Μια τέλεια μονοήμερη στον Κιθαιρώνα

Τι εννοείς «πού είναι ο Κιθαιρώνας»; Το βουνό πάνω από το Πόρτο Γερμενό, στα σύνορα Αττικής και Βοιωτίας. Απέχει μία-μιάμιση ώρα από την πόρτα σου, αναλόγως από ποιο σημείο της Αθήνας ξεκινάς, και υπόσχεται εκδρομικές συγκινήσεις για κάθε γούστο και μπάτζετ. Δεν μας πιστεύεις; Εδώ είμαστε, να τα αναλύσουμε όλα.

Εν αρχή ην τα μονοπάτια

Ο Νοέμβριος είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας για πεζοπορίες στη φύση, και ο Κιθαιρώνας προσφέρεται δεόντως, με ένα πολύ ενδιαφέρον και καλά οργανωμένο δίκτυο μονοπατιών, κατάλληλων τόσο για απολύτως αρχάριους όσο και για προχωρημένους πεζοπόρους. Δύο από τα ωραιότερα, και αρκετά βατά (βαθμός δυσκολίας 2/5) είναι αυτά που ξεκινούν από τα Βίλια: Το ένα κατηφορίζει προς το Πόρτο Γερμενό, περνώντας από το αρχαίο κάστρο των Αιγοσθενών, και είναι χορταστικότατο, απλώνεται σε 15 χιλιόμετρα ή έξι περίπου ώρες. Το άλλο ανηφορίζει προς το καταφύγιο του Κιθαιρώνα, περνώντας μέσα από ένα φαντασμαγορικό ελατοδάσος. Το συνολικό του μήκος είναι λίγο παραπάνω από 6 χιλιόμετρα, που σημαίνει περί τις δυόμιση ώρες περπάτημα.

Και αξιοθέατα έχουμε, για περάστε

Κατ’ αρχάς, το αρχαίο κάστρο των Αιγοσθενών, για το οποίο σου έχουμε ξαναμιλήσει, είναι ένα από τα ελάχιστα κάστρα που μας σώζονται στην Ελλάδα από την αρχαιότητα. Βρίσκεται σε ένα ύψωμα 450 μέτρων, στο Πόρτο Γερμενό, και δεν είμαστε βέβαιοι για το πότε ακριβώς χτίστηκε, πάντως η επικρατέστερη θεωρία λέει πως ήταν γύρω στο 343 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι συμμάχησαν με τους Μεγαρείς και τους βοήθησαν να χτίσουν ένα κάστρο για να προφυλαχτούν από τους Θηβαίους και τις συνεχείς επιθέσεις τους.

Το κάστρο συνέχισε να χρησιμοποιείται και στα βυζαντινά χρόνια, κι αυτό το ξέρουμε από τις εκκλησίες που είναι φτιαγμένες κατά το γνωστό συνήθειο με υλικό από τους αρχαίους ναούς. Σήμερα σώζονται τα τείχη του κάστρου, κάποιοι από τους πύργους, υπολείμματα της Ακρόπολης, και βέβαια η φαντασμαγορική θέα στην θάλασσα και τη γύρω περιοχή, που είναι αιώνια. Περισσότερες λεπτομέρειες έχουν το Υπουργείο Πολιτισμού εδώ και το Kastra.eu εδώ. Στον χάρτη το βρίσκεις εδώ (είναι προσβάσιμο και με το αυτοκίνητο, αλλά εμείς λέμε καλύτερα να το αφήσεις στην παραλία του Πόρτο Γερμενού και να ακολουθήσεις το σύντομο μονοπάτι που θα σε φέρει μετά από ένα 10λεπτο περπάτημα στην πύλη του κάστρου).



Αξιοθέατων… συνέχεια: Από την άλλη πλευρά του βουνού, στους βοιωτικούς πρόποδες του Κιθαιρώνα, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος των Πλαταιών, εκεί όπου δόθηκε η τελευταία μάχη των Περσικών Πολέμων. Λίγα πράγματα επιβιώνουν σήμερα από εκείνη την εποχή, κυρίως απομεινάρια τειχών και λοιπών οχυρωματικών έργων, το φυσικό τοπίο όμως είναι φαντασμαγορικό, και αξίζει σίγουρα μια βόλτα.

(*) Οι περιπετειώδεις τύποι, σημειώστε ότι από τις Πλαταιές ξεκινούν και οι πτήσεις παραπέντε, αλλιώς γνωστού και ως αλεξίπτωτου πλαγιάς στις πλαγιές του Κιθαιρώνα. Το κόστος είναι 75€ για μια 20λεπτη πτήση, και η εμπειρία θα σου μείνει για πάντα αξέχαστη. Λεπτομέρειες εδώ. 

Στα Βίλια, αδερφές μου, στα Βίλια

Ίσως το πιο ξακουστό από τα χωριά του Κιθαιρώνα, τα Βίλια μπορεί να έχουν γίνει διάσημα για τις ταβέρνες τους (λεπτομέρειες επ’ αυτών έρχονται σε λίγο) είναι όμως εκτός αυτού και ένα γλυκύτατο χωριό με κόκκινες κεραμιδοσκεπές, αμφιθεατρικά κτισμένο στα 600 μέτρα. Στα αξιοθέατά του συγκαταλέγεται η εκκλησία της Μεταμόρφωσης που σχεδίασε ο αγαπημένος αρχιτέκτονας του μέσου Αθηναίου, ο Ερνέστος Τσίλλερ. Από τα Βίλια επίσης ξεκινούν, εκτός από τα προαναφερθέντα μονοπάτια, και μερικές πολύ ενδιαφέρουσες αυτοκινητο-διαδρομές στον Κιθαιρώνα, σαν αυτή που ανηφορίζει στροφή τη στροφή προς την κορυφή του βουνού, αλλά και την άλλη, που καταλήγει μετά από 16 καρτποσταλικά χιλιόμετρα στη θάλασσα, στο Πόρτο Γερμενό.



Εμείς για το φαγητό ήρθαμε

Και ποιος να σας αδικήσει; Η μισή Αττική ανηφορίζει τις Κυριακές του χειμώνα στα Βίλια για τα ξακουστά κοψίδια του Έλατου –η άλλη μισή, απλά δεν το ξέρει ακόμα. Θα τον βρεις στην κεντρική πλατεία του χωριού, και θα πιάσεις τραπεζάκι για την κρεατοφαγία του αιώνα: Κοκορέτσι, μπιφτέκια με πατάτες τηγανιτές, κοντοσούβλι προβατίνας και ζουμερά αρνίσια παϊδάκια είναι μερικές μόνο από τις σπεσιαλιτέ του. Συνοδεύεις με τζατζίκι-φωτιά, τυρόψωμο, πατάτες τηγανιτές, και τους λοιπούς συνήθεις υπόπτους των ορεκτικών, και πληρώνεις γύρω στα 20€ το άτομο, με ωραιότατο δικό τους κρασί.