Πώς να μάθεις να λες «δεν πειράζει»

Εύκολο να το λες, δύσκολο να το εννοείς, να βγαίνει από το στομάχι σου. Το «δεν πειράζει», άλλες φορές το καταπίνουμε επειδή θυμώνουμε, άλλες το χρησιμοποιούμε για να μην μπλέξουμε σε καυγάδες, κι άλλες μηχανικά χωρίς να έχουμε ποτέ μάθει να το εννοούμε.

Κι όμως, το πραγματικό «δεν πειράζει» είναι δύναμη, όχι αδυναμία. Είναι η ικανότητα να δίνεις χώρο στον εαυτό σου και στους άλλους, χωρίς να χάνεις τα όριά σου.

Γιατί δυσκολευόμαστε να το πούμε

Το «δεν πειράζει» χρειάζεται ωριμότητα. Για πολλούς από εμάς, το να συγχωρούμε ή να αφήνουμε κάτι πίσω σημαίνει ότι υποχωρούμε, ότι ο άλλος θα «πάρει αέρα» ή ότι δεν μας σέβεται. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που μας δυσκολεύει είναι ο εγωισμός, ο φόβος μήπως μας θεωρήσουν δεδομένους, αλλά και οι δικές μας προσδοκίες από τον κόσμο. Αν περιμένεις τα πάντα να γίνονται όπως τα έχεις στο μυαλό σου, το «δεν πειράζει» θα σου φαίνεται προδοσία. Αν αναγνωρίσεις όμως ότι η ζωή είναι γεμάτη μικρές τριβές, τότε τα πράγματα γίνονται καλύτερα

Δεν σημαίνει «τα ανέχομαι όλα»

Το πιο συχνό λάθος είναι ότι το «δεν πειράζει» συγχέεται με το «ας με καβαλήσουν». Όμως δεν έχει καμία σχέση. Το να πεις «δεν πειράζει» σημαίνει ότι επιλέγεις πού θα δώσεις την ενέργειά σου. Δεν σε ενοχλεί κάθε μικρή καθυστέρηση, κάθε λάθος, κάθε κακή μέρα κάποιου. Αλλά ταυτόχρονα, έχεις ξεκάθαρα όρια στο τι πραγματικά πειράζει. Αυτό είναι συναισθηματική νοημοσύνη: να ξεχωρίζεις το σημαντικό από το ασήμαντο.

Η τέχνη του να αφήνεις τα μικρά να πέσουν κάτω

Πολλές φορές πιανόμαστε από λεπτομέρειες που, αντικειμενικά, δεν αξίζουν καν την προσοχή μας. Ένα μήνυμα που δεν απαντήθηκε. Ένα «συγγνώμη» που άργησε λίγο. Ένα πλάνο που άλλαξε τελευταία στιγμή. Όταν μάθεις να παρατηρείς τον εαυτό σου την ώρα που θυμώνει για μικροπράγματα, αρχίζεις να βλέπεις ξεκάθαρα τι πραγματικά σου χαλάει την καθημερινότητα: όχι τα γεγονότα, αλλά το φορτίο που τους δίνεις.

Πώς θα μάθεις να το λες (και να το νιώθεις)

Το «δεν πειράζει» είναι δεξιότητα. Εκπαιδεύεται. Μπορείς να το καλλιεργήσεις ως εξής:

• Αναρωτήσου: Αξίζει;
Κάθε φορά που σου ανεβαίνει η πίεση, κάνε μια μικρή παύση. Θα σε επηρεάζει αυτό σε μία μέρα; Σε μία εβδομάδα; Σε έναν μήνα; Αν όχι, τότε δεν πειράζει.

• Μίλα πιο μαλακά στον εαυτό σου
Όταν έχεις σκληρό εσωτερικό κριτή, δεν συγχωρείς ούτε τους άλλους. Από εσένα ξεκινάει η αποδοχή.

• Μην παίρνεις τα πάντα προσωπικά
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κάνουν κάτι σε εσένα. Απλώς λειτουργούν μέσα στις δικές τους δυσκολίες, άγχη, προτεραιότητες.

• Δώσε χώρο στις ατέλειες
Η ζωή είναι πιο όμορφη όταν δεν προσπαθείς να τη στριμώξεις σε τέλειες γραμμές.

Το να μάθεις να λες «δεν πειράζει» δεν αλλάζει μόνο τις σχέσεις σου, αλλά και την ψυχική σου υγεία. Σου επιτρέπει να ζεις με λιγότερη ένταση, λιγότερα «πρέπει» και περισσότερη ηρεμία. Είναι μια εσωτερική χειρονομία αυτοσεβασμού: ξέρεις πότε κάτι αξίζει να κάνεις σαματά και πότε όχι.

Κι όταν το καταφέρεις, η ζωή σου γίνεται πολύ πιο ανάλαφρη.