Mea maxima culpa

της Αγάπης Μαργετίδη

Όταν ένα βράδυ του περασμένου Μαρτίου χτύπησε το τηλέφωνο και το σήκωσα, χάρηκα πολύ που άκουσα την φίλη μου Αθηνά Σ., η οποία μου είχε τηλεφωνήσει για να μου πει πόσο πολύ απόλαυσε το βιβλίο μου. Η Αθηνά είναι μια καταπληκτική γυναίκα, κοσμογυρισμένη, πληθωρική, εξαιρετική οικοδέσποινα και μαγείρισσα από εκείνες, τις μυθικές, τις ανυπέρβλητες. Τα καλά της λόγια ήξερα πως κάθε άλλο παρά τυπικά ήταν, κι αυτό είχε ακόμη μεγαλύτερη αξία. Και μετά ήρθε ο κεραυνός εν αιθρία: «Το ξέρεις Αγάπη μου πως μία συνταγή στο βιβλίο σου είναι λάθος;» Απάντηση Αγάπης με περισσή σιγουριά, που το λες και θράσος: «Αποκλείεται Αθηνά μου, το βιβλίο έχει διαβαστεί πριν εκδοθεί καμιά δεκαριά φορές, και λίγες σου λέω. Κι όχι μόνον από μένα, αλλά και από την επιμελήτρια.» Η Αθηνά επιμένει: «Αγάπη μου, άκουσέ με, δυστυχώς έτσι είναι, υπάρχει λάθος.» Ακολουθεί μουγκαμάρα, παγωμάρα και κρύος ιδρώτας. Καταφέρνω να ψελλίσω: «Λάθος, τι λάθος;» «Στη συνταγή για το cake με την καπνιστή πέστροφα, δεν γράφεις πόσο και τι είδους αλεύρι χρειάζεται.» Τρέχω αλαφιασμένη, πιάνω το βιβλίο με τρεμάμενα χέρια, ανοίγω τη σελίδα, διαβάζω, και βλέπω το εξής καταπληκτικό : «…. κοσκινίζουμε απαραιτήτως το αλεύρι…» Ποιο αλεύρι μαντάμ; Πόσο αλεύρι; Κόκαλο η Αγάπη. «Καλά,» μου λέει η Αθηνά, «μην κάνεις έτσι, όπως είδες, μόνο εγώ το παρατήρησα.»

Ναι, αλλά τέτοια ατυχία; Τέτοιο χοντρό λάθος; Σε συνταγή για cake να λείπει το βασικό υλικό; Πάει, καταστράφηκα. Χάθηκε δηλαδή να λείπει το ξύσμα λεμονιού; Κι όχι μόνον αυτό, αλλά είναι και στην αρχή του βιβλίου, στη σελίδα 24 και μόλις στην δεύτερη συνταγή! Και τώρα τι κάνουμε; Τηλεφώνησα αμέσως στον εκδοτικό μου οίκο, το σημείωσαν και θα διορθωθεί στην επόμενη έκδοση. Ναι, αλλά αυτό είναι για το μέλλον. Όσοι έχουν την πρώτη έκδοση δηλαδή, τι θα κάνουν αν θελήσουν να φτιάξουν το cake;

Δεν βρίσκω άλλον τρόπο να διορθώσω τα αδιόρθωτα, παρά να ζητήσω δημοσίως συγγνώμη και να δώσω τη σωστή συνταγή. Τουλάχιστον όσοι διαβάζουν αυτή τη στήλη θα αποζημιωθούν, για τους υπόλοιπους σηκώνω τα χέρια ψηλά. Όχι τίποτε άλλο, αλλά αυτό το cake είναι από τα πιο νόστιμα snacks που μπορείτε να φτιάξετε. Κάνει για χίλιες δυο περιστάσεις: για πικνίκ, γιορτινό μπουφέ, για το γραφείο και το σχολείο, για δεκατιανό, μεσημεριανό και βραδινό, για το απεριτίφ αλλά και για πρώτο πιάτο, αν το συνδυάσετε με σαλάτα. Συν τοις άλλοις δεν χρειάζεται μίξερ, είναι πανεύκολο και λερώνεις ελάχιστα κουζινικά.

