"Δεν θα σας κάνω την χάρη να σας μισήσω"

Ο κύριος της φωτογραφίας μας είναι ο Antoine Leiris. Η σύζυγός του, Hélène Muyal-Leiris, ήταν μακιγιέζ γεννημένη και μεγαλωμένη στο Παρίσι. Μαζί είχαν ένα αγοράκι ενός έτους.

Η Ελέν σκοτώθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Θέατρο Bataclan, στην τρομοκρατική επίθεση του ISIS.

Ο Αντουάν έγραψε χτες την παρακάτω ανοιχτή επιστολή στους Τζιχαντιστές:

«Δεν θα έχετε το μίσος μου.

Την Παρασκευή το βράδυ κλέψατε την ζωή ενός υπέροχου ανθρώπου, του έρωτα της ζωής μου, της μητέρας του παιδιού μου, μα δεν θα έχετε το μίσος μου. Δεν ξέρω ποιοι είστε, ούτε θέλω να μάθω, οι ψυχές σας είναι νεκρές. Αν ο Θεός στο όνομα του οποίου σκοτώσατε τυφλά μας έφτιαξε καθ’ ομοίωσιν του, κάθε σφαίρα στο σώμα της γυναίκας μου θα ήταν μια πληγή στην καρδιά Του.

Οπότε όχι, δεν θα σας δώσω την ικανοποίηση να σας μισήσω. Το θέλετε, αλλά το να απαντήσω με θυμό στο μίσος θα ήταν σαν να παραδίνομαι στην ίδια άγνοια που σας έκανε αυτό που είστε.

Θέλετε να είμαι φοβισμένος, να βλέπω τους συμπολίτες μου με δυσπιστία, να θυσιάσω την ελευθερία μου για ασφάλεια. Χάσατε. Προσπαθήστε πάλι.

Την είδα σήμερα το πρωί. Επιτέλους, μετά από μερικές μέρες και νύχτες αναμονής. Ήταν τόσο όμορφη όσο όταν βγήκε από το σπίτι την Παρασκευή το βράδυ, τόσο όμορφη όσο τότε που την ερωτεύτηκα τρελά 12 χρόνια πριν. Βέβαια είμαι διαλυμένος από την θλίψη, θα σας την παραχωρήσω αυτή τη μικρή νίκη, αλλά θα είναι βραχύβια. Ξέρω ότι εκείνη θα είναι μαζί μας κάθε μέρα, και θα ξαναβρεθούμε στον παράδεισο των ελεύθερων ψυχών, στον οποίο εσείς δεν θα έχετε πρόσβαση ποτέ.

Είμαστε δύο, ο γιος μου κι εγώ, αλλά είμαστε πιο δυνατοί απ’ όλους τους στρατούς του κόσμου. Δεν έχω άλλο χρόνο να σας δώσω, πρέπει να γυρίσω στον Melvil που σηκώνεται από τον μεσημεριανό του ύπνο. Δεν είναι καλά-καλά 17 μηνών, θα φάει το κολατσιό του όπως συνήθως και μετά θα παίξουμε όπως κάθε μέρα, και όλη του τη ζωή αυτό το αγοράκι θα έχει το θράσος να είναι χαρούμενο κι ελεύθερο. Γιατί όχι, ούτε το δικό του μίσος θα έχετε».