Διαφορετικές σεξουαλικές ιδιοτροπίες

Για κάποιους εξτρίμ σημαίνει μία καινούρια στάση, για κάποιους άλλους κάτι παντελώς διαφορετικό.
Διαφορετικές σεξουαλικές ιδιοτροπίες
Η σεξουαλικότητα του ανθρώπου έχει πολλές πτυχές, δεν μπαίνει σε καλούπια· άλλωστε ο άνθρωπος είναι τόσο πολυδιάστατο ον. Υπάρχουν πολλές διαφορετικού τύπου σεξουαλικές τάσεις, κι εδώ παραθέτουμε μερικές από τις πιο περίεργες.

Σαδισμός: Ο όρος σαδισμός χρησιμοποιήθηκε αρχικά στη γαλλική ιατρική βιβλιογραφία στις αρχές του 19ου αιώνα συνδυαστικά με τα γραπτά του Μαρκήσιου ντε Σαντ, τα οποία περιείχαν βίαιες σκηνές με στόχο τον ερωτισμό. Με τον όρο σαδισμό εννοούμε την αίσθηση σεξουαλικής ευχαρίστησης η οποία παράγεται με πράξεις κακοποίησης ή τιμωρίας του ερωτικού συντρόφου και συνίσταται από μία πηγαία επιθυμία να πονέσει, να πληγώσει ή ακόμα και να καταστρέψει τον σεξουαλικό σύντροφο, ώστε να επιτευχθεί η σεξουαλική ευχαρίστηση. Άλλοι συγγραφείς δίνουν έμφαση στην έννοια του πόνου ως κύριο στοιχείο του σαδισμού.

Μαζοχισμός: Ο Schrenck-Notzing πρότεινε τον όρο αλγολαγνεία και τον διαχώρισε σε δύο υποκατηγορίες: στον ενεργό (σαδισμό) και στον παθητικό (μαζοχισμό) τύπο. Με τον όρο μαζοχισμός επομένως εννοούμε την αίσθηση σεξουαλικής ευχαρίστησης η οποία παράγεται με την αίσθηση πόνου.

Αυτοερωτισμός: Η αυτοσεξουαλικότητα ή αυτοερωτισμός αναφέρεται σε άτομα που έλκονται σεξουαλικά από τον ίδιο τους τον εαυτό με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να τον ερωτεύονται. Τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως αυτοσέξουαλ διεγείρονται σεξουαλικά από την εμφάνισή τους, κάποιοι νιώθουν τη χαρακτηριστική αίσθηση «πεταλούδες στο στομάχι» τους όταν σκέφτονται τον εαυτό τους, αυτοικανοποιούνται σεξουαλικά στην ιδέα του πιο κοντινού σε εμφάνιση ανθρώπου σε αυτούς ή του ίδιου τους του εαυτού. Σε ακραίες περιπτώσεις, βιώνουν όλα τα συναισθήματα μιας ρομαντικής σχέσης, με τη διαφορά ότι τα βιώνουν μόνοι τους.

Νεκροφιλία: η σεξουαλική έλξη που προκαλείται από ένα πτώμα. Η έλξη αυτή ανήκει στην κατηγορία της παραφιλίας, βάσει του Diagnostic and Statistical Manual της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχιάτρων. Ο όρος πιστώνεται στον Βέλγο Ζοζέ Γκισλάν, ο οποίος πρώτος τη διατύπωσε σε μία ομιλία του το 1851. Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το «νεκρός» και το «φιλία». Φαν φακτ: η νεκροφιλία έχει παρατηρηθεί και σε άλλα θηλαστικά, πουλιά, ερπετά και βατράχους.

Φετιχισμός (γενικότερα) ονομάζεται η τάση θεοποίησης ορισμένων αντικειμένων, και η απόδοση υπερφυσικών δυνάμεων σε αυτά, απρόσιτης αλλά επιβαλλόμενης στον άνθρωπο.

Ο φετιχισμός με άψυχα πράγματα υποδιαιρείται με τις μορφές και ως προς τα μέσα αυτών.

-Στο «φετίχ μορφής», όπου το αντικείμενο και η μορφή του είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά π.χ. ψηλοτάκουνα παπούτσια.

-Στο «φετίχ μέσων» όπου το υλικό βρίσκεται στο επίκεντρο π.χ. σκληρά υλικά όπως το δέρμα και μαλακά υλικά όπως η γούνα.

Τρανσβεστισμός: αναφέρεται στο σεξουαλικό ενδιαφέρον της παρενδυσίας. Χρησιμοποιήθηκε για να περιγραφούν τα άτομα που ως συνήθεια και οικειοθελώς φορούσαν ρούχα του αντίθετου φύλου. Η ομάδα τραβεστί όπως την είχε στο μυαλό του ο Magnus Hirschfeld (σε αντίθεση από το πώς χρησιμοποιείται ο όρος σήμερα) αποτελούνταν από ετεροφυλόφιλους, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους και ασεξουαλικούς άνδρες και γυναίκες.

Πυγμαλισμός: η έλξη από κούκλες ή αγάλματα.

Βοαουρισμός: το σεξουαλικό φετίχ κατά το οποίο οι εμπλεκόμενοι διεγείρονται σεξουαλικά μέσω της συμπερίληψης κοπράνων ή και ούρων.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v