Μακρυγιάννη: Βόλτες στη σκιά του μουσείου

της Ηρώς Κουνάδη 

«Είναι δυο φίλοι τουρίστες που μόλις έφτασαν εξαντλημένοι, και θέλουν να φάνε κάπου κοντά στο ξενοδοχείο τους. Πήρα εσάς που ξέρετε, πού να τους πω να πάνε; Στου Μακρυγιάννη μένουν». Αμήχανη σιωπή. Μέχρι πρότινος, για κάποιο μυστήριο λόγο, οι τουριστικές περιοχές της Αθήνας ήταν για τους κατοίκους της terra incognita. Σαν να υπήρχε κάποιος μυστικός κανόνας της αστικής χωροταξίας, κάτοικοι από εδώ – τουρίστες από εκεί, μην τυχόν και αναμειχθούμε.

Μετά, άρχισε να αναβιώνει δειλά-δειλά η μόδα των ρετρό στεκιών της Πλάκας. Κι ύστερα ήρθε το Μουσείο της Ακρόπολης, γύρω από το οποίο όλοι έχουμε βολτάρει. Δύσκολα, όμως, θα λέγαμε με το χέρι στην καρδιά ότι γνωρίζουμε καλά την γειτονιά του Μακρυγιάννη –πόσο μάλλον ότι είχαμε και συγκεκριμένες προτάσεις για τους νεοφερμένους τουρίστες της. Το τηλεφώνημα στάθηκε η αφορμή για να βολτάρουμε, ξανά και ξανά, με την φωτογραφική μηχανή επ’ ώμου, σε μια από τις ωραιότερες γειτονιές της «παλιάς Αθήνας» και να ανακαλύψουμε κρυμμένα στέκια ανάμεσα σε αναπαλαιωμένα νεοκλασικά, στους γεμάτους πράσινες φυλλωσιές δρόμους.

Μια γειτονιά στα πόδια της Ακρόπολης

«Βρισκόμαστε στη νότια, την πιο φωτεινή, πλευρά του βράχου της Ακρόπολης. Ανασαίνουμε στον χώρο όπου οι Αθηναίοι από τα προϊστορικά χρόνια άρχιζαν να χτίζουν τα πρώτα σπίτια τους» γράφουν οι μαθητές του 70ου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας για την γειτονιά τους. Η ήσυχη γειτονιά του Μακρυγιάννη, μπορεί σήμερα να κατακλύζεται από τα τουριστικά μαγαζάκια που πωλούν τις κεφαλές της Παλλάδας και τα βαμμένα χρυσά ομοιώματα του Παρθενώνα, είναι όμως πολύ λιγότερο στιγματισμένη από το τουριστικό hype ορισμένων δρόμων της Πλάκας.



Μια βόλτα στην πεζοδρομημένη Μακρυγιάννη, που έδωσε (ή μήπως πήρε;) το όνομά της σε ολόκληρη την γειτονιά, σε φέρνει μπροστά τόσο σε εστιατόρια “Recommended by Lonely Planet” (όπως φροντίζουν να μας ενημερώσουν οι γιγάντιες ταμπέλες τους) όσο και σε απλωμένες μπουγάδες επάνω σε μπαλκονάκια με περίτεχνα κάγκελα. Εδώ, πλάι στους τουρίστες με τους τσακισμένους χάρτες, περπατούν κάτοικοι της περιοχής που βγάζουν βόλτα τον σκύλο τους, και παιδιά με τις σχολικές τους τσάντες που γυρίζουν στο σπίτι.

Δίπλα στα μεγάλα, γυαλιστερά ξενοδοχεία με τα πομπώδη ονόματα του τύπου “Herodeion”, κάνουν όμορφη αντίθεση διώροφα νεοκλασικά και χαμηλά σπιτάκια με κόκκινες κεραμοσκεπές που ξέφυγαν από τον κυκλώνα της αντιπαροχής. Τα διακρίνεις, μετά βίας κάποιες φορές, πλάι στις πολυκατοικίες που άφησε πίσω του ο προαναφερθείς κυκλώνας –κάποιες εκ των οποίων, σχεδόν εκπλήσσεσαι που το διαπιστώνεις, είναι ωραίες. Κάποιες φορές χρειάζεται να βρεθείς κάπου ψηλά για να τα παρατηρήσεις καλύτερα –και σε αυτό η περιοχή δεν υστερεί: ένα μικρό πλην αξιοσημείωτο πλήθος από ταράτσες και μπαλκονάκια μοιάζουν να σε καλούν να την χαζέψεις από ψηλά. Πράγμα που μας οδηγεί στην…

