Τις προάλλες βρέθηκα στον Ελευθερουδάκη για να πάρω δώρο ένα βιβλίο και, ως συνήθως, έριξα μια ματιά μήπως "μαζί με τον βασιλικό, ποτιστεί και η γλάστρα". Και όντως, βρήκα ένα πραγματικά ενδιαφέρον βιβλίο, που σας το προτείνω με χαρά, τώρα που έρχονται και γιορτές.
Η Ιστορία Της Γεύσης, λοιπόν, πραγματεύεται ένα θέμα που εμένα πραγματικά με συναρπάζει: την κοινωνικο-οικονομική πλευρά της κουζίνας, της γαστρονομίας, των διαφόρων τάσεων, των συνηθειών, των κανόνων που διέπουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και - σε τελική ανάλυση - απολαμβάνουμε τη γεύση, από την αρχή της ιστορίας του κόσμου. Γιατί είναι προφανές ότι η γεύση ακολουθεί την κοινωνία - πολύ συχνά όμως την επηρεάζει κιόλας, τουλάχιστον έμμεσα. Αν κάτι έχω συνειδητοποιήσει στα ταξίδια μου, και εδώ και χρόνια το ψάχνω συνειδητά, είναι το πόσα μπορεί να μάθει κανείς για έναν τόπο με βάση την κουζίνα του - τόσο την παραδοσιακή, όσο και την μοντέρνα, αν σταθείς και μελετήσεις τον τρόπο που δέχτηκε και αφομοίωσε τις όποιες επιρροές.
Πίσω στο βιβλίο: την έκδοση έχει επιμεληθεί ο Paul Freedman, Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο YALE και με ειδίκευση, μεταξύ άλλων, στην Ιστορία της Γεύσης. Το βιβλίο είναι ουσιαστικά μια συλλογή από essays διαφόρων ειδικών από όλο τον κόσμο, που προσεγγίζουν την γεύση, ταξινομημένα σε χρονολογική σειρά. Έτσι, ξεκινάει από την εξέλιξη της γεύσης κατά την προϊστορία, καταπιάνεται με Αρχαία Ελλάδα, Ρώμη και Αυτοκρατορική Κίνα, για να φτάσει μέχρι και την σύγχρονη εποχή, κοιτώντας την Γαλλική κουζίνα του 19ου και 20ου αιώνα, τις επιρροές διαφόρων θρησκειών αλλά και ρευμάτων όπως η χορτοφαγία ή ο καταναλωτισμός, την εμφάνιση των εστιατορίων, των γευσιγνωστών κλπ. Είναι, με λίγα λόγια, μία πλήρης προσέγγιση στο συγκεκριμένο θέμα.
Σας παραθέτω κάποια ελάχιστα χωρία από την εισαγωγή του Freedman, για να πάρετε μια ιδέα: "...η άποψη ότι η ψυχή μιας κοινωνίας αποκαλύπτεται μέσα από την κουζίνα της ισχύει από πολύ παλιά. Σύμφωνα με την Ελληνική αλλά και την Κινέζικη παράδοση, οι βάρβαροι τρώνε ωμό ή ελάχιστα ψημένο κρέας [ωχ...], αντί να ακολουθούν την πολιτισμένη πρακτική του μαγειρέματος, και αυτό αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του πρωτογονισμού τους". "...ο καθορισμός της ταυτότητας ενός λαού ανάλογα με την κουζίνα του είναι ζήτημα που απασχολεί τους έξωθεν παρατηρητές, και τα στερεότυπα που εκφράζουν είναι στην καλύτερη περίπτωση κάτι σαν άσκηση αυτογνωσίας". "Ο τρόπος που μαζεύουμε, επεξεργαζόμαστε, πουλάμε, αγοράζουμε και μαγειρεύουμε την τροφή μας είναι μια απαραίτητη δραστηριότητα, είναι όμως και καθημερινή τέχνη, που εκφράζει το νόημα και τη χαρά της ζωής".
Η Ιστορία της Γεύσης είναι μια προσεγμένη έκδοση του Εκδοτικού Οίκου Polaris, σε μετάφραση από την Βίκη Ποταμιάνου και με πολύ καλή εικονογράφηση. Ομολογώ ότι δεν το έχω διαβάσει ακόμα ολόκληρο (πρέπει να έχω και κάτι για τις διακοπές), αλλά μπορώ να σας πω ότι έχει γραφτεί και αποδοθεί σε ξεκούραστη γλώσσα και ύφος, παραθέτει εξαιρετική βιβλιογραφία, ενώ είναι από τα βιβλία στα οποία θα ανατρέξω ξανά και ξανά στο μέλλον, όταν καταπιάνομαι με κάτι σχετικό.
Όπως σας είπα, το θεωρώ εξαιρετική επιλογή δώρου Εορτών (και όχι μόνο) για όσους ψάχνουν αυτό που τρώνε, λίγο παραπέρα από το πιάτο τους. Η τιμή του είναι €44.
Καλοφάγωτο!...
