Sexy κινηματογραφικές αναμνήσεις των 70s
Η δεκαετία του 70’ ήταν από τις πλέον σουρεάλ στη βιομηχανία του ερωτικού σινεμά. Θυμόμαστε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές σέξι κινηματογραφικές της στιγμές.
Αν διανύεις αισίως την 40+ δεκαετία της ζωής σου, τότε ίσως ο τίτλος του άρθρου να σου προκάλεσε μίνι ερωτικά σκιρτήματα. Τα 70s πέρα από δεκαετία της σεξουαλικής απελευθέρωσης, ήταν και μια δεκαετία κατά την οποία το ερωτικό σινεμά έψαχνε τα πατήματά του και προσπαθούσε να προσεγγίσει ολοένα και περισσότερους θεατές.
Εκείνη τη δεκαετία, κυκλοφόρησαν ταινίες που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία του ερωτικού σελιλόιντ, άφησαν εποχή και άνοιξαν τον δρόμο για άλλες, πιο προκλητικές μεταγενέστερες παραγωγές.
Σήμερα φαντάζουν ξεπερασμένες, όμως για τότε υπήρξαν πρωτοποριακές στον τρόπο που απεικόνισαν το ανδρικό και γυναικείο γυμνό.
Εμμανουέλα (1974)
Ένα όνομα, ένας θρύλος για τους φαν του ερωτικού σινεμά. Η Εμμανουέλα που υποδύθηκε η Σύλβια Κριστέλ, αποτέλεσε το απόλυτο αντικείμενο του πόθου για τους θεατές των 70s, ένα κλασικό soft core αριστούργημα (;) βασισμένο στο μυθιστόρημα της Εμμανουέλ Αρσάν, με επίκεντρο μια γυναίκα που αναζητά πάσης φύσεως ερωτικές εμπειρίες. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας γέννησε μπόλικες επίσημες και ανεπίσημες συνέχειες, ενώ φέτος πληροφορηθήκαμε πως θα υπάρξει και ριμέικ με τη Λέα Σειντού στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Caligula (1979)
Η προκλητική ταινία του Tinto Brass υπήρξε μια πορνογραφική «επική» παραγωγή, η οποία εξαιτίας των δεκάδων σκηνών σεξ κυκλοφόρησε σε δεκάδες «κομμένες» βερσιόν για κάθε χώρα, ενώ σε δεκάδες άλλες απαγορεύτηκε τελείως. Η ταινία παρακολουθεί στην άνοδο και την πτώση του Ρωμαίου Αυτοκράτορα, εστιάζοντας στις διαβόητες σεξουαλικές συνήθειες του, οι σκηνές πορνό είναι σκληρές, ενώ τόσο Πίτερ Ο Τουλ όσο και ο Μάλκομ Μακ Ντάουελ δήλωσαν ότι μετάνιωσαν που πρωταγωνίστησαν.
Coffy (1973)
Μπορεί να το θυμάσαι με τον απίστευτο ελληνικό τίτλο «Η Γυναίκα που Εκδικείται με το σεξ», μπορεί και όχι. Λίγη σημασία έχει, καθώς πρωταγωνιστεί ένα από τα πιο σέξι afro κορίτσια που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη, η Παμ Γκριρ. Η γυναίκα – κόλαση, που όρισε το είδος του Blaxploitation και έκανε εκατομμύρια καρδούλες θεατών να φτερουγίσουν με τα πληθωρικά της κάλλη, προτάσσοντας το εκπληκτικό της μπούστο.
Beyond the Valley of the Dolls (1970)
Φετιχιστής του υπερμεγέθους γυναικείου στήθους και αμφισβητίας πάσης φύσεως ταμπού, ο Russ Meyer ήταν ο απόλυτος βασιλιάς των ταινιών σεξ στα 60s και στα 70s. Αρνούμενος να συμπεριλάβει πλάνα διείσδυσης στις ταινίες του, ο Meyer γύρισε μερικές από τις πλέον καλτ ερωτικές ταινίες, όπως η συγκεκριμένη με τρεις ροκούδες που έρχονται στο Χόλιγουντ για να πιάσουν την καλή, αλλά το μόνο που βρίσκουν είναι σεξ, ναρκωτικά και άλλα τέτοια ωραία.
Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (1972)
Ίσως η πιο δημιουργική χρήση βουτύρου στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Το Τελευταίο Τανγκό έχει κερδίσει επάξια μια θέση στις ταινίες που θα συνεχίσουμε να αναφέρουμε για χρόνια. Πάντως, και οι δύο ηθοποιοί δήλωσαν αργότερα πως ένιωσαν κακοποιημένοι από τον σκηνοθέτη, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ιδιαίτερα η Μαρία Σνάιντερ, η οποία χαρακτηριστικά είχε δηλώσει πως ένιωσε σαν να «έπεφτε θύμα βιασμού».
Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων (1979)
Πολύ πριν γίνει της μόδας το BDSM, ο Ναγκίσα Οσίμα έδειξε στον κόσμο πώς μπορεί να γίνεται σωστά και κινηματογραφικά, εξερευνώντας με μοναδικό τρόπο τα όρια του σαδομαζοχισμού στη μεγάλη οθόνη. Όπως θα περίμενε κανείς το αριστούργημά του ήταν ένα αυστηρώς ακατάλληλο (και απαγορευμένο σε κάποιες χώρες) θέαμα.
