Μεταξουργείο: Επικίνδυνα… γοητευτικό

της Ηρώς Κουνάδη

«Και δε φοβάσαι να περπατάς μόνη σου στο Μεταξουργείο;». Η κακή φήμη ακολουθεί τις περιοχές της Αθήνας για πολύ καιρό αφού σταματήσουν να είναι πραγματικά επικίνδυνες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έως και δεκαετίες. Τα Εξάρχεια θεωρούνταν κακόφημη περιοχή για πολλά χρόνια αφότου είχε εκσφενδονιστεί η τελευταία καρέκλα καφετέριας σε διερχόμενο περιπολικό. Το Γκάζι κι ο Βοτανικός το ίδιο.

Οι New York Times σε εκείνο το δημοσίευμα που έλεγε πως η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο, το χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα που αποδείκνυε τον συλλογισμό τους: Το Μεταξουργείο, έλεγαν, έχει “its fair share of drugs and prostitutes” δίπλα σε γκαλερί μοντέρνας τέχνης, arty μπαράκια και hip εστιατόρια. Ο οδηγός Michelin χάρισε πριν από λίγες εβδομάδες σε ένα από αυτά, το Funky Gourmet, το τρίτο αστέρι της πόλης. Κι οι Αθηναίοι εξακολουθούν να φοβούνται να περπατήσουν μόνοι σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες γειτονιές της πόλης τους.

Περπατώντας στο ημίφως

Λίγο τα σκοτεινά δρομάκια που μοιάζουν επίτηδες κακοφωτισμένα, λες και είναι σκηνικό θρίλερ, λίγο η απουσία κόσμου και η ησυχία που τείνει να επικρατεί καθώς πέφτει το σκοτάδι και λίγο η ξενοφοβία που έχει χαρίσει σε μερικές γενιές Αθηναίων τη βεβαιότητα πως κάθε καφενείο με αραβικά γράμματα στην ταμπέλα είναι εν δυνάμει άντρο κακοποιών... Δε θέλει και πολύ για να καταλάβεις γιατί πολύς κόσμος προτιμά να συνωστίζεται μερικά στενά παρακάτω, στο Γκάζι, νιώθοντας ασφαλής, και να αγνοεί μια από τις ομορφότερες γειτονιές της πόλης του.


Αυτό, βέβαια, μπορεί να θεωρηθεί έως και πλεονέκτημα για τους «γενναίους» εξ ημών, που μπορούμε ελλείψει κόσμου να βολτάρουμε ανενόχλητοι ανάμεσα σε θέατρα και γκαλερί, σε όμορφους, ελάχιστα φωτισμένους, πεζόδρομους που μυρίζουν άνθη νεραντζιάς, χαζεύοντας τα χαμηλά σπιτάκια με τα ανθισμένα μπαλκόνια που μοιάζουν να τηλεμεταφέρθηκαν από κάποιο νησί, εντοπίζοντας ένα ακόμη ενδιαφέρον graffiti και θαυμάζοντας τα νεοκλασικά κτίρια που ξαφνιάζουν με την αρχιτεκτονική τους.

Μπορούμε, επίσης, να είμαστε βέβαιοι πως –σε αντίθεση με τις "ασφαλείς" περιοχές που όσο πάνε και γεμίζουν μέχρι σκασμού– όλο και κάποιο τραπεζάκι θα βρούμε να μας περιμένει αν θελήσουμε να βγούμε κάποιο βράδυ απρογραμμάτιστα, ή να τσιμπήσουμε κάτι μετά το θέατρο. Αυτό, βέβαια, ισχύει κατά βάση για βράδυ καθημερινής. Τα Σάββατα, μυστηριωδώς, εμφανίζονται κι άλλοι Αθηναίοι που δεν φοβούνται να περπατούν μόνοι τους στο Μεταξουργείο. Ή δε φοβούνται ακριβώς επειδή ξέρουν πως δε θα είναι μόνοι τους Σάββατο βράδυ.

Ποτο-κατάνυξη σε μπαρ με άποψη

Κάποια έκλεισαν, άλλα άνοιξαν, όλα πάντως κρατούν το ιδιαίτερο στυλ που χαρακτηρίζει την περιοχή. Η τάση που έχει επικρατήσει θέλει τα μπαρ λίγο «χύμα», όπως μαρτυρά και το graffiti που κλείνει το μάτι στον περαστικό από κάποιον τοίχο της Μεγάλου Αλεξάνδρου επάνω στον οποίο είναι γραμμένη η φράση «Σ’ αυτά τα μέρη, τα δήθεν, να μη με ξαναπάς». Μπαράκια πιστά στη φιλοσοφία του καφενείου, που σερβίρουν ρακόμελα σε μπακιρένια μπρίκια, αλλά και ποτά και μεζεδάκια, κι αν το φέρει η ώρα, η διάθεση και η παρέα, οργανώνουν κι ένα αυτοσχέδιο live με κιθάρες.

