Αύγουστος στην Αθήνα: 5 σενάρια αστικών διακοπών

Ξεκολλήστε το βλέμμα από τα γαλαζοπράσινα νερά του screensaver, κι ακολουθήστε μας σε αρχαιολογικές βόλτες, δροσιστικές βουτιές, ξενύχτια σε ταράτσες και ουζοκατάνυξη σε κατάφυτες αυλές. Φέτος τον Αύγουστο, οι καλύτερες διακοπές είναι… αστικές.
Αύγουστος στην Αθήνα: 5 σενάρια αστικών διακοπών
της Ηρώς Κουνάδη

Δεν είναι ένας συνηθισμένος Αύγουστος ο φετινός. Η Αθήνα δε μοιάζει με ανοχύρωτη πόλη μετά από κατακλυσμό. Το μετρό νωρίς το πρωί είναι γεμάτο. Η κίνηση στους δρόμους μπορεί να μην είναι τραγική, αλλά δεν είναι και το «Κηφισιά – Πειραιάς 25 λεπτά» των προηγούμενων χρόνων. Αν αποφασίσεις να περπατήσεις απογευματάκι στο ιστορικό τρίγωνο δε νιώθεις σαν να προσγειώθηκες σε μια ημι-εγκαταλελειμμένη Disneyland αρχαιολογικών μνημείων. Τα βράδια στην Πανόρμου και το Γκάζι δεν παρκάρεις εύκολα. Κι όταν φτάσεις στο αγαπημένο σου μπαράκι δε βρίσκεις εκεί μόνο τον μπάρμαν.

Ναι, ότι είναι καλύτερα προσπαθούμε να πούμε. Διότι μπορεί, τότε που το κέντρο έμοιαζε με σκηνικό ταινίας της οποίας είχαν τελειώσει τα γυρίσματα, να χαμογελούσες βλέποντας μια εικόνα που μέχρι πρότινος σου έκρυβαν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα γύρω της, όταν όμως περνούσε ο πρώτος ενθουσιασμός άρχιζες να συνειδητοποιείς ότι μια πόλη «όλη δική σου» τείνει να γίνει βαρετή, ακριβώς επειδή δεν έχεις με κάποιον να τη μοιραστείς.

Σίγουρα δεν χαιρόμαστε για το γεγονός ότι η μοίρα/ η τρομοκρατία της κρίσης/ η τρόικα/ η κακή ψυχολογία στέρησαν φέτος σε περισσότερους συμπολίτες μας το προνόμιο ενός νωχελικού Αυγούστου σε επίγειους παραδείσους με χρυσαφένια άμμο και τιρκουάζ νερά. Αλλά, από την άλλη, πού υπάρχουν επίγειοι παράδεισοι στους οποίους να μπορείς να διακρίνεις τη χρυσαφένια άμμο ανάμεσα στο μωσαϊκό από πετσέτες θαλάσσης –ή, ακόμα χειρότερα, ξαπλώστρες– τον Αύγουστο;

Φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χαιρόμαστε για την άδεια και τα –πενιχρά έστω– budget που κρατήσαμε για το Φθινόπωρο. Γιατί φέτος τον Αύγουστο η Αθήνα είναι πιο όμορφη από ποτέ. Όχι επειδή είναι άδεια. Επειδή είναι όσο γεμάτη πρέπει. Τόσο, ώστε στις αγαπημένες μας παραλίες/ ταβέρνες/ διευθύνσεις για σινεμά και ποτό να μην χρειάζεται να κλείσουμε τραπέζι, αλλά και να μην έχουμε την αίσθηση ότι μείναμε μόνοι να φυλάμε Θερμοπύλες.

Εν αρχή ην η βουτιά…
Διότι Αύγουστος χωρίς βουτιές δεν νοείται. Σε παραλίες οργανωμένες κι ανοργάνωτες, σε πισίνες με χρωματιστά κοκτέιλ και glam συν-κολυμβητές, σε κρυφούς κολπίσκους η ανακάλυψη των οποίων σε ενθουσιάζει συνήθως περισσότερο από την καθαρότητα των νερών τους.

