Το τουρκικό Αιγαίο και "η Μακεδονία μας"
Η καμπάνια των Τούρκων δεν θα αλλάξει τίποτα και ούτε μας απειλεί. Που να το πεις όμως όταν έχεις κάνει λάβαρο το όνομα της Β. Μακεδονίας;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Η ιστορία με το “Turkaegena” περισσότερο από την «τουρκική προκλητικότητα», «τις αναθεωρητικές τάσεις του Ερντογάν», την «προέλαση αυτοκρατορικού τύπου ηγετών» και διάφορε τέτοια ταρατατζούμ αποκαλύπτει το ιλαρό επίπεδο της εν Ελλάδι πολιτικής.
Εξηγούμαι. Είναι ηλίου φαεινότερο για όποιον ξέρει στοιχειωδώς να διαβάζει έναν χάρτη ότι η Τουρκία έχει ακτές στο Αιγαίο. Ναι, στο «δικό μας» το Αιγαίο. «στην «ελληνική λίμνη», στην «προαιώνια πατρίδα των προγόνων μας», σε εκεί. Έχει παράλια, τα οποία εδώ και πολλά χρόνια αξιοποιεί τουριστικά- μάλιστα σε πολύ καλύτερες τιμές από τις δικές μας που στα νησιά πίνουμε το αίμα του τουρίστα με το (χάρτινο) καλαμάκι.
Οι καμπάνιες των εθνικών οργανισμών τουρισμού είναι εκ των πραγμάτων εθνικεντρικές, έχουν δηλαδή αναφορά στην χώρα που θέλει να προσελκύσει επισκέπτες. Για αυτό και δεν τους λέει «Ανακαλύψτε την ανατολική Μεσόγειο» αλλά «Ανακαλύψτε την Ελλάδα», Γνωρίστε την Κύπρο» και λοιπά τέτοια. Το ίδιο έκαναν και οι Τούρκοι με την δική τους καμπάνια, μιλώντας για τουρκικό Αιγαίο.
Ο χαμός που προκλήθηκε εδώ, δεν έχει προφανώς να κάνει με το ότι οι Τούρκοι έχουν πρόσβαση στο Αιγαίο, ούτε με το ότι προσδοκούν να προσελκύσουν τουρίστες βάσει αυτού. Ο χαμός έχει να κάνει με το ότι οι εκλογές ζυγώνουν και τα κόμματα νιώθουν ότι δεν υπάρχει περιθώριο να πέσει κάτω κάτι χωρίς να αξιοποιηθεί.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει ευθύνες. Λιγότερο όμως πραγματικές και περισσότερο επικοινωνιακές. Οι πραγματικές σχετίζονται με το ότι αφού κοκκορομαχούμε με τους τούρκους σε κάθε περίπτωση, θα «έπρεπε» να έχουν γίνει οι κινήσεις ώστε να μπλοκαριστεί ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός. Θα ήταν κάτι σημαντικό; Όχι, ασφαλώς. Θα ήταν ένας «τσαμπουκάς» εντός των αρμοδίων οργάνων που θα εξέπεμπε στην άλλη πλευρά ότι «σε βλέπω ό,τι και αν κάνεις»- με όση σημασία μπορεί να έχει αυτή η κίνηση.
Πολλώ μάλλον που οι Τούρκοι πήραν χαμπάρι το θέμα που έγινε εδώ και σε επίπεδο αξιωματούχων έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν έγινε λάθος και η Τουρκία έχει το μισό Αιγαίο. Εδώ ως κυβέρνηση έχεις δώσει λαβή να τρως καρπαζιές σε διπλωματικό επίπεδο και να μην μπορείς να πεις «και τι έγινε ρε παιδιά;» Γιατί έχεις στο παρελθόν κάνει παντιέρα τέτοιου τύπου εθνικιστικά επιχειρήματα.
Και με αυτό σχετίζεται η επικοινωνιακή ευθύνη της Κυβέρνησης: Στο παρελθόν, στην εγχώρια πολιτική σκηνή ήταν εκείνη που σήκωσε μεθ’ επιτάσεως το θέμα της ονομασίας ως συμβολισμού με εθνικιστικής χροιάς ρητορικές τύπου «το όνομά μας είναι η ιστορία μας» και άλλα τέτοια ωραία και λεβέντικα. Εκεί λοιπόν βγαίνεις μπούφος και αναγκάζεσαι να ζητήσεις συγγνώμη για ένα θέμα που δεν πρόκειται να μας βλάψει ως χώρα. Έτσι λειτουργεί η πολιτική στα περίχωρα της μπανανίας.
