ΟΑΣΑ: Όταν η απάτη αποκτά και θράσος

του Μ. Στητού

Η έλλειψη πολιτικής σε ένα σημαντικό θέμα είναι κάτι απαράδεκτο για οργανωμένες κοινωνίες, αλλά φυσιολογικό για την ελληνική. Η απλή παράνοια και διγλωσσία-η οποία συνιστά δόλο ή ανικανότητα- είναι ακόμη περισσότερο ασυγχώρητο. Αλλά όταν αυτό συνδυάζεται με απάτη, και δη κρατική, τότε το μίγμα συνιστά… μολότωφ!

Εξηγούμεθα: εδώ και χρόνια υφιστάμεθα το προσβλητικό σφυροκόπημα με πανάκριβες διαφημίσεις πληρωμένες από εμάς να χρησιμοποιούμε τις δημόσιες συγκοινωνίες και όχι το ΙΧ μας. Αυτοί που το αποφάσισαν, που κάνουν την διαφημιστική εκστρατεία κλπ φυσικά δεν δίνουν το παράδειγμα. Χρησιμοποιούν τα ακριβά προσωπικά τους ή τα ακόμη ακριβότερα δημόσια αυτοκίνητα. Το βράδυ, που ο κόσμος θέλει να κυκλοφορήσει κατά πλειοψηφία για ψυχαγωγία, τα ΜΜΕ απλά αργούν.

Υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις, μη πρακτικές. Δηλαδή εκεί ή θα έχεις όχημα ή θα σε γδέρνει το ταξί, που ακριβαίνει αλματωδώς και συχνά. Η δημόσια συγκοινωνία είναι για τα ανδράποδα, που πηγαίνουν στη δουλειά, αλλά όχι όταν θέλουν να ψυχαγωγηθούν. Και η δημόσια συγκοινωνία είναι άθλια. Είναι ακριβή, αναξιόπιστη, επισφαλής. Μέσες σπάνε, πόδια κουράζονται, πορτοφόλια πετάνε. Στη σημερινή κιόλας εποχή, με την πανδημία γρίπης, θα έπρεπε να αποθαρρύνεται παντί τρόπω η κυκλοφορία με τέτοιους όρους.

Για να δώσει το κράτος κίνητρο για χρήση των ΜΜΕ, χωρίς να μειώσει το κόμιστρο και να βελτιώσει τις υπηρεσίες, απλά κτυπά με βαρείς λογαριασμούς τελών και φόρου καυσίμων τους ΙΧήδες. Άσχημο, πλην απολύτως θεμιτό. Αλλά όταν δύο φορές μέσα σε 9 χρόνια ευθέως πριμοδοτεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τα δικά μας χρήματα, την αγορά ΙΧ, και μάλιστα ακριβών, τότε τι να πει κανείς;

Η πρόσφατη μείωση του τέλους ταξινόμησης υπέρ της συμπαθούς τάξης των εισαγωγέων, των βενζινοπωλών και των Γερμανών αυτοκινητοβιομηχάνων και αυτοκινητεργατών επέτρεψε σε πολλούς να αποκτήσουν ακριβό μέσο με κόστος για τους υπόλοιπους φορολογούμενους που καλούνται να πληρώσουν τα έσοδα που έχασε το δημόσιο. Το ίδιο είχε κάνει το 1999 ο κ Παπαντωνίου καταργώντας το φόρο πολυτελείας σε ακριβά αυτοκίνητα, ένεκα ενός δημοσιονομικού πλεονάσματος. Αντί να το μοιραστεί όλος ο λαός κατά κάποιο τρόπο (είχε προταθεί η μείωση του ΦΠΑ στο ρεύμα) το καρπώθηκαν ως έκπτωση στις αυτοκινητάρες οι λίγοι.

Είναι λοιπόν προφανές ότι η απόκτηση και χρήση του ΙΧ δεν αποθαρρύνεται. Όντως συνιστά οικονομική, κοινωνική και βιοτική βελτίωση, πιθανώς και Πρώτη ανάγκη πλέον. Αν είναι έτσι, γιατί προσπαθούν να μας πείσουν να χρησιμοποιούμε ΜΜΜ; Κάποιος θα πει: προωθείται η απόκτηση ΙΧ, για να φορολογείται αγρίως, αλλά όχι η χρήση του. Να το έχουμε στο γκαράζ. Αυτό θα ήταν φορομπηχτικό, φρικαλέο, αλλά λογικό. Κι όμως, με την κίνηση του, από τέλη και φόρους καυσίμου, το κράτος έχει ακόμη περισσότερα έσοδα. Να γιατί μιλάμε για ψυχοπαθολογικές καταστάσεις.

