Πώς είναι η ζωή μιας ασέξουαλ, άφυλης έφηβης;

Μια ματιά στις σκέψεις που έχει ένα… μη συμβατικό άτομο στην εφηβεία, και σε όλη την αρνητικότητα που αντιμετωπίζει.
Πώς είναι η ζωή μιας ασέξουαλ, άφυλης έφηβης;
Το Huffington Post, στα πλαίσια του Μήνα Υπερηφάνειας, δημοσιεύει επιστολές από LGBTQ+ έφηβους και νεαρούς ενήλικες , που λένε τις ιστορίες τους. Ένας από αυτούς ονομάζεται Tori, είναι 17 χρονών, και είναι demi-romantic (δηλαδή, άτομο ικανό να νιώσει ρομαντική έλξη μόνο εφόσον έχει σχηματίσει έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με κάποιον), ασέξουαλ (δηλαδή δεν μπορεί να νιώσει καμία απολύτως σεξουαλική έλξη) και agender (δηλαδή άφυλη, που δεν νιώθει πως ανήκει σε κανένα φύλο). Ας διαβάσουμε την επιστολή της, και ίσως καταλάβουμε πως μερικά πράγματα στην ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο.

Ήμουν 12 ετών, καθόμασταν όλοι στο τραπέζι, και κοιτιόμασταν με έναν τρόπο που με έκανε να νιώθω ενοχές για κάτι που δεν είχα καν διαπράξει. Όλα τα μάτια ήταν πάνω μου. Η μητέρα μου με ρώτησε αν είχα κάτι που ήθελα να μοιραστώ μαζί τους. Οι λέξεις της αντήχησαν στα αυτιά μου. Ήξερα πως όλα θα ήταν καλά, αλλά υπήρχε ο φόβος για αυτό που σκόπευα να πω στην οικογένειά μου. Ναι, είχα σχέση με κοπέλα, και ήταν το καλύτερο πράγμα που μου είχε συμβεί. Δεν μου άρεσαν τα αγόρια, αλλά πώς μπορούσα να το πω στην μητέρα μου αυτό, χωρίς να ακούσω τις φράσεις «Είσαι πολύ μικρή για να ξέρεις τι θες» και «Περνάς απλά μια φάση»;

«Είμαι bisexual και βγαίνω με την καλύτερή μου φίλη». Οι λέξεις με σόκαραν. Αυτό που αντίκρισα ήταν ησυχία, κι ένα σήκωμα των ώμων.

«Το ξέρω».

Αυτές οι λέξεις με πόνεσαν, για κάποιον λόγο. Το ήξερε, αλλά δεν προσπάθησε να μου πει πως όλα θα πήγαιναν καλά. Ένιωσα πως με πρόδωσε, μα την ίδια στιγμή ένιωσα ανακούφιση. Δεν θα γινόμουν άλλη μία στατιστική.

Πλέον, στα 17, δεν θεωρώ τον εαυτό μου bisexual ή ομοφυλόφιλο. Είμαι demi-romantic ασέξουαλ χωρίς φύλο – μια ταυτότητα που οι καλύτεροί μου φίλοι συνεχώς προσπαθούν να ακυρώσουν. Όλοι γνωρίζουν πως δεν νιώθω σεξουαλική έλξη, αλλά πώς εξηγούν το ότι δεν μπορώ να έχω ρομαντικά αισθήματα για κανέναν εκτός από τους πολύ κοντινούς μου φίλους; Όλο αυτό με έκανε να μην μιλάω. Όταν το θέμα προέκυψε σε μια συζήτηση με έναν φίλο, γέλασε στα μούτρα μου και με ρώτησε πώς γίνεται να είμαι έφηβη και να μην θέλω να κάνω σεξ. Μήπως ήταν ένας εναλλακτικός τρόπος για να λέω ότι φυλάω την παρθενιά μου; Ένας άλλος με ρώτησε, για πλάκα, αν το ότι είμαι ασέξουαλ σημαίνει πως είμαι σαν πατάτα. Αυτά τα αστεία με εξοργίζουν, μα ταυτόχρονα με κάνουν να θέλω να μιλήσω ανοιχτά για αυτά τα θέματα με ανθρώπους.

Πέρα από όλα αυτά, δεν ανήκω σε κανένα φύλο, αλλά δεν το λέω ανοιχτά. Κάθε φορά που ζήτησα από ανθρώπους να μην χρησιμοποιούν θηλυκές αντωνυμίες (σημείωση: στα αγγλικά, οι άνθρωποι που δεν ανήκουν σε κάποιο από τα δύο φύλα χρησιμοποιούν την αντωνυμία του 3ου πληθυντικού, they ή them) δέχομαι περίεργες ματιές και δυσπιστία. Μπορώ να αλλάξω την εμφάνισή μου όσο θέλω, αλλά φαίνεται πως δεν μπορώ να είμαι αυτό που θέλω να είμαι. Ίσως να είναι προσωπικό πρόβλημα, αλλά θα ήθελα να μπορώ να φωνάξω ότι δεν είμαι κορίτσι, είμαι απλά ένα άτομο που τυχαίνει να έχει γυναικεία γεννητικά όργανα.
 
Αν έλεγα ανοιχτά τι είμαι, τα πράγματα θα γίνονταν πολύπλοκα, και δεν νιώθω πως έχω ετοιμαστεί για αυτό. Όταν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω κάθε γνώμη και αντίλογο που θα ακούσω, ίσως είναι πιο εύκολο να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Όταν βρω τις λέξεις για να μπορέσω να περιγράψω τον εαυτό μου, δεν θα με σταματάει τίποτα.

Πηγή: Huffington Post


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v