Δίπλα τους, βέβαια, υπάρχουν και τα λίγο πιο «κλασικά» μπαρ: εκείνα με τα ψηλά σκαμπό, τις μεγάλες ξύλινες μπάρες, τη δυνατή μουσική και την ποτο-κεντρική φιλοσοφία –τα οποία επίσης δεν στερούνται ύφους και χαρακτήρα, και μακράν απέχουν από αυτό που θα χαρακτήριζε κανείς “mainstream”.

Μερικά από τα αγαπημένα μας, και από τις δύο κατηγορίες:


Lost and Found (Κεραμεικού 53, τηλ.: 210 5246564): Το πρώην Barrio συνδυάζει υπέροχα το industrial σκηνικό με τις arty λεπτομέρειες σε ένα ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Η κονσόλα κινείται σε jazz και funk μονοπάτια, εκτός από τις ημέρες που αναλαμβάνει η ομάδα Athens Lindy Hop και οι swing ρυθμοί πλημμυρίζουν τον χώρο. Το ποτό κοστίζει 6€. Ζητήστε το δυσεύρετο, δομινικανό ρούμι Matusalem, θα μας θυμηθείτε.


Άνθρωπος (Γιατράκου 19 και Μεγάλου Αλεξάνδρου): Ο ορισμός του freestyle bar, που δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά –και πολύ καλά κάνει– παίζει μουσική ό,τι-να-‘ναι, διοργανώνει live, προβολές ταινιών και θεατρικές παραστάσεις και σερβίρει ποτά προς 5€. Η ετερόκλητη διακόσμηση του χώρου (συν)αποτελείται από: ξύλινα έπιπλα που δεν ταιριάζουν επ' ουδενί μεταξύ τους, γυμναστικούς αλτήρες, ένα μαύρο πιάνο, γυμνούς βιομηχανικούς τοίχους, μωσαϊκό στο πάτωμα, μία γυμνή λάμπα που κρέμεται δίπλα σε έναν πολυέλαιο, ζωγραφιές στο ταβάνι, μία βαθυκόκκινη βελούδινη κουρτίνα και μία… πόρτα με φερμουάρ στην τουαλέτα. Κι αυτά είναι μόνο η αρχή.


Κεραμείο (Πλαταιών 27, τηλ.: 210 3464221): Όταν το Μεταξουργείο ήταν γειτονιά βιοτεχνών, ο κουκλίστικος χώρος που στεγάζει σήμερα το Κεραμείο ήταν όντως εργαστήριο κεραμοποιίας. Σήμερα, είναι ένα μονίμως γεμάτο μπαράκι που παίζει jazz, blues και rock tunes και freestyle επιλογές. Σερβίρει από το πρωί ως το βράδυ ποτά (στα 6€) και κρασιά (στα 3€) αλλά και καφεδάκια (στα 2,5€ ο freddo) και ρακόμελα, κι έχει… στο βάθος, κρυμμένη από τον δρόμο, μια υπέροχη αυλίτσα με δέντρα, χτιστά καναπεδάκια και καρέκλες καφενείου.


Belafonte (Αγησιλάου 61Α, τηλ.: 210 3462054): Σκηνικό φιλμ νουάρ και μουσικές που κινούνται στα μαύρα μονοπάτια της soul, jazz, afro και be-bop. Το Belafonte είναι ένα ατμοσφαιρικό μπαράκι που φτιάχνει εξαιρετικά κοκτέιλ (δοκιμάστε οπωσδήποτε το Coco Belafonte) τα οποία, μάλιστα, κατά τη διάρκεια του Happy Hour, από τις 20.00 μέχρι τις 22.30, κοστίζουν μόλις 7€. Τις υπόλοιπες ώρες, το απλό ποτό κοστίζει 7€ και τα κοκτέιλ 9€.

Δυάρι (Μεγάλου Αλεξάνδρου 124, τηλ.: 210 3426710): Νέα άφιξη στη Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον περασμένο Αύγουστο, το Δυάρι είναι φωτεινό και πολύχρωμο, με μεγάλες τζαμαρίες για χάζι στον κεντρικότερο δρόμο του Μεταξουργείου, και μερικά –πάντα χρωματιστά– τραπεζάκια απλωμένα στο πεζοδρόμιο. Σερβίρει καφεδάκι (προς 1,5-2,5€) από τις 11.00 το πρωί, ρακή και μεζεδάκια για τσιμπολόγημα από το μεσημέρι και ποτά που δεν ξεπερνούν τα 5€ το βράδυ.