Αλμυρό cake με καπνιστή πέστροφα

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα. Λαδώνουμε ελαφρά μια μακρόστενη φόρμα του cake μήκους περίπου 30 εκ. και την βάζουμε στο ψυγείο για να παγώσει το λάδι και να μην απορροφήσει κατόπιν πολύ αλεύρι. Σε ένα βαθύ μπολ ανακατεύουμε με το σύρμα 100 γρ. μαγιονέζα με τον χυμό από 2 μέτρια πορτοκάλια ή 1 πορτοκάλι και 2 μανταρίνια, το ξύσμα από ½ μέτριο λεμόνι και ½ πορτοκάλι ή ½ λεμόνι και 1 μανταρίνι και 2 κ.σ. ελαιόλαδο. Προσθέτουμε 1 μικρό και τρυφερό κλωνάρι celery πολύ ψιλοκομμένο, 1 μικρό πράσο πολύ ψιλοκομμένο (το άσπρο μέρος και ελάχιστο πράσινο), 1 μέτριο ξερό κρεμμύδι λιωμένο στο blender ή το multi (χρειαζόμαστε την υγρασία, γι αυτό το λιώνουμε και δεν το ψιλοκόβουμε), μαύρο και ροζ χοντροτριμμένο πιπέρι και ½ κ.γλ. αλάτι. Κόβουμε 4 φιλέτα καπνιστής πέστροφας σε ομοιόμορφα κυβάκια και τα προσθέτουμε στο μίγμα ανακατεύοντας απαλά. Κοσκινίζουμε απαραιτήτως 350 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και το προσθέτουμε λίγο λίγο στο μπολ με τα υλικά, ανακατεύοντας απαλά με σπάτουλα σιλικόνης. Βγάζουμε την φόρμα από το ψυγείο, την αλευρώνουμε, την αναποδογυρίζουμε πάνω από τον νεροχύτη και την χτυπάμε δυνατά για να φύγει το περίσσιο αλεύρι. Αδειάζουμε το μίγμα στην φόρμα και πασπαλίζουμε την επιφάνεια της ζύμης με φιλαρισμένα αμύγδαλα. Ψήνουμε για 40΄ περίπου και ελέγχουμε με την γνωστή μέθοδο του μαχαιριού. Το βγάζουμε από τον φούρνο, το αφήνουμε να κρυώσει ένα δεκάλεπτο περίπου μέσα στην φόρμα, κατόπιν το ξεφορμάρουμε και το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πάνω σε σχάρα. Κόβουμε φέτες και συνοδεύουμε προαιρετικά με ανάμεικτη πράσινη σαλάτα – του πηγαίνουν πολύ το finocchio, οι endives, το radicchio, τα παντζαρόφυλλα, το σπανάκι –, στην οποία προσθέτουμε ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι, κυβάκια καπνιστής πέστροφας και φέτες από τα εσπεριδοειδή που βάλαμε στο cake. Για έξτρα πικράδα μπορούμε να βάλουμε λίγες φέτες ροζ grapefruit. Η vinaigrette θα είναι απλή με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, χυμούς και ξύσμα από τα ίδια εσπεριδοειδή που χρησιμοποιήσαμε στο cake, ελάχιστη μουστάρδα και αλατοπίπερο. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε λίγα καβουρδισμένα φιλαρισμένα αμύγδαλα.

Tips
• Για τόσο μικρή ποσότητα μαγιονέζας που συν τοις άλλοις δεν θα φαγωθεί στην αρχική της μορφή, αλλά χρησιμεύει ως λιπαρή ουσία στο cake, δεν πειράζει αν χρησιμοποιήσετε έτοιμη από βαζάκι. Απλώς επιλέξτε μια καλή μάρκα.
• Επειδή το celery είναι τεράστιο και πιθανόν να μην το χρειαστείτε για κάποια άλλη συνταγή, αγοράστε ένα μάτσο σέλινο και χρησιμοποιείστε μόνο το κάτω μέρος των κοτσανιών.
• Αν δεν βρείτε μικρό πράσο, αντικαταστήστε το με 2-3 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια.
• Μπορείτε επίσης να αντικαταστήσετε την πέστροφα με κάποιο άλλο καπνιστό ψάρι, π.χ. σολομό, χέλι, λαβράκι.



Αυτό ήταν λοιπόν το χοντροειδέστατο λάθος μου με το βιβλίο. Ό, τι μπορούσα να διορθώσω το διόρθωσα, ας μην αυτομαστιγωθώ παραπάνω σαν Φραγκισκανός μοναχός, δεν ωφελεί σε κάτι. Έχω μόνο μια χάρη να σας ζητήσω. Αν ανακαλύψετε κι άλλο λάθος, σας παρακαλώ να μου το πείτε με το μαλακό, γιατί δεν με βλέπω να γλυτώνω το εγκεφαλικό!