Γιατί είναι τόσο ακριβά τα ελληνικά κρασιά στα εστιατόρια;

Στην εστιατορική αγορά, το κρασί είναι συχνά το προϊόν από το οποίο τα μαγαζιά προσπαθούν να «βγάλουν τα σπασμένα». Οι επαγγελματίες του χώρου μιλούν για συνήθη προσαύξηση 2,5 έως 3 φορές πάνω από τη λιανική τιμή της κάβας. Ελάχιστα εστιατόρια επιλέγουν πιο ήπια πολιτική, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις το κρασί θεωρείται εύκολο πεδίο για να καλυφθούν άλλα έξοδα.

Ο καταναλωτής ξέρει τι πληρώνει και… πονάει περισσότερο στα ελληνικά

Δεν είναι ότι τα ξένα κρασιά είναι πιο φτηνά, απλώς ο πελάτης δεν ξέρει πόσο κοστίζουν στην κάβα. Όταν βλέπει ένα γαλλικό, ιταλικό ή αργεντίνικο, δεν έχει σημείο αναφοράς για να υπολογίσει πόσο το έχει χτυπήσει το εστιατόριο. Αντίθετα, στα ελληνικά κρασιά γνωρίζει καλά την τιμή τους. Αν δει, για παράδειγμα, ένα Βιβλία Χώρα των 10 € να κοστίζει 30 € στο τραπέζι, καταλαβαίνει αμέσως τη διαφορά. Έτσι δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι τα ξένα είναι «πιο τίμια», ενώ στην πραγματικότητα και τα δύο τιμολογούνται εξίσου.

Μικροί αμπελώνες, μεγάλες τιμές

Το υψηλό κόστος των ελληνικών κρασιών δεν οφείλεται μόνο στις πρακτικές των εστιατορίων, αλλά και στη φύση της παραγωγής. Οι περισσότεροι ελληνικοί αμπελώνες είναι μικροί και οικογενειακοί, με περιορισμένες ποσότητες και χειρωνακτική συλλογή. Σε αντίθεση με τις βιομηχανικές οινοποιήσεις της Γαλλίας ή της Ιταλίας, στην Ελλάδα το κρασί παράγεται σε μικρή κλίμακα, με υψηλό κόστος ανά φιάλη. Η ποιότητα συχνά παραμένει εξαιρετική, αλλά η τιμή ανεβαίνει αναπόφευκτα.

Η μόδα των «φυσικών» κρασιών και το… ξίδι

Τα τελευταία χρόνια, η μόδα των «φυσικών» κρασιών έχει κατακλύσει τις κάβες και τα wine bars. Όπως κάθε τάση στην Ελλάδα, εξαπλώθηκε γρήγορα, αλλά όχι πάντα με σωστά αποτελέσματα. Στην αγορά κυκλοφορούν εξαιρετικά φυσικά κρασιά, αλλά και πολλές μέτριες ή οξειδωμένες ετικέτες που βαφτίζονται «φυσικές». Ο καταναλωτής συχνά δεν έχει την εμπειρία να ξεχωρίσει το καλό από το χαλασμένο, με αποτέλεσμα να πληρώνει ακριβά κάτι που δεν του αξίζει.

Bring Your Own Bottle: η μικρή επανάσταση

Μια ενδιαφέρουσα πρακτική που κερδίζει έδαφος είναι το Bring Your Own Bottle (BYOB), η δυνατότητα να φέρεις το δικό σου κρασί και να πληρώσεις μια μικρή χρέωση σερβιρίσματος. Αν και σπάνιο ακόμη στην Ελλάδα, το σύστημα αυτό επιτρέπει στους πελάτες να απολαμβάνουν το αγαπημένο τους κρασί χωρίς να πληρώνουν πολλά. Στο εξωτερικό είναι θεσμός, εδώ όχι και τόσο, όμως δείχνει τον δρόμο για μια πιο δίκαιη οινική κουλτούρα και θα ήταν ωραίο να το βλέπαμε σε περισσότερα μαγαζιά.

Το τίμιο εύρος τιμών

Πόσο θεωρείται «λογικό» να πληρώσεις για ένα καλό εμφιαλωμένο ελληνικό κρασί σε εστιατόριο; Η απάντηση, σύμφωνα με όσους κινούνται στην αγορά, κυμαίνεται γύρω στα 30–40 ευρώ. Κάτω από 30 σπάνια θα βρεις κάτι πραγματικά αξιόλογο, εκτός αν πρόκειται για μικρά, νεανικά wine bars, που τιμολογούν πιο συνειδητά, και μπράβο τους.

Το κρασί θέλει αγάπη

Το τελικό συμπέρασμα είναι απλό: το κρασί θέλει σεβασμό. Όταν αντιμετωπίζεται απλώς ως εργαλείο κέρδους, χάνει τη γοητεία του. Όταν όμως το εστιατόριο το δει σαν κουλτούρα, και ο πελάτης σαν προσιτή εμπειρία, τότε το ελληνικό κρασί βρίσκει τη θέση που του αξίζει: όχι στα ύψη των τιμών, αλλά στο τραπέζι όλων.

Στα εστιατόρια ένας σομελιέ με γνώση και αγάπη στο κρασί μπορεί να βοηθήσει και στην επιλογή και στη διαχείριση του στοκ ώστε και να είναι εμπειρία για τον καταναλωτή και να αποδίδει στον επιχειρηματία.