Σαλαντίν (Μεγάλου Αλεξάνδρου 111, τηλ.: 211 1847890): Ο Σαλαντίν, που απεικονίζεται στην μεγάλη τοιχογραφία, ήταν –αν αναρωτιέστε– σουλτάνος της Αιγύπτου και της Συρίας στα μέσα και τα τέλη του 12ου αιώνα. Το στέκι που πήρε το όνομά του είναι ένα υβρίδιο μεταξύ καφενείου, μεζεδοπωλείου και σημείου συνάντησης της γειτονιάς, στο οποίο τακτικά διοργανώνονται αυθόρμητα live που γεμίζουν τα τραπεζάκια του με ένα ετερόκλητο κοινό: από κατοίκους της περιοχής μέχρι περίεργους περαστικούς και Hipsters με κοκάλινα γυαλιά. Σερβίρει ποτά προς 5€, ρακόμελα προς 2€ και νοστιμότατα μεζεδάκια που κινούνται στην γκάμα των 3-6€.

Τριφασικό (Σφακτηρίας 24): Απέναντι από το Θέατρο Άλεκτον, και το εξαιρετικά ενδιαφέρον φουαγιέ-μπαρ του που δεν έχει όνομα στην πόρτα, το Τριφασικό είναι ένα εναλλακτικό στέκι μονίμως γεμάτο κόσμο, που παίζει τα πάντα, από old school rock μέχρι ρεμπέτικα, και σερβίρει καφέδες (1,5-3€) και ποτά (5,5€) σε τραπεζάκια καφενείου. Αν πεινάσετε, όλο και κάποιο μεζεδάκι θα υπάρχει για να συνοδεύσει το ποτό σας.

Ο γύρος του κόσμου σε δέκα κουζίνες


Πολύ περισσότερο από μία ακόμα γειτονιά με μπαράκια, το Μεταξουργείο τείνει να εξελιχθεί σε γαστρονομική πιάτσα για τους καλοφαγάδες της πόλης. Το Funky Gourmet, (φωτό επάνω) στο 13 της οδού Παραμυθίας, τιμήθηκε πρόσφατα με το πρώτο του Αστέρι Michelin, βάζοντας και την διεθνή σφραγίδα της υψηλής γαστρονομίας στη γειτονιά. Στεγασμένο σε ένα πανέμορφο νεοκλασικό, χωρίς ταμπέλα απέξω –απλώς χτυπάτε το κουδούνι κάτω από το νούμερο 13– το εστιατόριο των σεφ Γεωργιάννας Χιλιαδάκη και Νίκου Ρούσσου σερβίρει δημιουργική, διεθνή κουζίνα με βότανα από το δικό τους μποστάνι. Οι τιμές είναι, προφανώς, αντίστοιχες ενός εστιατορίου με αστέρι Michelin: στα 60-70€ το άτομο, χωρίς κρασί.


Οι gourmet επιλογές δεν σταματούν, βέβαια εδώ: το εξαιρετικό Αθήρι (Πλαταιών 15, φωτό επάνω) σερβίρει τις δημιουργικές προτάσεις του σεφ Αλέξανδρου Καρδάση στον καταπράσινο κήπο του, ενώ τακτικά προτείνει και ειδικά σχεδιασμένα, οικονομικά μενού και degustation προσφορές. Οι τιμές για το a la carte μενού κυμαίνονται στα 30€ το άτομο. Στην ίδια κατηγορία τιμών, στη διεθνή αυτή τη φορά κουζίνα, παίζει και η θρυλική πλέον Χρύσα, στη γωνία Αρτεμισίου και Κεραμεικού. Το δε Aleria, στο εντυπωσιακό νεοκλασικό του 57 της Μεγάλου Αλεξάνδρου, «πειράζει» δημιουργικά την ελληνική κουζίνα και σαρώνει τα εγχώρια βραβεία υψηλής γαστρονομίας –ανεβάζοντας παράλληλα και τις τιμές του, στα 40-45€ το άτομο.

Στον αντίποδα, ο Αιγύπτιος της Μεγάλου Αλεξάνδρου (στη γωνία με την Πλαταιών, λίγα βήματα πιο πάνω από εκείνη των Μυκηνών όπου τον βρίσκαμε παλαιότερα) σερβίρει τα καλύτερα φαλάφελ της πόλης, από τότε που ήταν το μοναδικό μεζεδοπωλείο στο Μεταξουργείο. Για να τα συνοδεύσετε, θα παραγγείλετε εξαιρετικό ταμπουλέ με φουλ-έξτρα μαϊντανό, υπέροχο χούμους με μπαχαρικά και –οι πιο hard core φαν της ανατολίτικης κουζίνας– παστουρμά-δυναμίτη. θα τα συνοδεύσετε όλα με σπιτικό κρασί, και ο λογαριασμός δεν θα ξεπεράσει τα 10-12€ το άτομο.

