Αρχή (και όχι φύλο) γυνή δείκνυσι

Αυτόν τον καιρό ανεβαίνει στην Αθήνα μια ενδιαφέρουσα παράσταση, το Top Girls σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου στο Θέατρο Πόρτα (εδώ μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικές λεπτομέρειες). Πρόκειται για ένα έργο γραμμένο στις αρχές της δεκαετίας του ’80, στην άνθιση του δεύτερου κύματος του φεμινισμού, που όμως επιχειρεί- και σωστά- να δει το θέμα της θέσης των γυναικών ενταγμένο σε ένα ευρύτερο πλαίσιο και όχι αποκομμένο από τα αιτήματα ολόκληρης της κοινωνίας.

Είναι μια χρήσιμη οπτική για να δούμε την πρόταση της κ. Σακελλαροπούλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας και να… χαλιναγωγήσουμε τους πανηγυρισμούς μας για αυτήν. Τι εννοώ; Όπως συμβουλεύει και μια σοφή φίλη, ας αφήσουμε στην άκρη τον ενδιαφέροντα και σημαντικό συμβολισμό που έχει ο ορισμός για πρώτη φορά γυναίκας στην Προεδρία, μια που η διαφορετικότητα του φύλου λίγα σημαίνει για τους ίδιους τους θεσμούς.

Η ίδια η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όπως συνεχίζει η φίλη είναι μια ανώτατη δικαστικός, κάτι που σημαίνει ότι αποτελεί πυλώνα, και μάλιστα επιφανή, του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος. Όπερ μεθερμηνευόμενον, η έλευσή της δεν θα σημάνει καμία σημαντική αλλαγή σε κανένα επίπεδο. Αυτό αφήνει την συζήτηση για την «πρώτη γυναίκα πρόεδρο» σε καθαρά επικοινωνιακό επίπεδο. Πολιτικά, η κίνηση Μητσοτάκη έχει ενδιαφέρον- άλλο αν ο ίδιος έκανε γκάφα αναφέροντας ότι η «κ. Σακελλαροπούλου ανήκει σε διαφορετική πολιτική οικογένεια», αφού οι δικαστικοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να αφήνουν τα πολιτικά τους φρονήματα να γίνονται γνωστά.

Αφού πήρα τις αποστάσεις μου, να πω ότι μου αρέσει που η νέα Πρόεδρος έχει ιδιαίτερη αγάπη στις γάτες (στα ζώα, τέλος πάντων), το ότι είναι διαζευγμένη (και άρα- τεκμαίρω- θα έχει σχετικοποιήσει κάπως το νόημα της «ελληνικής οικογένειας»), όπως και ότι από τις οικογενειακές φωτογραφίες (διακοπών κλπ) που κυκλοφόρησαν φαίνεται φυσιολογικός άνθρωπος.

Κατά τα λοιπά αρχή… γυνή δείκνυσι.