…Στάση #1: Η θέα στο πιάτο


Στροφή (Ροβέρτου Γκάλι 25, τηλ.: 210 9214130): Το θρυλικό εστιατόριο της Ροβέρτου Γκάλι, στην ταράτσα του οποίου απολάμβαναν κάποτε τα δείπνα τους μεταξύ άλλων η Τζένη Καρέζη και ο Μάνος Χατζιδάκις, ανακαινίστηκε και εκσυγχρονίστηκε, διατηρεί όμως την αγάπη του για τις καλομαγειρεμένες, παραδοσιακές γεύσεις, το ανεπιτήδευτα προσεγμένο σέρβις και, βέβαια, την υπέροχη (σκεπασμένη) ταράτσα του, που κοιτάζει στα μάτια την Ακρόπολη και τις καμάρες του Ηρωδείου. Το μενού συναποτελούν εξαιρετικά μαγειρευτά –ο κρασάτος κόκορας με τις χυλοπίτες κλέβει την παράσταση– και ζουμερά ψητά στη σχάρα, πάντα με έμφαση στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, αλλά και με κάποιες δημιουργικές πινελιές: για παράδειγμα, το (νοστιμότατο) χαλούμι σχάρας σερβίρεται με ψητή ντομάτα και κουκουνάρι. Οι τιμές κυμαίνονται στα 25-30€ το άτομο.


Αττικός (Γαριβάλδη 7, τηλ.: 210 9215256): Είναι, κατά κοινή ομολογία, ένα από τα καλύτερα, και πιο value for money, εστιατόρια της περιοχής. Σε απόσταση αναπνοής από την είσοδο του Ηρωδείου, αγναντεύει από την ταράτσα του την Ακρόπολη, το Αστεροσκοπείο και τον καταπράσινο λόφο του Φιλοπάππου. Τα μαγειρευτά του μυρίζουν παράδοση και σπιτικό μεράκι –δοκιμάστε οπωσδήποτε τα ντολμαδάκια, το λεμονάτο αρνάκι και τον μουσακά– ενώ και οι λάτρεις της σχάρας δεν θα απογοητευτούν στο ελάχιστο. Οι τιμές κυμαίνονται στα 20-25€ το άτομο.

Στάση #2: Νέα στέκια γευστικά (και δι-εθνικά)


Aglio, Olio & Peperoncino (Πορινού 13, τηλ.: 210 9211801): Ιταλικό εστιατόριο με περγαμηνές που τις αξίζει, σερβίρει νοστιμότατες μακαρονάδες με όσο-καυτερές-θέλετε σάλτσες, φρεσκότατες μπρουσκέτες και αρκετά ακόμη ορεκτικά, δροσερές σαλάτες και… τέλος. Πιάτα με κρέας ή θαλασσινά λάμπουν διά της απουσίας τους από το μενού. Ό,τι φτιάχνουν, όμως, το κάνουν εξαιρετικά, κι αυτό μας αρκεί. Οι τιμές κυμαίνονται στα (τσιμπημένα) 30€ το άτομο, με το ωραιότατο δικό τους, χύμα κρασί.


Trapezaria (Θεοδώρου Νέγρη 1, τηλ.: 210 9213500): Η τραπεζαρία, όνομα και πράγμα, του σεφ Δημήτρη Παναγιωτόπουλου συνδυάζει έξυπνα το βιομηχανικό design με τα ρουστίκ ξύλινα έπιπλα και τις χαριτωμένες country-style πινελιές στη διακόσμηση, σε έναν χώρο από εκείνους που σε κερδίζουν με την πρώτη ματιά. Η κουζίνα είναι, όπως εύκολα θα μάντευε κανείς, δημιουργική, με highlights στο (εποχιακό) μενού πιάτα όπως η τυρόπιτα κιουνεφέ με σύκο και σύγκλινο, το ραγού αγριογούρουνο με παπαρδέλες και το καλαμάρι σε φοντύ από καπνιστό τυρί και φουντούκια. Οι τιμές κυμαίνονται στα 30€ το άτομο.