Μέχρι εδώ είμαστε στην διπροσωπία, τη διγλωσσία και την πιθανή σχιζοφρένεια. Υποσχεθήκαμε όμως και στοιχεία απάτης. Διαβάσατε στα ταινιοκείμενα των δελτίων Ειδήσεων, αρχές Δεκεμβρίου, ότι διατίθενται οι ετήσιες κάρτες απεριορίστων διαδρομών προς πώληση; ΕΚΕΙ είναι η απάτη.

Κι εξηγούμεθα: το ίδιο είχε γίνει και πέρσι. Αφού λοιπόν οι εξαπατηθέντες πλήρωσαν για ένα χρόνο, το Φεβρουάριο και χωρίς καμία προειδοποίηση πρωτύτερα (ώστε να αγοράσουν τις κάρτες) άρχισε η αναβάθμιση του Ηλεκτρικού. Πρόκειται για μια τεράστια ταλαιπωρία, της οποίας τα χαρακτηριστικά θα δούμε σε λίγο. Σε πρώτη φάση, ας τονίσουμε ότι ολόκληρα μέρη της διαδρομής τίθενται εκτός λειτουργίας. Αρχίσαμε με τα Σαββατοκύριακα -είπαμε, βοηθάμε τα ανδράποδα να πάνε στη δουλειά, για την ψυχαγωγία τους αδιαφορούμε, κι ας έχουν πληρώσει ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ. Μετά επεκταθήκαμε και μεσοβδόμαδα- αδιαφορούμε για τα ανδράποδα γενικώς.

Αυτά τα τμήματα εξυπηρετούνται (λέμε τώρα) από έκτακτες λεωφορειακές γραμμές. Μερικοί δε σταθμοί απλά καταργούνται, και δεν εξυπηρετούνται με κανέναν τρόπο για μήνες. Προφανώς, σε μια τέτοια εξέλιξη κανείς πυκνώνει τα δρομολόγια για να αντισταθμίσει τις καθυστερήσεις που γίνονται στα μετεπιβιβάσεις. Αλλά ούτε αυτό γίνεται,. Αντίθετα, αραιώσαν και τα δρομολόγια, με αποτέλεσμα απίστευτες σκηνές στα βαγόνια, προσβλητικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επικίνδυνες για ζωή και ακεραιότητα. Και, σε εποχές πανδημίες, για την Δημόσια Υγεία. Για την ασφάλεια, ούτε λόγος. Όσο και αν στριμωχτούν, οι πορτοφολάδες μπορούν να δουλέψουν.

Σε μια τυπική χρήση του ηλεκτρικού, ένας άνθρωπος θα μπει άπαξ και θα βγει άπαξ. Όταν όμως έχει μετεπιβίβαση για ένα κομμάτι της διαδρομής (πχ Ταύρος-Φάληρο) αν ξεκινήσει από Ομόνοια για Πειραιά θα μπει και θα βγει έξι φορές, σκαρφαλώνοντας σε λεωφορεία και μπαινοβγαίνοντας στις σκάλες και τις αποβάθρες των σταθμών: θα μπει στην Ομόνοια, θα βγει στον Ταύρο όπου θα μετεπιβιβαστεί σε λεωφορείο, θα κατέβει στο Φάληρο όπου θα μπει ξανά στον Ηλεκτρικό και θα βγει στον Πειραιά!

Αντιλαμβάνεστε την ταλαιπωρία για ανθρώπους μειωμένης κινητικότητας (γέρους, εγκύους, γονείς με νήπια, άρρωστους, ανάπηρους, φορτωμένους κλπ) Κι έχουμε τη θρασύτητα να τους λέμε να μην πάρουν το ΙΧ τους. Το εισιτήριο, όπως ξέρετε, κοστίζει 1 Ευρώ και έχει 90 λεπτά διάρκεια. Τώρα, με τα τρένα να έρχονται ανά 10 ή 15 λεπτά και να χάνεις ένα ή δύο επειδή είναι γεμάτα μέχρι να εξυπηρετηθείς στις ώρες της αιχμής, όχι μόνο σε καθυστερούν από το πρόγραμμά σου (το αν είσαι αργόσχολος ή όχι είναι δικό σου θέμα, αφού πληρώνεις το εισιτήριο τους) αλλά, αν έχεις ανταπόκριση με άλλο μέσο, πχ λεωφορείο, σε εξωθούν να χρησιμοποιήσεις κι άλλο εισιτήριο.