Μερικές διευθύνσεις για να ξεκινήσετε τις εξερευνήσεις στα αττικά παράλια είναι το αμμουδερό Θυμάρι στην Παλαιά Φώκαια –μεγάλο κι οργανωμένο στη δεξιά πλευρά, όπως βλέπετε το parking, μικρότερο και χαλαρότερο στην αριστερή– τα all time classic Λεγραινά, λίγο πριν το Σούνιο, με την απέραντη αμμουδιά και τους μίνι αμμόλοφους, και ο Χάρακας, ανάμεσα στις δύο προηγούμενες, επίσης αμμουδερός, με νεανικό vibe και καθαρά νερά. Θέλετε κάτι εναλλακτικότερο; Η Λίμνη της Βουλιαγμένης είναι ανοιχτή καθημερινά μέχρι τις 20.00 το βράδυ, για ιαματικές βουτιές σε μυστηριακό τοπίο. Θέλετε κι ένα μυστικό; Στην απέναντι πλευρά του δρόμου, κάτω από το εστιατόριο «ο Λάμπρος», μια λιλιπούτεια παραλία και μερικά ψηλά βράχια προσφέρονται για off-Λιμανάκια βουτιές. Περισσότερες (λιγότερο κρυμμένες πια) παραλίες στην Αττική, σε παλαιότερο δημοσίευμα του in2life.

Προτιμάτε οργάνωση; Κι απ’ αυτήν έχουμε. Μία από τις λίγες οργανωμένες παραλίες που χρήστηκαν κατάλληλες για κολύμβηση στην έρευνα του ΠΑ.ΚΟ.Ε., εκείνη του Divani Apollon Palace & Spa στη Βουλιαγμένη (είσοδος: 15 ευρώ καθημερινές και Σαββατοκύριακα) προσφέρει ποικιλία water sports και δραστηριοτήτων, όπως tubes, banana, κανό και μαθήματα θαλάσσιου σκι και wakeboard από ειδικευμένους εκπαιδευτές. Οικονομικότερη επιλογή είναι το Yabanaki στην Βάρκιζα, με την άρτια οργανωμένη σχολή windsurf, wakeboard και άλλων water sports, το εξαιρετικό beach bar, το εστιατόριο Yafagaki και το ουζερί Yaouzaki (είσοδος: 7 ευρώ τις καθημερινές/ 8 ευρώ τα σαββατοκύριακα). Περισσότερες οργανωμένες παραλίες εδώ.

Για μερικές απογευματινές βουτιές κατ’ ευθείαν μετά το γραφείο, χωρίς να χρειαστεί να οδηγήσετε καθόλου, ιδανική επιλογή αποτελούν οι πισίνες των ξενοδοχείων στο κέντρο της Αθήνας. Από τις αγαπημένες μας, εκείνη του Athens Imperial (φωτό) στην Πλατεία Καραϊσκάκη, απολαμβάνει πανοραμική θέα από Λυκαβηττό μέχρι Σαρωνικό (είσοδος 15 ευρώ το άτομο, με ξαπλώστρα και πετσέτα) κι εκείνη του Fresh Hotel, δίπλα στο εξαιρετικό Air Lounge Bar, προσφέρει υπέροχη θέα στην Ακρόπολη κι εξαιρετικά κοκτέιλ (είσοδος 20 ευρώ το άτομο με ποτό ή καφέ). Περισσότερες deluxe και low budget πισίνες στο κέντρο της Αθήνας, θα βρείτε εδώ.

Για να πάρουμε δυνάμεις…
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ουζάκι συνοδεία θαλασσινών μεζέδων, με το κύμα να σκάει στα πόδια μας. Αν, δε, τα έχουμε όλα αυτά σε οικονομικό πακέτο, αμέσως μετά τις βουτιές μας, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ευτυχισμένοι. Η Γαλήνη, στην Παλαιά Φώκαια, τα συνδυάζει όλα, με απίθανο φρέσκο καλαμάρι και ιδιαίτερα low budget τιμές –περί τα 22 ευρώ το άτομο, με full extra ορεκτικά και καραφάκι(α) ούζο.

Ιδιαίτερη θέα στη θάλασσα –της Πειραϊκής, αυτή τη φορά– προσφέρει το νέο-ουζερί Γεια Μας (Ακτή Θεμιστοκλέους 66, Πειραιάς) ενώ πιο… industrial σκηνικό «παίζει» στο σουρεάλ Λιμανάκι, κάτω από το Φουγάρο στο Κερατσίνι. Εδώ θα απολαύσετε φρεσκότατο ψάρι και θαλασσινά, πάντα με τη συνοδεία ούζου, σε τιμές που κυμαίνονται στα 20 ευρώ το άτομο. Δείτε περισσότερα ουζερί και ταβερνάκια πλάι στο κύμα σε παλαιότερα δημοσιεύματα του in2life.