Στην παλιά θέση του Αιγύπτιου, γωνία Μεγάλου Αλεξάνδρου και Μυκηνών, το Μυκηνών Γωνία είναι ένα στιλάτο μεζεδοπωλείο που αγαπά το βιομηχανικό design και τα κλασικά μεζεδάκια με δημιουργικό twist –βλέπε τηγανιά με μπουτάκια κοτόπουλο, ντοματίνια και πιπεριές. Ζουμερά μπριζολάκια και μπιφτέκια, και σπιτικές πίττες, συμπληρώνουν το μενού. Βγάζει και τραπεζάκια έξω στον πεζόδρομο. Οι τιμές είναι λογικότατες, στα 15€ το άτομο.


Λίγα τετράγωνα παραπάνω, το πρώτο σκανδιναβικό εστιατόριο της Αθήνας λέγεται Safka (φωτό, επάνω) και τραβάει το βλέμμα των περαστικών με τις μεγάλες τζαμαρίες του και το εμφανώς σκανδιναβικό (το μαντέψατε) design, με το ανοιχτόχρωμο ξύλο να πρωταγωνιστεί. Και για τους κακεντρεχείς που έσπευσαν να κάνουν συνειρμούς με κεφτεδάκια Ikea διαβάζοντας για σκανδιναβική κουζίνα, έχουμε να αντιπροτείνουμε τα εξής: Καπνιστό σολωμό Νορβηγίας σερβιρισμένο με πουρέ από παντζάρι, σωταρισμένα εποχιακά λαχανικά, μαριναρισμένο φινόκιο και σάλτσα beurre rouge, και κομμάτια τάρανδου και μόσχου, σερβιρισμένα με λαχανικά ψημένα με μέλι και ζεστή βινεγκρέτ από καπνιστά κρεμμυδάκια shallot και μούρα cranberry. Οι τιμές κυμαίνονται στα 25-30€ το άτομο, με ποτήρι κρασί.


Ο γύρος του κόσμου κάνει κάθε εβδομάδα κι άλλη στάση, στο Breeder Feeder, το design εστιατόριο της πάντα δραστήριας γκαλερί The Breeder, που έχει καθιερώσει βραδιές γευστικών ταξιδιών –αυτήν την εβδομάδα το μενού έχει Χαβάη, την προηγούμενη είχε Περού και πάει λέγοντας. Οι τιμές των μενού (που συνήθως απαρτίζονται από πέντε πιάτα) κυμαίνονται στα 30€ το άτομο, ενώ ισχύει και η πολιτική Bring your Own Wine –μπορείτε, δηλαδή, να φέρετε το δικό σας κρασί, πληρώνοντας μόλις 3€ επιπλέον στον λογαριασμό, αντί να διαλέξετε κάποιο από τη λίστα κρασιών.

Και γαλλική κουζίνα έχει το μενού. Το Polly Magoo βγάζει τραπεζάκια έξω στο καινούριο πόστο του, στη γωνία των οδών Σαλαμίνος και Λεωνίδου, και κρατά minimal το βιομηχανικό design στο εσωτερικό του. Οι τιμές κυμαίνονται στα 25-30€ το άτομο.

Προτιμάτε κάτι επί το ελληνικότερον, κάτι πιο κλασικό ίσως; Μπορεί το αγαπημένο Γιάνταη να μας άφησε πρόσφατα χρόνους, το έτερο στέκι της πλατείας Αυδή, όμως, το μαγειρείο Μεταξουργείο (φωτό, αριστερά) εξακολουθεί να σερβίρει τα σπιτικά μαγειρευτά του και τις ηπειρώτικες τηγανιές στο κουκλίστικο νεοκλασικό που το στεγάζει από το 1933. Οι τιμές του κυμαίνονται στα 15€ το άτομο. Στο ίδιο μήκος κύματος, σε ένα άλλο κτίριο που χρονολογείται από το 1930, τα Κουταλάκια (στο 39 της οδού Θερμοπυλών) μαγειρεύουν επίσης σπιτικές σπεσιαλιτέ, οι τιμές των οποίων κυμαίνονται στα 20€ το άτομο.

Οι λάτρεις των μαγειρευτών κατευθύνονται επίσης στο Rakor, στη γωνία Πλαταιών και Γρανικού, που προσέχει και τους ελάχιστους χορτοφάγους της πόλης, με μία τουλάχιστον vegetarian πρόταση στο μενού της ημέρας. Οι τιμές κυμαίνονται στα 15€ το άτομο.