Η απαγόρευση των επαναλήψεων με Φιλιππίδη είναι λάθος

Απόφαση να μην ξαναπαιχθούν σειρές στις οποίες μετείχε ο νυν προφυλακισμένος Πέτρος Φιλιππίδης πήραν από κοινού εκπρόσωποι των ελληνικών καναλιών, λόγω των κατηγοριών που έχουν οδηγήσει  τον καλλιτέχνη στις φυλακές Τρίπολης.

Ο περιορισμός των εμφανίσεων του ηθοποιού ακόμη και η ακύρωση των μελλοντικών συνεργασιών του φαίνεται λογικός. Για την κοινή γνώμη θα φαινόταν σαν ένα μεγάλο «και τι έγινε μωρέ;» αν η επαγγελματική ζωή του Φιλιππίδη συνεχιζόταν απρόσκοπτα. Η δημοσιότητα που πήρε η ακύρωση των μελλοντικών σχεδίων του ηθοποιού έχει να κάνει με την φύση του επαγγέλματός του και την προβολή που μέσω αυτού αυτός απολάμβανε.

Όμως η αναδρομική απαγόρευση είναι διαφορετική υπόθεση. Η εξαφάνιση ενός παρελθόντος που έχει υπάρξει και έχει παράξει αποτελέσματα έχει κατά τη γνώμη μου πολλά προβλήματα που ανάγονται κυρίως σε ηθικό επίπεδο.

Να συμφωνήσω ότι ο άνθρωπος που κατά τα φαινόμενα εκβίαζε γυναίκες για μια επαγγελματική θέση πρέπει να τιμωρηθεί σκληρότατα. Αυτό όμως είναι άλλο πράγμα, και άλλο να διαγράφεται μια συλλογική εμπειρία ή να στερούνται οι δημιουργοί αυτών των έργων τα δικαιώματα ή τη φήμη που παίρνουν από τις επαναλήψεις τους.

Οι «απαγορεύσεις» δεν λειτουργούν ποτέ εποικοδομητικά για οτιδήποτε. Μπορεί να προβάλλονταν μια παλιότερη σειρά και όταν οι τηλεθεατές έβλεπαν τον Φιλιππίδη να έβριζαν και να θυμούνταν τις κατηγορίες σε βάρος του και το πως δεν πρέπει να γίνονται τα πράγματα σε κανένα χώρο. Μπορεί να προκαλούνταν σκέψεις για το πόσο διαφορετικός είναι ενδεχομένως κάποιος «στη σκηνή» και στην προσωπική του ζωή. Μπορεί ακόμη ορισμένα κανάλια να ήταν απρόθυμα να προχωρήσουν σε μια τέτοια επανάληψη ή κάποιοι τηλεθεατές να ήταν απρόθυμοι να τις δουν λόγω της παρουσίας του Φιλιππίδη.

Όμως αυτό θα ήταν πιο υγιές και πιο λειτουργικό από το μπλοκάρισμα της μνήμης και από την προσπάθεια να καναλιζαριστεί αυτή προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, ακόμη και αν αυτή είναι που σήμερα θεωρούμε «σωστή».