη, θειική γενταμυκίνη.
Νεφρική ανεπάρκεια
Στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια μειώνεται η απέκκριση ουρικού οξέος με αποτέλεσμα να αυξάνεται η συγκέντρωσή του στο αίμα, ενώ και η οξεία νεφρική ανεπάρκεια συνδέεται με υπερουριχαιμία, ιδίως σε περιπτώσεις ραβδομυόλυσης (απελευθέρωση από τα κατεστραμμένα κύτταρα) ή προνεφρικής αιτιολογίας ΟΝΑ.
Με πληροφορίες από το Iatronet