Τις ημέρες που δεν εξορμούμε στις παραλίες, πιάνουμε… αυλή, για σπιτικό φαγητό με εσάνς διακοπών. Αμέτρητα ταβερνάκια στην Αθήνα μας περιμένουν κάτω από φουντωτές λεύκες, ξύλινα φαναράκια και νησιώτικες κληματαριές, για κρασοκατάνυξη μετά μεζέδων. Τι να πρωτοδιαλέξουμε; Τις γαλατσιώτικες Λεύκες, με την πανέμορφη, πλακόστρωτη αυλή, και το πεντανόστιμο φαγητό, που πατά με το ένα πόδι στην ελληνική παράδοση, και με το άλλο στη φαντασία του σεφ του, χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές, ή να ξεπερνά το όριο τιμών της τάξης των 20-25 ευρώ το άτομο; Ή το κουκλίστικο, λημνιώτικο Μετόχι, που σερβίρει τις ιδιαίτερες γεύσεις της Ανεμόεσσας, σε μια arty αυλίτσα όλο ξύλο (περίπου 20-25 ευρώ το άτομο, μαζί με χύμα λημνιώτικο κρασί); Ή το off-Γκάζι μπαλκονάκι του Tirbouson, με θέα στις γραμμές του τραίνου, που σερβίρει «πειραγμένη» ελληνική κουζίνα σε γενναίες μερίδες, στα ίδια πλαίσια τιμών;

Μήπως τον Γάιδαρο της Αγίας Παρασκευής (φωτό), με το μεγαλύτερο μενού που έχετε δει σε εστιατόριο, το οποίο περιλαμβάνει τα πάντα, από «μαμαδίσιες» σπεσιαλιτέ μέχρι ζουμερή σχάρα και μυρωδιές από τον ξυλόφουρνο (επίσης στα 20-25 ευρώ το άτομο); Ή την ιδιαίτερα οικονομική Παλιά Φάβα, στη Νέα Σμύρνη, το γνήσιο ταβερνάκι της γειτονιάς, βγαλμένο από παλιά, ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, που σερβίρει θεϊκά μαγειρευτά, τα οποία εναλλάσσονται καθημερινά, με μάξιμουμ 15 ευρώ το άτομο;

Οι επιλογές είναι άπειρες, και αν δεν… χορτάσατε έχουμε ακόμα περισσότερες, σε δύο «ζουμερά» αφιερώματα.

Βολτάροντας στην πόλη…
Δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από τον Αύγουστο για να κάνεις τον τουρίστα στην Αθήνα. Όχι μόνο διότι οι αρχαιολογικοί χώροι της πόλης μένουν ανοιχτοί περισσότερο –μέχρι τις 20.00, συγκεκριμένα– αλλά και γιατί τους μοιράζεστε με «πραγματικούς», ενθουσιασμένους τουρίστες, που δίνουν στη βόλτα σας ακόμη περισσότερη εσάνς καλοκαιριού. Τώρα είναι η καλύτερη ευκαιρία να ξαναεπισκεφθείτε το Μουσείο της Ακρόπολης (τι εννοείτε δεν το έχετε επισκεφθεί ποτέ;), να βολτάρετε στον γαλήνιο αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, και να κάνετε επιτέλους ολόκληρη τη διαδρομή από την Αρχαία Αγορά μέχρι την Ακρόπολη.

Σημειώστε, επίσης, ότι παρά την αρχική απογοήτευση, οι αρχαιολογικοί χώροι της Αττικής –όπως και αυτοί της υπόλοιπης Ελλάδας – θα παραμείνουν τελικά ανοικτοί για την αυγουστιάτικη πανσέληνο, στις 24 του μήνα, από τις 19.00 έως τη 1.00 μετά τα μεσάνυχτα, με ελεύθερη είσοδο.

Ως τουρίστες στην πόλη, βέβαια, δεν έχουμε μόνο «αρχαία» να δούμε. Η μειωμένη κίνηση στους δρόμους ευνοεί τις ποδηλατάδες –μεμονωμένες ή με κάποια ομάδα, όπως οι ΠοδηλάτΙΣΣες, που διοργανώνει ένα μεγάλο, δεκαπενταυγουστιάτικο γύρο της Αθήνας– ενώ ο υδράργυρος που ανεβαίνει είναι η καλύτερη δικαιολογία για να αναζητήσουμε καταφύγιο στα καταπράσινα πάρκα που επιμένουμε να ξεχνάμε. Σημειώστε ότι στον αναμορφωμένο Εθνικό Κήπο φιλοξενείται αυτές τις μέρες η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έκθεση της εικαστικού Βάνας Ξένου, με τίτλο «η Ψυχή του Τόπου» την οποία απαρτίζουν 85 εντυπωσιακά γλυπτά που αναφέρονται στην ιστορία και τους μύθους της Ελλάδας.

