Μυϊκή μνήμη: Τελικά, πόσα «θυμάται» το σώμα σου;
Έχεις να πας μήνες ή και χρόνια προπόνηση, όμως ξεκίνησες και ξαφνικά όλα παίρνουν το δρόμο τους. Τι ακριβώς σημαίνει «μυϊκή μνήμη»; Και πόσο διαρκεί; Η επιστήμη δίνει απαντήσεις.
Έχεις να πας μήνες ή και χρόνια προπόνηση, όμως ξεκίνησες και ξαφνικά όλα παίρνουν το δρόμο τους. Τι ακριβώς σημαίνει «μυϊκή μνήμη»; Και πόσο διαρκεί; Η επιστήμη δίνει απαντήσεις.
Συμβαίνει σε κάθε προπονημένο άτομο. Μετά από την αποχή από την άσκηση για εβδομάδες, μήνες ή ακόμη και χρόνια, παρατηρείται συχνά ένα εντυπωσιακό φαινόμενο: η απόδοση επανέρχεται πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Και η επιστήμη έχει πλέον καταλήξει ότι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Υπάρχει ένας συνδυασμός νευρικών, κυτταρικών και μεταβολικών μηχανισμών που επιτρέπουν στο σώμα να «θυμάται» προπονητικά ερεθίσματα του παρελθόντος. Αυτό το σύνολο προσαρμογών είναι γνωστό ως muscle memory - μυϊκή μνήμη - ένας όρος που περιγράφει όχι μια αφηρημένη αίσθηση, αλλά μια σειρά από μετρήσιμες βιολογικές μεταβολές. Το ενδιαφέρον είναι ότι η «μνήμη» δεν περιορίζεται στη δύναμη. Εμφανίζεται και στην αερόβια ικανότητα, αν και με διαφορετικούς μηχανισμούς.
Η δύναμη αναπτύσσεται μέσα από προσαρμογές που συμβαίνουν τόσο στο κεντρικό νευρικό σύστημα όσο και στο ίδιο το μυϊκό κύτταρο. Αυτές οι κεντρικές και περιφερικές διεργασίες δεν χάνονται μόλις σταματήσεις την άσκηση, αλλά διατηρούν ένα υπόβαθρο που διευκολύνει την επαναφορά.
Στα πρώτα στάδια της προπόνησης, οι αλλαγές είναι κυρίως νευρικές. Τι σημαίνει αυτό;
Με την αποχή, αυτές οι προσαρμογές (αλλαγές δηλαδή) μειώνονται αλλά δεν εκμηδενίζονται. Γι’ αυτό και η τεχνική επανέρχεται γρήγορα, ο εγκέφαλος έχει κρατήσει το κινητικό μοτίβο, σαν ένα παλιό password που θυμάσαι χωρίς να ξέρεις γιατί.
Τα μυϊκά κύτταρα διαθέτουν πολλούς πυρήνες, τους λεγόμενους μυοπυρήνες. Κάθε μυοπυρήνας λειτουργεί σαν ένα μικρό κέντρο διαχείρισης, που ελέγχει ένα τμήμα του κυττάρου και ρυθμίζει κρίσιμες διεργασίες όπως η παραγωγή πρωτεϊνών, η επιδιόρθωση ιστού, η προσαρμογή στα προπονητικά φορτία και η αύξηση της μυϊκής μάζας. Με την προπόνηση αυξάνεται ο αριθμός τους. Πρόσφατες έρευνες ισχυρίζονται πως ακόμη κι όταν ο μυς ατροφήσει, οι μυοπυρήνες δε χάνονται. Μένουν εκεί, σαν έμπειρο προσωπικό που περιμένει να ξανανοίξει το εργοτάξιο.
Η άσκηση αφήνει επιγενετικές τροποποιήσεις στα μυϊκά κύτταρα, δηλαδή μικρά μοριακά αποτυπώματα που επηρεάζουν την έκφραση γονιδίων σχετικών με την υπερτροφία, το μεταβολισμό και την αποκατάσταση. Ένα μέρος αυτών των αποτυπωμάτων παραμένει ακόμη και μετά από παρατεταμένη αποχή από την άσκηση, επιτρέποντας ταχύτερη ενεργοποίηση μονοπατιών που έχουν «δουλέψει» στο παρελθόν.