Δεν φτάνει που για το εισιτήριο που σου πούλησαν δεν παραδίδουν την υπηρεσία, αλλά σε βάζουν να πληρώσεις από πάνω κι άλλα. Κι όσοι έχουν κάρτα; Εκεί είναι η απάτη. Η μηνιαία κάρτα για υπέργειες συγκοινωνίες είναι 15 ευρώ. Αν όμως θέλεις και υπόγειες (Ηλεκτρικό-Μετρό) το κόστος υπερδιπλασιάζεται στα 35 Ευρώ. Αυτό επειδή τα υπόγεια μέσα είναι πολύ ταχύτερα και προβλέψιμα, αφού δεν υπόκεινται σε μποτιλιάρισμα, ασυνείδητους παρκαρισμένους, φανάρια, τροχονόμους κλπ. Όταν λοιπόν εσύ πληρώνεις για να πηγαίνεις με τρένο στον Πειραιά από την Ομόνοια, πληρώνεις διπλά απ' όσο θα κόστιζε το λεωφορείο.
 
Όταν αυτός σε μετεπιβιβάζει σε λεωφορείο, λόγω έργων, σε εκθέτει στην αργοπορία και την επισφάλεια των υπέργειων συγκοινωνιών που ήθελες να αποφύγεις και είχες πληρώσει για να αποφύγεις. Αλλά δεν σου κάνει έκπτωση. Τα χρήματα που σου πήρε, τα κρατά και απλώς ζητά την κατανόησή σου με ηλίθιες ηχογραφημένες ανακοινώσεις. Σε εξαπάτησε μια φορά με τις ετήσιες κάρτες, που τις πούλησε χωρίς να πει ότι θα καταργούσε-ουσιαστικά- τον Ηλεκτρικό. Δεν λέει το πόσο θα κρατήσει αυτό το χάλι, για να μην τον κρεμάσουν (κρατά ήδη 10 μήνες).
 
Σου κατάστρεψε τις διακοπές και τα Σαββατοκύριακα, αφού έκλεινε το σταθμό του Πειραιά στο κατακαλόκαιρο και σε έβαζε σε έξοδα για ταξί (δεν πηγαίνεις στο λιμάνι για ταξίδι διακοπών με τις βαλίτσες και τα παιδιά με το λεωφορείο). Σε καθυστερεί από τη δουλειά σου. Σε χώνει σε λεωφορεία από τα οποία σε ανεβοκατεβάζει 2-3 φορές. Σε εκθέτει σε τραυματισμό, σε κλοπή, σε ασθένειες. Το προσωπικό ασφαλείας των σταθμών, αντί να συλλάβει πορτοφολάδες, μιλά στα κινητά και φωνάζει όταν περνάς την κίτρινη γραμμή.

Και έχει την θρασύτητα είτε να σου ζητά να χτυπήσεις και δεύτερο εισιτήριο για τις καθυστερήσεις που εκείνος σου προκαλεί, αντί να σε αποζημιώσει για αυτές, είτε να σου ζητά την πανάκριβη κάρτα υπόγειων μέσων, όταν αυτός σε μεταφορτώνει κακήν-κακώς σε λεωφορεία. Όφειλαν να μειώσουν το κόστος του εισιτηρίου ως αποζημίωση για την ταλαιπωρία, να αυξήσουν τη διάρκεια ισχύος του κατά 30 λεπτά τουλάχιστον λόγω των καθυστερήσεων δικής τους υπαιτιότητας, και να δώσουν έκπτωση τουλάχιστον 40% στις κάρτες.