Βραδιές με αγιόκλημα και γιασεμί…
Μες στα θερινά τα σινεμά, που ορίζουν κι οριοθετούν το ελληνικό καλοκαίρι όσο τα αυγουστιάτικα μελτέμια –που φέτος ακούγεται ότι θα λείψουν– τις Κυκλάδες. Πιάνουμε θέση κάτω από τον έναστρο ουρανό, με παγωμένη μπύρα και ποπ κορν στο τραπεζάκι δίπλα, και σηκωνόμαστε στο διάλειμμα για να παραγγείλουμε την θρυλική τυρόπιτα της Αθηναίας, στον πεζόδρομο της Χάριτος, το σπιτικό γλυκό του κουταλιού στο πανέμορφο Θησείον, στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, το ζουμερό καλαμάκι της Αίγλης, στον κήπο του Ζαππείου, και την χειροποίητη σανγκρία του Σινέ Ψυρρή.

New entry στις αγαπημένες σινε-διευθύνσεις της πόλης φέτος, η ταράτσα του κτιρίου Λαΐς, στο οποίο βρήκε –επιτέλους– στέγη η Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Industrial σκηνικό, με θέα στις καμινάδες της Τεχνόπολης, σινεφίλ ταινίες και «κανονικά» ποτά στο μπαρ, δυο βήματα από την «πιάτσα» του Γκαζιού συνθέτουν τον νέο αγαπημένο μας θερινό κινηματογράφο.

Εννοείται, βέβαια, ότι δεν προδίδουμε ποτέ τις σταθερές αξίες των Cine Paris, για την απαράμιλλη θέα στην φωτισμένη Ακρόπολη, Φλοίσβου, για την θαλασσινή αύρα, και Ριβιέρας, για τα γιασεμιά που σχεδόν κρύβουν μέρος της οθόνης. Οι παροικούντες τα γραφεία της Κηφισίας, σημειώστε τις όμορφες ταράτσες των Άνεσις (Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι) και Αβάνα (Κηφισίας 234, Χαλάνδρι) και τον δροσερό κήπο του Ελληνίς (Κηφισίας 29, Αμπελόκηποι).

Μια ομπρελίτσα στο κοκτέιλ μου, παρακαλώ…
Διακοπές στην πόλη χωρίς πολύχρωμα κοκτέιλ δεν νοούνται. Αν, μάλιστα, τα απολαμβάνουμε σε ταράτσες με θέα, και σε μειωμένες τιμές, όπως στην περίπτωση του παρεΐστικου Santa Botella στην Πανόρμου (φωτό), όπου τα κοκτέιλ που αλλάζουν καθημερινά ανάλογα με την έμπνευση του μπάρμαν –κάπως σαν τα πιάτα ημέρας ενός εστιατορίου– κοστίζουν από τις 19.00 έως τις 21.30 μόλις 6 ευρώ, έχουμε κάθε λόγο να ξεκινήσουμε τη βραδινή μας έξοδο από νωρίς.

Οι fans του Γκαζιού ορκίζονται στο όνομα του πρώτου και καλύτερου bar της περιοχής, εκείνου που ακούει στο όνομα Γκαζάκι, και στην ολόλευκη, νησιώτικη ταράτσα του. Εκείνοι που αγαπούν το λονδρέζικο East Side, πάλι, πιάνουν σκαμπό στην industrial μπάρα του Hoxton, για να χαζεύουν τις εκθέσεις στους ολόγυμνους τοίχους του, οι οποίες ανανεώνονται διαρκώς. Το happy hour εδώ κρατά από τις 18.00 έως τις 21.00, με τα κοκτέιλ να τιμώνται 6 ευρώ.

Περισσότερα roof bars και μπαράκια με happy hours θα βρείτε σε παλαιότερα αφιερώματα του in2life.

Προτιμάτε κάτι σε επικότερες διαστάσεις, κάτι με περισσότερο χορό και πιο γενναίες δόσεις… glitter; Η Παραλιακή είναι… λίγα παραπάνω λίτρα βενζίνης μακριά –πλέον χωρίς τρίωρη διαδρομή. Το φλούο, 80s, στα όρια του cult Vinilio βρίσκεται σταθερά στο χώρο του Riba’s στη Βουλιαγμένη, και παίζει σταθερά 60s-70s-80s μουσική, αποκλειστικά από βινύλιο. Οι θαμώνες του χορεύουν σταθερά το YMCA σε ρεμίξ με τα Παπάκια.

Η σταθερή αξία του Ακρωτηρίου παίζει φέτος ντουέτο με το Boutique, το κολωνακιώτικο W έχει καταλάβει το hot spot της πισίνας του Cataralla, ενώ το επίσης εκ Κολωνακίου ορμώμενο Messiah διοργανώνει στα Αστέρια της Γλυφάδας κάθε Τρίτη τα αγαπημένα R’n’B parties του χειμώνα, με τον MC Gifted στα decks. Περισσότερες λεπτομέρειες, διευθύνσεις και τιμές εδώ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v