Deep Throat (1972)
Η πρώτη πορνογραφική ταινία που διανεμήθηκε επισήμως στις ΗΠΑ, αποτέλεσε κοινωνικό φαινόμενο και άνοιξε τον δρόμο για ένα κινηματογραφικό είδος που ήταν μέχρι τότε άγνωστο στο ευρύ κοινό. Σημαντικό ρόλο στην τεράστια επιτυχία της έπαιξε και η γοητευτική Linda Lovalace, η οποία υποδύεται μια γυναίκα που λόγω ανατομικού προβλήματος μπορεί να φτάσει σε οργασμό μόνο μέσω του στοματικού έρωτα.
Εκείνη τη δεκαετία, κυκλοφόρησαν ταινίες που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία του ερωτικού σελιλόιντ, άφησαν εποχή και άνοιξαν τον δρόμο για άλλες, πιο προκλητικές μεταγενέστερες παραγωγές.
Σήμερα φαντάζουν ξεπερασμένες, όμως για τότε υπήρξαν πρωτοποριακές στον τρόπο που απεικόνισαν το ανδρικό και γυναικείο γυμνό.
Εμμανουέλα (1974)
Ένα όνομα, ένας θρύλος για τους φαν του ερωτικού σινεμά. Η Εμμανουέλα που υποδύθηκε η Σύλβια Κριστέλ, αποτέλεσε το απόλυτο αντικείμενο του πόθου για τους θεατές των 70s, ένα κλασικό soft core αριστούργημα (;) βασισμένο στο μυθιστόρημα της Εμμανουέλ Αρσάν, με επίκεντρο μια γυναίκα που αναζητά πάσης φύσεως ερωτικές εμπειρίες. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας γέννησε μπόλικες επίσημες και ανεπίσημες συνέχειες, ενώ φέτος πληροφορηθήκαμε πως θα υπάρξει και ριμέικ με τη Λέα Σειντού στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Caligula (1979)
Η προκλητική ταινία του Tinto Brass υπήρξε μια πορνογραφική «επική» παραγωγή, η οποία εξαιτίας των δεκάδων σκηνών σεξ κυκλοφόρησε σε δεκάδες «κομμένες» βερσιόν για κάθε χώρα, ενώ σε δεκάδες άλλες απαγορεύτηκε τελείως. Η ταινία παρακολουθεί στην άνοδο και την πτώση του Ρωμαίου Αυτοκράτορα, εστιάζοντας στις διαβόητες σεξουαλικές συνήθειες του, οι σκηνές πορνό είναι σκληρές, ενώ τόσο Πίτερ Ο Τουλ όσο και ο Μάλκομ Μακ Ντάουελ δήλωσαν ότι μετάνιωσαν που πρωταγωνίστησαν.
Coffy (1973)
Μπορεί να το θυμάσαι με τον απίστευτο ελληνικό τίτλο «Η Γυναίκα που Εκδικείται με το σεξ», μπορεί και όχι. Λίγη σημασία έχει, καθώς πρωταγωνιστεί ένα από τα πιο σέξι afro κορίτσια που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη, η Παμ Γκριρ. Η γυναίκα – κόλαση, που όρισε το είδος του Blaxploitation και έκανε εκατομμύρια καρδούλες θεατών να φτερουγίσουν με τα πληθωρικά της κάλλη, προτάσσοντας το εκπληκτικό της μπούστο.
Beyond the Valley of the Dolls (1970)
Φετιχιστής του υπερμεγέθους γυναικείου στήθους και αμφισβητίας πάσης φύσεως ταμπού, ο Russ Meyer ήταν ο απόλυτος βασιλιάς των ταινιών σεξ στα 60s και στα 70s. Αρνούμενος να συμπεριλάβει πλάνα διείσδυσης στις ταινίες του, ο Meyer γύρισε μερικές από τις πλέον καλτ ερωτικές ταινίες, όπως η συγκεκριμένη με τρεις ροκούδες που έρχονται στο Χόλιγουντ για να πιάσουν την καλή, αλλά το μόνο που βρίσκουν είναι σεξ, ναρκωτικά και άλλα τέτοια ωραία.
Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (1972)
Ίσως η πιο δημιουργική χρήση βουτύρου στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Το Τελευταίο Τανγκό έχει κερδίσει επάξια μια θέση στις ταινίες που θα συνεχίσουμε να αναφέρουμε για χρόνια. Πάντως, και οι δύο ηθοποιοί δήλωσαν αργότερα πως ένιωσαν κακοποιημένοι από τον σκηνοθέτη, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ιδιαίτερα η Μαρία Σνάιντερ, η οποία χαρακτηριστικά είχε δηλώσει πως ένιωσε σαν να «έπεφτε θύμα βιασμού».
Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων (1979)
Πολύ πριν γίνει της μόδας το BDSM, ο Ναγκίσα Οσίμα έδειξε στον κόσμο πώς μπορεί να γίνεται σωστά και κινηματογραφικά, εξερευνώντας με μοναδικό τρόπο τα όρια του σαδομαζοχισμού στη μεγάλη οθόνη. Όπως θα περίμενε κανείς το αριστούργημά του ήταν ένα αυστηρώς ακατάλληλο (και απαγορευμένο σε κάποιες χώρες) θέαμα.
Deep Throat (1972)
Η πρώτη πορνογραφική ταινία που διανεμήθηκε επισήμως στις ΗΠΑ, αποτέλεσε κοινωνικό φαινόμενο και άνοιξε τον δρόμο για ένα κινηματογραφικό είδος που ήταν μέχρι τότε άγνωστο στο ευρύ κοινό. Σημαντικό ρόλο στην τεράστια επιτυχία της έπαιξε και η γοητευτική Linda Lovalace, η οποία υποδύεται μια γυναίκα που λόγω ανατομικού προβλήματος μπορεί να φτάσει σε οργασμό μόνο μέσω του στοματικού έρωτα.