Αντ’ αυτού, συνεχίζουν, με την ύποπτη σιωπή καταναλωτικών οργανώσεων και φορέων για την προστασία του πολίτη και με τη σιωπηρή αβάντα των ΜΜΕ. Τα τελευταία κάνουν λόγο για –γνωστή πλέον- ταλαιπωρία- ως εάν αυτό να την κάνει λιγότερο ειδεχθή, αντί για περισσότερο, λόγω της διάρκειάς της. Έχουν φλομώσει στην κοροϊδία τον κόσμο. Με μια πανάκριβη καμπάνια μας έλεγαν ότι είναι θέμα ασφαλείας, αλλά τόσα χρόνια δεν έχει γίνει δυστύχημα στον Ηλεκτρικό. Πόθεν προέκυψε πρόβλημα ασφαλείας; Δεν λένε πόσο θα κοστίσει και πόσο θα κρατήσει αυτό το πάρτι βελτίωσης της ασφάλειας. Αλήθεια, με το κόστος της καμπάνιας, τόσο της ψευδούς περί ασφάλειας και ανάγκης αλλαγής ράγας, όσο και της ηλίθιας που προωθεί τα ΜΜΜ, πόσο θα μπορούσαν να μειώσουν την τιμή κάρτας, ώστε να είναι σωστοί απέναντι στους πελάτες τους;

Να θυμίσουμε το αμαρτωλό ιστορικό: το Μετρό των Αθηνών καθυστέρησε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό και κόστισε πολλαπλάσια. Έκανε 10 χρόνια παρά το ελάχιστο μήκος της διαδρομής, και συχνά απλά διέκοπταν τα έργα οι εργολάβοι για μήνες, ώστε να εκμαιεύσουν επιπλέον χρήματα. Όταν, βραχύ και πανάκριβο, άρχισε να λειτουργεί, όπως-όπως (δεν ήταν καν δίκτυο διότι έλειπε ο σταθμός του μοναστηρακίου, που δημιουργεί το Τρίγωνο Μετεπιβιβάσεως) περιέκοψαν τον Ηλεκτρικό για να εξωραΐσουν τους σταθμούς λόγω Ολυμπιάδας. Στα 12 χρόνια κατασκευής του Μετρό, όπου η κυκλοφορία στην πόλη ήταν κόλαση, προσθέστε άλλα 2 χρόνια για τους σταθμούς του Ηλεκτρικού. Μετά κόβουν το Μετρό για να ανοίξουν νέους σταθμούς (Νομισματοκοπείο κλπ) για περίπου 1 χρόνο, κόβοντας την πρόσβαση στο Αεροδρόμιο και αφήνοντας άχρηστους 2-3 αστικούς σταθμούς (Χαλάνδρι, Πλακεντίας).

Και τώρα ξανακόβουν τον Ηλεκτρικό. Για πόσο είχε ο Έλληνας πολίτης αυτό το πανάκριβο έργο; Χάρη στην πολιτική ΥΠΕΧΩΔΕ που λέγεται «Σε δουλειά να βρισκόμαστε να εισπράττουν οι εταιρείες», μόνο 2 χρόνια μεταξύ 1990 και 2009, ήτοι μεταξύ 2004 (Ιούλιος) και 2006. Το πληρώσαμε χρυσό, έχει ένα αλμυρό εισιτήριο, μας μαύρισε τη ζωή και χάναμε εβδομάδες από την επίγεια παρουσία μας στα μποτιλιαρίσματα εξαιτίας του, και πάλι, 20 χρόνια μετά, δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε, ενώ πληρώνουμε!

Αυτό είναι απάτη και έπρεπε οι φορείς και οι διοικήσεις τους να παραπεμφθούν σε ευρωπαϊκό δικαστήριο για την απροκάλυπτη αυτή απάτη και να πληρώσουν τις μισθουδάρες τους σε αποζημιώσεις. Αφού μας λένε να κάνουμε υπομονή λόγω του μεγέθους και του οράματος του έργου, ας δώσουν το παράδειγμα εργαζόμενοι αφιλοκερδώς για το όραμα αυτό. Όχι δικά μας τα έξοδα, δική μας η ταλαιπωρία, δικά τους τα μπόνους και οι μισθοί. Άλλωστε, το έργο τους τους αφήνει αδιάφορους. Είπαμε, έχουν κουρσάρες για αν κυκλοφορούν μακριά από τη βρωμερή πλέμπα. Και τις είχαν πριν από τη μείωση του τέλους ταξινόμησης.