Σε αντίθεση με τη δύναμη, οι αερόβιες προσαρμογές μειώνονται ταχύτερα όταν διακόπτεται η άσκηση. Ωστόσο, το σώμα διατηρεί σημαντικές υποδομές στο καρδιαγγειακό, στο μεταβολικό και στο μικροκυκλοφορικό σύστημα, που επιτρέπουν πιο γρήγορη επαναφορά σε σχέση με έναν αρχάριο.
Η VO₂max, δηλαδή η μέγιστη ποσότητα οξυγόνου που μπορεί να αξιοποιήσει το σώμα κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης αποτελεί τον πιο αξιόπιστο δείκτη της αερόβιας ικανότητας. Στην πράξη, δείχνει πόσο αποτελεσματικά συνεργάζονται:
Με την αποχή από την άσκηση, η VO₂max μειώνεται. Ωστόσο, άτομα με αερόβιο προπονητικό ιστορικό παρουσιάζουν σαφώς ταχύτερη ανάκτηση της αερόβιας απόδοσης, πιο αποδοτική λειτουργία της αριστερής κοιλίας, αυξημένο όγκο παλμού και καλύτερη οξυγόνωση των μυών. Οι δομικές καρδιαγγειακές προσαρμογές δεν εξαφανίζονται, απλώς υποχωρούν και ενεργοποιούνται ξανά πολύ πιο γρήγορα σε όσους έχουν προπονηθεί στο παρελθόν.
Η αερόβια άσκηση αυξάνει τον αριθμό και τη λειτουργικότητα των μιτοχονδρίων, τα οποία είναι τα «εργοστάσια» παραγωγής ενέργειας στο κύτταρο. Όταν σταματάμε την άσκηση, ο αριθμός των μιτοχονδρίων μειώνεται. Παρόλα αυτά, η δυνατότητα μιτοχονδριακής βιογένεσης παραμένει ενισχυμένη και ενεργοποιείται ξανά πολύ γρήγορα με την επανεκκίνηση της άσκησης. Ουσιαστικά, ο μυς έχει εκπαιδευτεί να φτιάχνει μιτοχόνδρια πιο αποτελεσματικά από έναν πρωτοεμφανιζόμενο στο διάδρομο ή το ταρτάν τελοσπάντων.
Η αερόβια προπόνηση αυξάνει την τριχοειδική πυκνότητα. Με την αποχή, αυτή μειώνεται, αλλά όχι στο επίπεδο ενός αρχάριου. Το σώμα διατηρεί τη δυνατότητα ταχύτερης αναδημιουργίας νέων τριχοειδών αγγείων σε όσους έχουν προπονητικό παρελθόν.
Η ερώτηση είναι εύλογη: Δηλαδή το σώμα έχει μυαλό; Πού φυλάει όλες αυτές τις πληροφορίες;
Το σώμα δεν διαθέτει έναν ενιαίο κεντρικό σκληρό δίσκο. Διαθέτει όμως τρία διαφορετικά συστήματα καταγραφής, που λειτουργούν συμπληρωματικά:
Η αλήθεια είναι πως μπορεί την πρώτη εβδομάδα να πονάς, αλλά πιθανώς την τέταρτη θα χαμογελάς ήδη. Η μυϊκή και αερόβια μνήμη δεν είναι μύθος, αλλά ένα καλά τεκμηριωμένο σύνολο νευρολογικών, κυτταρικών και μεταβολικών προσαρμογών. Το σώμα διατηρεί στοιχεία από την προπονητική του ιστορία και ανταποκρίνεται ταχύτερα όταν επιστρέφει στην παλιά του ρουτίνα.
Κι έτσι συνειδητοποιείς πως το σώμα δεν κρατάει κακία. Αυτό το κάνει κυρίως το μυαλό, το οποίο θυμάται με ακρίβεια όλες τις διακοπές άσκησης τουλάχιστον από το 2012 και μετά. Και μάλιστα σου δημιουργεί και τύψεις γι’ αυτές. Το σώμα, αντίθετα, λειτουργεί πιο γενναιόδωρα, έχει κρατήσει ακριβείς σημειώσεις κι όταν επιστρέφουμε, μας υποδέχεται με μια ήσυχη βεβαιότητα, σα να μην φύγαμε ποτέ.