Rincon Mexicano (Δημητρακοπούλου 5, τηλ.: 6933354265): Στο μικροσκοπικό ταβερνάκι της, η κυρία Ines από το Μεξικό μαγειρεύει τις νοστιμιές της πατρίδας της, και τις σερβίρει στα λιγοστά τραπεζάκια μπροστά από την κουζίνα. Εδώ θα δοκιμάσετε (μόνο τα Σαββατοκύριακα) εξαιρετικό mole poblano –κοτόπουλο με σως σοκολάτας– το εθνικό πιάτο του Μεξικού, που θεωρείται εορταστικό, αλλά και ωραιότατα burrito, chile relleno, πιπεριά γεμιστή με τυρί και κρέας, tacos, κοκτέιλ γαρίδας με κομμάτια αβοκάντο και σαλάτες με sour cream και nachos. Οι απαραίτητες συνοδευτικές μαργαρίτες είναι επίσης πολύ καλές. Οι τιμές είναι εξαιρετικές, στα 15-18€ το άτομο, μαζί με τα κοκτέιλ σας.


Στάση #3: Κοκτέιλ και ποτά παρέα με τους τουρίστες


Barrelhouse (Φαλήρου 6, τηλ.: 6939996112): Μια σταλιά μπαράκι, που όμως έχει καταφέρει να αποκτήσει φανατικούς θαμώνες, χάρη στον sui generis χαρακτήρα του, το όμορφο, νοσταλγικό ντεκόρ που δένει τέλεια με τους ξύλινους τόνους στη διακόσμηση, και τα multi-culti μουσικά του γούστα που κινούνται από Louis Armstrong και Coltrane, μέχρι Βαμβακάρη και Χατζιδάκι. Θα το βρείτε ανοιχτό από Πέμπτη έως Κυριακή, με το ποτό να κοστίζει 6€.

Παλιό ραδιόφωνο (Αθανασίου Διάκου 12, τηλ.: 210 9237022): Οι λάτρεις της τζαζ αποκλείεται να μην το έχετε ακουστά. Μικρό και ατμοσφαιρικό, και τόσο νουάρ σαν να ξεπήδησε από τις σελίδες κάποιου μυθιστορήματος του Μεσοπολέμου, δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στη hard-bop και τους crooners των δεκαετιών του ’20 και του ΄30. Οι υπόλοιποι, κάντε κλικ στα link για να φρεσκάρετε τις μουσικές σας γνώσεις και ραντεβού στην (ξύλινη, εννοείται) μπάρα. Το ποτό κοστίζει 7€. 


Wine Point (Αθανασίου Διάκου & Πορινού 2, τηλ.: 210 9227050): Οι λάτρεις του κρασιού, και δη των wine bars, ορκίζονται στο όνομά του, στις εξαιρετικές ετικέτες του ελληνικού αμπελώνα που μας προμηθεύει και για το σπίτι, και στα ωραιότατα μεζεδάκια που σερβίρει για να συνοδεύσουμε το κρασί μας. Σημειώστε, επίσης, ότι σερβίρει και μπύρες, πολλές εκ των οποίων επίσης ελληνικές, ενώ τακτικά διοργανώνει σεμινάρια οινογνωσίας και άλλα ενδιαφέροντα events. Το ποτήρι κρασί κοστίζει 4€.


Tiki Athens (Φαλήρου 15, τηλ.: 210 9236908): Βγαλμένο από την Χαβάη, με εξωτικά φυτά να σκαρφαλώνουν μέχρι το ταβάνι, πολύχρωμο και απενοχοποιημένα 80s, το Tiki σερβίρει εξαιρετικά signature κοκτέιλ και φιλοξενεί events που περιλαμβάνουν bar theatre παραστάσεις, και live με ελεύθερη είσοδο. Κατά τα λοιπά –όταν δηλαδή δεν παίζει κανείς live– οι μουσικές κινούνται σε όλο το φάσμα των 60's pop, rock’n’roll, lounge, indie, jazz, funky και soul. Το ποτό κοστίζει 8€.