Εξηγούμαι. Είναι ηλίου φαεινότερο για όποιον ξέρει στοιχειωδώς να διαβάζει έναν χάρτη ότι η Τουρκία έχει ακτές στο Αιγαίο. Ναι, στο «δικό μας» το Αιγαίο. «στην «ελληνική λίμνη», στην «προαιώνια πατρίδα των προγόνων μας», σε εκεί. Έχει παράλια, τα οποία εδώ και πολλά χρόνια αξιοποιεί τουριστικά- μάλιστα σε πολύ καλύτερες τιμές από τις δικές μας που στα νησιά πίνουμε το αίμα του τουρίστα με το (χάρτινο) καλαμάκι.
Οι καμπάνιες των εθνικών οργανισμών τουρισμού είναι εκ των πραγμάτων εθνικεντρικές, έχουν δηλαδή αναφορά στην χώρα που θέλει να προσελκύσει επισκέπτες. Για αυτό και δεν τους λέει «Ανακαλύψτε την ανατολική Μεσόγειο» αλλά «Ανακαλύψτε την Ελλάδα», Γνωρίστε την Κύπρο» και λοιπά τέτοια. Το ίδιο έκαναν και οι Τούρκοι με την δική τους καμπάνια, μιλώντας για τουρκικό Αιγαίο.
Ο χαμός που προκλήθηκε εδώ, δεν έχει προφανώς να κάνει με το ότι οι Τούρκοι έχουν πρόσβαση στο Αιγαίο, ούτε με το ότι προσδοκούν να προσελκύσουν τουρίστες βάσει αυτού. Ο χαμός έχει να κάνει με το ότι οι εκλογές ζυγώνουν και τα κόμματα νιώθουν ότι δεν υπάρχει περιθώριο να πέσει κάτω κάτι χωρίς να αξιοποιηθεί.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει ευθύνες. Λιγότερο όμως πραγματικές και περισσότερο επικοινωνιακές. Οι πραγματικές σχετίζονται με το ότι αφού κοκκορομαχούμε με τους τούρκους σε κάθε περίπτωση, θα «έπρεπε» να έχουν γίνει οι κινήσεις ώστε να μπλοκαριστεί ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός. Θα ήταν κάτι σημαντικό; Όχι, ασφαλώς. Θα ήταν ένας «τσαμπουκάς» εντός των αρμοδίων οργάνων που θα εξέπεμπε στην άλλη πλευρά ότι «σε βλέπω ό,τι και αν κάνεις»- με όση σημασία μπορεί να έχει αυτή η κίνηση.
Πολλώ μάλλον που οι Τούρκοι πήραν χαμπάρι το θέμα που έγινε εδώ και σε επίπεδο αξιωματούχων έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν έγινε λάθος και η Τουρκία έχει το μισό Αιγαίο. Εδώ ως κυβέρνηση έχεις δώσει λαβή να τρως καρπαζιές σε διπλωματικό επίπεδο και να μην μπορείς να πεις «και τι έγινε ρε παιδιά;» Γιατί έχεις στο παρελθόν κάνει παντιέρα τέτοιου τύπου εθνικιστικά επιχειρήματα.
Και με αυτό σχετίζεται η επικοινωνιακή ευθύνη της Κυβέρνησης: Στο παρελθόν, στην εγχώρια πολιτική σκηνή ήταν εκείνη που σήκωσε μεθ’ επιτάσεως το θέμα της ονομασίας ως συμβολισμού με εθνικιστικής χροιάς ρητορικές τύπου «το όνομά μας είναι η ιστορία μας» και άλλα τέτοια ωραία και λεβέντικα. Εκεί λοιπόν βγαίνεις μπούφος και αναγκάζεσαι να ζητήσεις συγγνώμη για ένα θέμα που δεν πρόκειται να μας βλάψει ως χώρα. Έτσι λειτουργεί η πολιτική στα περίχωρα της μπανανίας.
